Een groot schilderij van Action Skoatter zorgt voor de dagelijkse herinnering aan het beste paard dat Eelke Kruis ooit bezat. De veehandelaar is ruim twee decennia na de successen van de schimmelmerrie met de bijnaam De Vliegende Friezin echter nog altijd in de drafsport actief. Zaterdag komt hij in Wolvega in actie met de (mede) door hem zelf gefokte Yos JE, een ruin die dit jaar in twee starts nog ongeslagen bleef.
Oude glorie, nieuw talent [] Natuurlijk weet Kruis zelf ook wel dat de vierjarige zoon van Wired Pine en Ibintulu nooit een nieuwe Action Skoatter kan worden. Maar de nuchtere Fries telt bij iedere koers zijn zegeningen, want zijn loopbaan binnen de drafsport is feitelijk een koord met toevallig tot stand gekomen knoopjes van voorspoed. Wat zou er zijn gebeurd wanneer hij als voorzitter van de wildebaanvereniging De Sprinters niet de overstap had gemaakt naar de ‘officiële’ koersvereniging, die van de NDR? Als hij bijvoorbeeld met Will Skoatter niet was geslaagd voor zijn rijdersexamen op Duindigt? Misschien was Kruis dan altijd wel blijven rijden op de kortebanen in Friese dorpen en gehuchten. Koersende voor fraai aardewerk.
Maar Kruis slaagde voor zijn examen, stapte met wat pijn in het hart over en vierde vervolgens grote successen. Eerst natuurlijk met Action Skoatter, de merrie die als koerspaard een fenomeen werd, maar helaas als fokmerrie (op de latere dekhengst Naction Skoatter na) haar glans niet kon vererven. Haar eerste veulen, Maestro Skoatter, verwondde ze zelfs dusdanig dat het dier twee weken na de geboorte overleed.
De merrie was de eerste drafmiljonaire in ons land en won een kleine honderd koersen in binnen- en buitenland. Busladingen vol reden de kampioene achterna, zoals naar de Prijs der Giganten waarin ze meestal een grote rol van betekenis speelde. En eigenlijk was ook dat succes toeval, want het was niet meer dan een samenloop van omstandigheden dat Kruis ooit tijdens de veiling van alle merries van Joop Schoonderwoerd (Fortuna Hoeve) aan Miss Dartel bleef hangen. In 1983 werd die merrie de moeder van ‘Us Action’, de voorloopster van een lange serie topdravers die in Terband onder de hoede van Kruis en Evert Gaastra kwamen. De vrijwel altijd in het geld lopende Abrogan Veha, Uno Skoatter, de kilometervreter Gazeau Skoatter, het waren paarden die ver boven het maaiveld uitstaken. Al konden ze natuurlijk niet in de schaduw staan van Action Skoatter, voor wie zelfs een Italiaans bod van een ton aan guldens te laag was. De merrie had net gedebuteerd, gewonnen in recordtijden en haar talent was onmiskenbaar.
meer ▼
De dochters van Kruis wilden de merrie echter niet laten gaan en ook verzorgster Bianca Hulleman was bijkans in tranen. En dus verkoos de liefhebber emotie boven het geld: Action Skoatter bleef in Friesland en zou met Appie Bosscha de Europese top verslaan in onder meer de Greyhoundrennen te Mönchengladbach. Ze is één van de weinige dravers ter wereld over wie ooit een boek werd geschreven.
Kruis bleef de sport altijd trouw en kende in meer recenter tijden bijvoorbeeld successen met Poemba Paniek, een koopje voor duizend euro – hij werd tijdens een veiling ingezet op het viervoudige daarvan – die met winst in de Fokkers Trofee ineens 50.000 gulden verdiende. Daar kwam ook nog een podiumplaats in de Derby bij. En dat voor een draver die aanvankelijk zo halsstarrig weigerde te gehoorzamen, dat zelfs Kruis hem een plek tussen de broodjes toewenste.
Met Yos JE heeft de man uit Terband zaterdag in de zevende koers een paard dat mogelijk op bescheiden wijze in de voetsporen van zijn voorname en voormalige stalgenoten kan treden. De ruin won immers al vier koersen, waarvan drie keer met Eelke Kruis en één maal met amateur Dicky Hof. Van 1993 tot en met 1996 werd Eelke Kruis kampioen bij de eigenaarrijder, misschien kan hij met dank aan Yos JE op jacht naar een vijfde titel. Moeder van de ruin is Ibintulu, in het verleden de bedwingster van Ineke P Boko, die later de moeder van grootheden als Virgill Boko, Willem W Boko en Paul W Boko zou worden. Ook Ibintulu koerste voor Kruis en verdiende zelf bijna een kwart ton.
Voornaamste concurrenten zijn zaterdag voor Yos JE de hengt Yuppy de Rozy, die laatst trouwens ruim geklopt werd, en Yankee Rose, met wie Yos JE in januari nog een boeiend duel uitvocht.
RIJDERSKLASSEMENT
PER 5 FEBRUARI 2009
1 Ruud Pools (Heiloo) 7
2 John de Leeuw (Hoofddorp) 4
3 Fred Handelaar (Heerenveen) 4
4 Mariska Huel (Wolvega) 4
5 André Bakker (Lobith) 4
6 Age Posthumus (Koekange) 3
7 Kurt Roeges (Ureterp) 3
8 Angelique de Heer (Wassenaar) 3
9 Rob de Vlieger (Zwaanshoek) 2
10 Tom Kooyman (Limmen) 2
POSTHUUM HULDEBLIJK AAN DIAMOND WAY?
De meest succesvolle dekhengst uit de historie van de Duitse drafsport, is overleden. Op 27-jarige leeftijd werd Diamond Way deze week levenloos in zijn box op het complex van de oud-Olympische kampioen Alwin Schockemöhle in Mühlen Oldenburg aangetroffen. Zaterdag zijn er op de baan van Wolvega nog zo’n tien kinderen van hem actief, daarnaast komen er in Friesland nog talloze kleinkinderen in de baan. Onder meer nakomelingen van zijn zonen Pink Diamond, Kaliman (zelf helaas ook al overleden) en Freiherr As.
Hommage aan tophengst [] Als actief koerspaard was Diamond Way zelf ook al een grootheid. Als driejarige won hij zo’n 600.000 euro. Opgeteld draafden zijn ongeveer 2500 kinderen reeds zestig miljoen euro bijeen! Vermoedelijk is hartfalen de oorzaak van de dood van de hengst, die al enige tijd slechts kunstmatig bevruchtte. Door de voorraad ingevroren sperma kan de hengst na zijn overlijden nog zo’n twee jaar voor dekdiensten worden ingezet.
Als tweejarige werd Diamond Way door de oud-kampioen Heinz Wevering reeds verkocht aan de ondernemer Heinz Hagemeister. Iets later werd Alwin Schockemöhle, die inmiddels van de springsport de overstap had gemaakt naar de draverfokkerij, mede-eigenaar van de latere dekhengst. Al als driejarige werd hij, in 1985, met een winsom van bijna 1,2 miljoen Mark de meest winnende Duitse draver ooit. Hij won de Derby, de GP Orsi Mangelli en het Europees Kampioenschap der Driejarigen.
In de fokkerij zou hij echter vooral onsterfelijk worden, met nakomelingen over de gehele wereld. Zijn successen zorgden ervoor dat zijn dekgeld tijdelijk opliep tot zo’n 6000 euro. Onder zijn kinderen bevinden zich meerdere Derbywinnaars, waarvan enkele in eigen land, maar ook in Italië. Van 1992 tot 2008 was hij zeventien maal het leidende vaderpaard in Duitsland, mondiaal gezien een unieke prestatie. Er waren jaren dat hij zo’n driehonderd merries per jaar dekte.
Ook in ons land boekten kinderen van hem klassiek succes. Paarden als Kaliman, Ohio Limburgia en Campo Express vinden we terug op de erelijsten. Een lijst waarop, gezien zijn enorme productie, ongetwijfeld ook diverse kleinkinderen in de toekomst nog een plek krijgen. Het zou best kunnen dat zaterdag meer dan de helft van de negen koersen wordt gewonnen door een draver met de naam van Diamond Way in zijn of haar pedigree. Het zou een mooie hommage zijn aan een paard dat van grote betekenis is geweest voor de drafsport.
DUBBEL VOOR ERIK VAN DEN BERGH IN DINSLAKEN
DINSLAKEN – De Nederlandse gasten domineerden kop en staart tijdens de meeting van Dinslaken op maandag. Slechts de daartussen in geklemde koersen werden in het voordeel van de thuisrijders beslist. Meest opmerkelijk was de slotserie van amateur Erik van den Bergh, die de twee laatste koersen op zijn naam wist te schrijven.
Met de zeven jaar oude Dinslaken-debutant Winston C, die wel al in Gelsenkirchen won, duwde Van den Bergh de favoriet Vulcano Z (Stefan Schoonhoven) naar een bijrol. Vervolgens won hij met Trojan Kievitshof, die vorig jaar ook al diverse overwinning boekte. De Super Arnie-zoon van Piet Eygelsheim won in 1.19,9.
De dag was geopend met de beresterke Gandalf Hanover van Robin Ganzinotti, die door Rob de Vlieger in 1.19,1 naar de bloemen werd gereden. Wollongong (Rosalie Janssen) en Laura Burgerheide (Peter Grundmann) zorgden voor een vrijwel geheel Nederlands podium. De best gedoteerde koers van de avond ging naar de stal van Arnold Mollema, die Flash Light (gereden door Michael Schmid) zag winnen in 1.19,2. De hengst is een zoon van Diamond Way en de merrie Urania, niet te verwarren met het gelijknamige Alkmaarse Paradepaard.
TWEE ZEGES PAULA BAKKER
GELSENKIRCHEN – Een ‘topzondag’ voor de Noordlarense Paula Bakker, die met twee zeges huishield in het Duitse Gelsenkirchen. Op imponerende wijze reed de 29-jarige oud-beroepspikeur respectievelijk Wahtamin en Uruguay River naar de bloemen. Vooral laatstgenoemde maakte grote indruk en klopte onder meer de trouwe Pacific Valley met Hiltje Tjalsma.
Rob de Vlieger reed Utah Alki in een rappe 1.16,1 naar de winst in een sterk bezette koers, waarin Mario van Dooyeweerd tweede werd met dank aan Tara Pavas.
Leerlingpikeur Van Dooyeweerd turfde ook nog een tweede plek met Upcoming River, achter Veto Hollande van Cees Kamminga. Uiteraard kon trainer Jan van Dooyeweerd niet achterblijven. Hij won zelf met de vijf jaar oude ruin Wall Street, die zich in hoog tempo ontwikkelt tot een uitstekend koerspaard.
De Vlieger was natuurlijk heel tevreden over het winnende Duitse debuut van Utah Alki. “We wilden het paard eens proberen op een rechtsomgaande baan en dat kun je rustig als een succes betitelen, nadat we makkelijk de koppositie kregen.”
Een mooie dag was het ook voor Gerrit Gommans, die met Silberpfeil de bloemen ophaalde. De 58-jarige Nederlander die tegenwoordig in het Duitse Uedem woont, was op voorhand wel overtuigd van een zege. Verder was er nog een winst voor de Nederlands gefokte Wencke du Hadol met de Duitse kampioen Michael Nimczyk.
KOERSEN ALKMAAR GEANNULEERD
ALKMAAR – De lokroep van het Duitse prijzengeld is groter gebleken dan de wens om in Alkmaar te koersen. Wegens een groot gebrek aan inschrijvingen is de meeting van komende maandag op de baan van Alkmaar geannuleerd. Slechts voor twee koersen bleek voldoende belangstelling en dat was reden de meeting af te gelasten. Dat zal, zo valt te vrezen, in de toekomst misschien vaker gebeuren. Het bestuur van PSV Hilversum/Alkmaar wil in ieder geval ruim zestig paarden binnen de poorten zien. Anders wordt er namelijk niet gekoerst.
NIEUWE TOPPER VOOR EELKE KRUIS?
Een groot schilderij van Action Skoatter zorgt voor de dagelijkse herinnering aan het beste paard dat Eelke Kruis ooit bezat. De veehandelaar is ruim twee decennia na de successen van de schimmelmerrie met de bijnaam De Vliegende Friezin echter nog altijd in de drafsport actief. Zaterdag komt hij in Wolvega in actie met de (mede) door hem zelf gefokte Yos JE, een ruin die dit jaar in twee starts nog ongeslagen bleef.
Oude glorie, nieuw talent [] Natuurlijk weet Kruis zelf ook wel dat de vierjarige zoon van Wired Pine en Ibintulu nooit een nieuwe Action Skoatter kan worden. Maar de nuchtere Fries telt bij iedere koers zijn zegeningen, want zijn loopbaan binnen de drafsport is feitelijk een koord met toevallig tot stand gekomen knoopjes van voorspoed. Wat zou er zijn gebeurd wanneer hij als voorzitter van de wildebaanvereniging De Sprinters niet de overstap had gemaakt naar de ‘officiële’ koersvereniging, die van de NDR? Als hij bijvoorbeeld met Will Skoatter niet was geslaagd voor zijn rijdersexamen op Duindigt? Misschien was Kruis dan altijd wel blijven rijden op de kortebanen in Friese dorpen en gehuchten. Koersende voor fraai aardewerk.
Maar Kruis slaagde voor zijn examen, stapte met wat pijn in het hart over en vierde vervolgens grote successen. Eerst natuurlijk met Action Skoatter, de merrie die als koerspaard een fenomeen werd, maar helaas als fokmerrie (op de latere dekhengst Naction Skoatter na) haar glans niet kon vererven. Haar eerste veulen, Maestro Skoatter, verwondde ze zelfs dusdanig dat het dier twee weken na de geboorte overleed.
De merrie was de eerste drafmiljonaire in ons land en won een kleine honderd koersen in binnen- en buitenland. Busladingen vol reden de kampioene achterna, zoals naar de Prijs der Giganten waarin ze meestal een grote rol van betekenis speelde. En eigenlijk was ook dat succes toeval, want het was niet meer dan een samenloop van omstandigheden dat Kruis ooit tijdens de veiling van alle merries van Joop Schoonderwoerd (Fortuna Hoeve) aan Miss Dartel bleef hangen. In 1983 werd die merrie de moeder van ‘Us Action’, de voorloopster van een lange serie topdravers die in Terband onder de hoede van Kruis en Evert Gaastra kwamen. De vrijwel altijd in het geld lopende Abrogan Veha, Uno Skoatter, de kilometervreter Gazeau Skoatter, het waren paarden die ver boven het maaiveld uitstaken. Al konden ze natuurlijk niet in de schaduw staan van Action Skoatter, voor wie zelfs een Italiaans bod van een ton aan guldens te laag was. De merrie had net gedebuteerd, gewonnen in recordtijden en haar talent was onmiskenbaar.
meer ▼
De dochters van Kruis wilden de merrie echter niet laten gaan en ook verzorgster Bianca Hulleman was bijkans in tranen. En dus verkoos de liefhebber emotie boven het geld: Action Skoatter bleef in Friesland en zou met Appie Bosscha de Europese top verslaan in onder meer de Greyhoundrennen te Mönchengladbach. Ze is één van de weinige dravers ter wereld over wie ooit een boek werd geschreven.
Kruis bleef de sport altijd trouw en kende in meer recenter tijden bijvoorbeeld successen met Poemba Paniek, een koopje voor duizend euro – hij werd tijdens een veiling ingezet op het viervoudige daarvan – die met winst in de Fokkers Trofee ineens 50.000 gulden verdiende. Daar kwam ook nog een podiumplaats in de Derby bij. En dat voor een draver die aanvankelijk zo halsstarrig weigerde te gehoorzamen, dat zelfs Kruis hem een plek tussen de broodjes toewenste.
Met Yos JE heeft de man uit Terband zaterdag in de zevende koers een paard dat mogelijk op bescheiden wijze in de voetsporen van zijn voorname en voormalige stalgenoten kan treden. De ruin won immers al vier koersen, waarvan drie keer met Eelke Kruis en één maal met amateur Dicky Hof. Van 1993 tot en met 1996 werd Eelke Kruis kampioen bij de eigenaarrijder, misschien kan hij met dank aan Yos JE op jacht naar een vijfde titel. Moeder van de ruin is Ibintulu, in het verleden de bedwingster van Ineke P Boko, die later de moeder van grootheden als Virgill Boko, Willem W Boko en Paul W Boko zou worden. Ook Ibintulu koerste voor Kruis en verdiende zelf bijna een kwart ton.
Voornaamste concurrenten zijn zaterdag voor Yos JE de hengt Yuppy de Rozy, die laatst trouwens ruim geklopt werd, en Yankee Rose, met wie Yos JE in januari nog een boeiend duel uitvocht.
VICTORIUSMAGIC S IN WINTER STAYERS TROFEE
Het hoofdnummer komende zaterdag op de drafbaan van
Wolvega is de Winter Stayers Trofee, een koers over ruim drie
kilometer. Deze draverij is relatief nieuw op de kalender en
oogt als een mooie opwarmer voor de later dit jaar te verrijden
Friese Stayers Trofee, een koers die voortdurend door goede
paarden wordt bestreden. Naast de Stayers Trofee van
komende zaterdag, prijkt er binnenkort ook een nieuw
sprintnummer met extra prijzengeld op de agenda.
Opvolger van Passing Renka [] Een van de voornaamste
kandidaten voor de winst in de Winter Stayers Trofee is
Victoriusmagic S van eigenaar en fokker Swaanenburg (55 jaar
oud) uit Hegelsom. Het is allemaal snel gegaan met de zesjarige
ruin, die begin augustus 2006 zijn eerste koers meteen in winst
omzette. De rijder van toen, Ruud Pools, zou vervolgens lange tijd
de vaste partner blijven van de draver, die bij zijn geboorte een
lang gekoesterde wens van de fokker deed uitkomen.
Swaanenburg wilde immers maar wat graag een kind van de
populaire dekhengst Echo en reed daarom met zijn Egriann Dear
richting Frankrijk. De merrie was vrijwel meteen drachtig. Echo
bouwde in Nederland een naam op door onder meer de Derbyzege
van zijn zoon Rise and Shine, maar was als koerspaard in Frankrijk
ook een draver van faam. Zo klopte hij ooit in het Grand Criterium
de Vitesse de geweldige merrie Moni Maker met de Amerikaanse
pikeur Wally Hennessey. General November – later ook al een
populaire dekhengst – werd in die koers te Cagnes-sur-Mer tweede
met Pekka Korpi.
In de successen van Victoriusmagic speelt ook trainer Jeroen
Engwerda een voorname rol. Hij heeft in ieder geval nu al een
waardige opvolger gevonden voor zijn voormalige succespaard
Passing Renka, die eind vorig jaar afscheid nam van de actieve
sport en aan een reputatie als dekhengst mag werken. Een
dergelijke loopbaan zit er voor Victoriusmagic S, als ruin, niet in.
Zijn winsom kruipt echter gestaag richting de ton en vooral in
Frankrijk lijkt er nog wel rek in zijn verdiensten te zitten. Als de ruin
de bandenstart overleeft, liggen er ook tegen de internationale top
wel kansen, meende zijn trainer onlangs.
Tijdens het weekeinde van de Prix d’Amérique waagde de
inmiddels zes jaar oude ruin zich zelfs weer eens op het grote
Vincennes, waar hij vorige zomer ook al acteerde. Aan de
vooravond van de Prix d’Amérique werd hij echter vergeefs op pad
gestuurd met gastrijder Dominik Locqueneux. De zoon van Echo
werd in een koers waarin Venividivici Joe (Hugo Langeweg Jr)
tweede werd helaas uitgeschakeld.
Daarvoor had hij op Franse provinciebanen laten zien dat hij tegen de
Franse doorstampers heus geen slecht figuur slaat. Starts op
kleurrijke banen als Lyon-Parilly en Rouen-Mauquenchy leverden
tweede plaatsen op, terwijl Hans Crébas in Chatillon-sur-Chalaronne
zelfs een ereronde mocht maken. De inmiddels naar Zweden
vertrokken Crébas – hij runt er een dependance voor trainer
Engwerda – kon overigens lezen en schrijven met de ruin. In België
won de combinatie vorig jaar ook al de daar hoog aangeschreven
Challenge Ghlyn.
Zijn laatste optreden in ons land leverde in Wolvega een zege op in
een op het oog zelfs sterker veld dan nu het geval is. In de Grote
Kerst Prijs klopte de ruin toen onder meer Topass Medo (tweede),
Videx SR (vierde), Tennessie Forest (zevende) en de al bij de start
foutieve Sterre Kesbo. Genoemd viertal is er nu ook bij. ‘Dark horse’
in dit veld is King Prestige, maar trainer Henk Grift zal in de studio
aan speaker Hans Sinnige ongetwijfeld voor de koers wel iets kwijt
willen over de vorm van de elf jaar oude ruin. De Franse draver
moest het in zijn laatste start begrijpelijkerwijze afleggen tegen
grootheden als Paris Haufor (die helaas in de Prix d’Amérique geen
rol kon spelen) en Colombian Necktie. Dat soort geweld trof
Victoriusmagic S nog niet. King Prestige, een elf jaar oude ruin van
eigenaresse Claude de Reynier, mag het nu in ons land proberen,
omdat er vanwege zijn leeftijd in eigen land geen startmogelijkheden
meer zijn. Vorig jaar kreeg hij in de Prix de New York nog een pak op
de broek van ‘onze’ Russel November, maar zijn winsom van bijna
negen ton geeft zijn – misschien wat verblekende – klasse weer.
NEDERLANDS SUCCES IN DINSLAKEN
DINSLAKEN – Met dank aan de Duitse
vice-kampioen Roland Hülskath kon de
Nederlandse delegatie maandag in
Dinslaken liefst vijf winnaars noteren. De
33-jarige pikeur zorgde voor een knappe
zege van Benjamin uit het entrainement
van Rosalie Janssen uit Een. De draver
van Ron Pijning zegevierde in 1.20,5. In de
slotkoers sloeg Hülskath toe voor trainer
Tom Kooyman met Yoe Boko. De vanwege
een schorsing aan de zijkant toekijkende
Kooyman zag de hengst makkelijk winnen
in 1.19,8.
Meer moeite moest Cees de Leeuw zich
getroosten achter de rug van Super
Williams. De zoon van Derbywinnares
Elionora Oldeson won in één van de
snelste tijden van de dag, 1.18,6. Reinier
Feelders boekte een succes met Yankee
Victory en Katie Beer reed in een
amateurkoers namens trainer Simon
Woudstra Olga Streamline naar de
bloemen. De merrie is nog gefokt door
René van den Berg, die inmiddels heel
andere zaken aan zijn hoofd heeft.
Man van de dag was overigens Ralf
Künzel, die maandag goed was voor liefst
drie zeges. De thuisrijder steekt momenteel
in grootse vorm.
WELCOME BOSHOEVE WEER STERK
BERLIJN – De maandagse meeting op
de baan van Berlijn-Mariendorf leverde
met de winst van Welcome Boshoeve
een nieuwe winnaar voor fokker Wiebe
Landman op. De dochter van Invit
Broline en Yeaning Boshoeve won een
met 2500 euro gedoteerde koers over
1900 meter in een tijd van 1,18,6. Ze
werd gereden door de Duitse kampioen
Michael Nimczyk, wiens vader trainer is
van de merrie. Ze startte nu zeven maal
en won daarvan zes keer, onder meer
met Jos
YMOKO NIEUWE LOOT AAN SUCCESVOLLE STAM?
In de openingskoers van Wolvega komt onder meer een paard aan de start met een bekende achternaam. De vier jaar oude hengst Ymoko Buitenzorg begon het jaar opvallend, met een fraaie zege op de Friese baan. Dat gebeurde nota bene in handen van zijn trainer Paul Hagoort, die doorgaans gebruik maakt van gastrijders als hij zijn pupillen de baan op stuurt. Hij heeft in Oldetrijne een niet al te forse stal, maar scoort daarmee wel – percentagegewijze – uitstekende resultaten.
Een nieuwe Buitenzorg-topper? [] In het recente verleden had Hagoort bijvoorbeeld een internationaal opererend paard als Victor Lavec en in de W-jaargang was Wennemars een van zijn toppaarden. De naar de onlangs zo onfortuinlijke sprinter vernoemde draver werd in 2007 door zijn naamgever nog hartstochtelijk aangemoedigd tijdens de Derby die door Willem W Boko werd gewonnen. Op Duindigt deed Wennemars het met een derde plaats echter allerminst verkeerd. Een jaar eerder was Victor Lavec voor Hagoort al vijfde in de belangrijkste driejarigenklassieker geweest, waarmee wordt aangetoond dat de in het verleden onder meer bij Arnold Mollema werkzame trainer het vak in de vingers heeft. Bij de huidige Derbyjaargang is Zizou van Wiebe Jan Geertsma en Arend Fledderus een paard met toekomstmogelijkheden voor de Oldetrijner, die in 2004 in Ter Idzard voor de eerste maal echt zijn vleugels zelfstandig uitsloeg. Misschien doet het komende Prix d’Amérique-weekeinde de stal van Hagoort wel goed. Ooit won hij immers zelf als rijder met Kadans Kingly toen hij mocht waarnemen voor zijn in Frankrijk verblijvende werkgever Mollema.
Ymoko Buitenzorg dankt zijn voornaam aan vader Imoko. Hij is verder het eerste kind dat in Bemmel bij Jan Nas werd geboren van de fokmerrie Wisby, die zelf redelijk presteerde op de baan en wel een heel rappe moeder heeft in Wild Honey Pie, overigens vernoemd naar één van de kortste nummers die The Beatles ooit opnamen.
Vreemd? Nee, want Wild Honey Pie kent als moeder Strawberry Field, inderdaad ook al een (deel van een) hit van de band uit Liverpool. En de kinderen van die merrie werden naast Wild Honey Pie ook merendeels vernoemd naar nummers van de Fab Four: Ob La Di (1987, tien jaar later volgde van haar een uitstekende nazaat Ob La Da die bijna een half miljoen verdiende), Yellow Submarine (1993) en Get Back Jo Jo. Er waren, eerlijkheidshalve gezegd, echter ook minder succesvolle kinderen waar top 2000-archivaris Leo Blokhuis ongetwijfeld mooie verhalen over kan vertellen: Lennon, Beatlemania, de wel heel ludiek genaamde Jonpaulgeorgeringo en Maybe Were Amazed.
meer ▼
Ymoko Buitenzorg dankt zijn naam natuurlijk aan de Stoeterij die van groot belang is geweest voor de vaderlandse drafsport. Jojo, Henri, Monty, Manza en talloze andere toppers kwamen er vanuit Bemmel in de stamboeken terecht en kleurden jarenlang de verslagen van Hans Eysvogel. Waar nu de aimabele Jan Nas actief is, boekte voorheen zijn vader grote successen. Hij verwezenlijkte in het rivierenlandschap tussen Rijn en Waal zijn ultieme droom: een prachtig complex waar doorgaans bijna honderd paarden verbleven. Toen Willem Nas het ‘spul’ van de familie Snetselaar in Bemmel kon overnemen, aarzelde hij geen moment. De man die groot werd in de handel met Shetlanders, bleek ook in de drafsport buitengewoon succesvol. Is Ymoko Buitenzorg de opvolger van…?