De klassieker krijgt in ieder geval weer een nieuwe winnaar, want titelhouder Macadam Cowboy is er niet bij. Stal Vibelzee mikt dit jaar op de kwaliteiten van Talent Groenhof, die met Michael Schmid aan de start komt. De merrie verbeterde aan het begin van dit jaar haar record in Italië naar 1.12,0, waarmee ze hier tot de snelste deelnemers in dit veld behoort. Ze won rond de jaarwisseling zeven maal op rij in sterk bezette Franse en Italiaanse velden, onder meer met Enrico Bellei. Dat haar laatste optreden in Cagnes-sur-Mer geen succes werd, hoeft niet alles te zeggen.
Grote Prijs der Lage Landen [] In het eerste band treffen we de nummer drie van twee jaar geleden aan: Johan. Vorig jaar was zijn optreden nog beter, maar de ruin werd nadat hij als eerste de meet bereikte alsnog uitgeschakeld. Het was één van de grootste teleurstellingen in de loopbaan van rijder Tom Kooyman, die ondanks de wat povere laatste voorstellingen van de Biesolo-zoon toch weer voor een revanche gaat. Hij zal net als zijn landgenoten Swiebertje Kes en Urbie J boven zichzelf uit moeten stijgen om hier een rol te kunnen spelen. Anders is dat met Antzinthepantz, de grappig genaamde Zweed die in Waregem en Wolvega recentelijk een goede indruk achterliet. Hij heeft de steun van een heuse wereldkampioen, hoe lang is dat geleden in een Lage Landen?, hetgeen hem natuurlijk tot een interessante deelnemer maakt. Jos Verbeeck zag zijn Gondar Park in Italië zijn record verbeteren – als winnaar – maar of dat de hengst daadwerkelijk tot een kanshebber maakt? Anderhalf jaar geleden was hij in de Giganten-meeting nog niet opgewassen tegen Vilas Boko. En ontzettend veel vijfjarige winnaars zijn er in de historie van deze klassieker niet geweest.
Ron Kuiper bezet met twee paarden de helft van het middelste band, waarin Odyssee des Bordes en Simmie Rider de al gememoreerde Talent Groenhof en de onvoorspelbare Speedy Aresy treffen. Laatstgenoemde schiet soms ongenadig uit zijn slof, zoals vorig jaar toen hij het Kampioenschap van Nederland won. Simmie Rider lijkt goed genoeg voor een plaatsgeld, maar de voornaamste troef van oud-Zaankanter Kuiper zal toch Odyssee des Bordes zijn. Speciaal voor deze klus laat de trainer weer de Zweedse toprijder Jim Frick overkomen. Die vermaardheid boekte sinds zijn eerste overwinning in 1971 inmiddels zo'n vijfduizend zeges. Met Frick werd de merrie laatst op Solvalla nog vijfde, en was daarmee niet ongeplaatst zoals enkele data willen doen geloven, in een persoonlijke besttijd van 1.12,2.
Hij bleef toen vlak achter de Finse topper Passionate Kemp, die tweede werd. Een vingerwijzing dat de merrie, vorig jaar verkocht tijdens de Amérique-veiling, hier een rol gaat spelen!
De toppers vinden we natuurlijk in het achterste band. Over Virgill Boko is al in zoveel superlatieven geschreven, dat het slechts bevreemding wekt dat zijn prestaties voor de dagbladjournalisten blijkbaar in het donker worden behaald. Zijn zege in Noorwegen tussen de vierjarigenelite was overdonderend, werd door het Europese journaille op waarde geschat, maar kreeg in Nederland slechts mondjesmaat aandacht. Iedere keer dat hij niet wint, wordt echter onder het vergrootglas gelegd, terwijl het in het buitenland toch heel legitiem is om naar een piek toe te werken. In deze Lage Landen zal Hugo Langeweg jr echter niet met een bijrol genoegen wensen te nemen. Interessant is daarbij de confrontatie met zijn Duitse jaarganggenoot Sir Karan (Roland Hülskath), die eveneens met een geweldige palmares komt. De hengst weet al voor langere tijd niet wat verliezen is. Voeg daarbij de Duitse Derbywinnaar Unforgettable (Arnold Mollema) en de Europese topper Passing Renka (Ruud Pools) en het moge duidelijk zijn dat er van een ouderwets sterk bezette Lage Landen sprake is.
De winnaar past zeker op de erelijst met indrukwekkende namen als O Marijke, Hairos II, Bellino II, Fideel, Mack the Knife en Flambeau des Pins, die het koersrecord nog altijd bezit met een kilometertijd van 1.15,1. De eerste winnaar was Mac Kinley, die met Willem Geersen aftikte in een tijd van 1.22. Enkele jaren geleden trok zelfs Abano As als Prix d'Amérique-winnaar nog naar Duindigt voor een succesvol optreden. De Grote Prijs maakte ook enige tijd deel uit van het Europese circuit, maar werd daaruit verwijderd, nadat werd verordonneerd dat dergelijke draverijen vanachter de auto moesten worden gestart. Door handhaving van de bandenstart werd het karakter van de koers geen geweld aan gedaan. In al die jaren is de Lage Landen twee keer niet gelopen. In 1965 legde een griepepidemie het nationale koerswezen volledig lam en enkele jaren geleden was de MKZ-crisis spelbreker.
Gelukkig is de Lage Landen midden in het programma geplaatst en wordt het niet als toetje geserveerd. Toch zijn de twee slotkoersen juist de moeite van het wachten wel waard. Eerst een mooie stayerskoers met onder meer de winnaar van de 4,5 kilometer van Alkmaar, Ustan Medo, de zich sterk ontwikkelende Udo Siebar en Tennessie Forest, die helaas voor trainster Caroline Aalbers winsom te weinig had om deel te nemen aan de Lage Landen. Verder komen ook Urbano Crown, Venividivici Joe (hij koerste ongelukkig de laatste tijd) en enkele buitenlandse gasten in aanmerking voor de zegepraal. Good Dry van Lieven de Groote liep bijvoorbeeld al bijna vier ton aan prijzengeld bijeen door heel Europa.
Als uitsmijter wacht Duindigts Sprintkampioenschap. Arnold Mollema neemt zijn Italiaanse crack Expo Bi mee, de hengst heeft een record van 1.12,1 en dat is een fractie langzamer dan de 1.11,8 die Top Ten (Michael Schmid) op de klokken bracht. Rob de Vlieger zet liefst drie troeven in, waarvan de door hemzelf te rijden Victor Bas de belangrijkste lijkt. De hengst is ouderwets in vorm. Dion Tesselaar heeft Romeo Boko zondag ingeladen, een ruin die maar mondjesmaat aan het vertrek verschijnt. Bij zijn laatste optredens in ons land was hij over de mijl echter niet te beschieten.
De gehele meeting kent uitstekende prijzengelden, ook voor deelnemers die nog niet tot de topcategorie zijn doorgedrongen. Dat betekent dat het niveau van de paarden gedurende de gehele meeting uitstekend is. Daarvoor is een blik op de openingskoers al genoeg. De Italiaanse merrie Light my fire Bi kruist met Hugo Langeweg jr de degens weer met Oh Boy, een duel dat onlangs door laatstgenoemde met Ruud Pools werd gewonnen. De startpositie van de driejarige Italiaanse spreekt nu echter in haar voordeel. Het duo moet nu rekening houden met (minstens) nog een kaper op de kust. Visconti is bij zijn nieuwe trainer Tom Kooyman namelijk ook nog ongeslagen. Drie seriewinnaars dus in deze boeiende opener!
En van dergelijk kaliber paarden is de gehele middag doordrenkt. Golddigger won met Peter Strooper inmiddels acht maal op rij, al moet hij in Wassenaar zijn eerste winst nog boeken. De draver van Stal Amsterdam rekent iedere keer echter opnieuw af met een geduchte opponent, zoals dat nu Utah Alki (Rob de Vlieger) is. De voormalige kortebaankampioene won inmiddels drie keer op rij en bracht laatst haar record onder de grens van de 1.15.
De derde koers brengt natuurlijk geen seriewinnaars aan de start, want het betreft hier nieuwkomers die nog een beperkte staat van dienst hebben. Wim van der Mespel treedt hier aan met het in deze koers nog enige ongeslagen paard: Your Love Lois uit de stal van Rob van Toor. De Haagse trainer is momenteel uiterst succesvol op meerdere fronten. De moeder van Your Love Lois was trouwens ook geen verkeerde: Realy Furniture werd tweede in de Derby van Rise and Shine.
Van Vriend Vryenesse deden de geruchten de ronde dat hij in actie zou komen in de Grote Prijs der Lage Landen, dat is echter niet het geval geweest. De ruin heeft nu prima kansen in de vijfde koers, met nationaal kampioen Fred Handelaar als rijder achter zich. Een koers later is de vier keer op rij winnende Voltreffer met Hugo Langeweg Jr de te kloppen draver. De ruin is de oogappel van Duindigt-trainer Arend-Jan Harmsen, die in een op persoonlijk vlak moeilijke periode veel steun heeft gehad aan de vijfjarige draver. De Italiaanse hengst Inalco (Arnold Mollema) zal echter samen met seriewinnaar Winston C (Wim van der Mespel) voor weerwerk zorgen.
De achtste koers biedt goede kansen voor de Fransman Quatuor du Bouffrey, die tot dusverre drie van zijn vier koersen won. Rijder Tom Kooyman zal twintig minuten later echter pas op de plaats moeten maken met Reine Vryenesse. De verdienstelijke merrie neemt het op tegen America's Dust (Christophe Martens), Udo Kievitshof (Peter Strooper), Flash Light (Arnold Mollema), Sunzi November (Hugo Langeweg jr) en de Italiaan Idecrottable met Jos verbeeck. Allemaal paarden die gezien hun leeftijd op termijn ook deelnemer kunnen worden in de Lage Landen. Voeg daarbij Duindigt-draver van het Jaar 2007 Terminator, die zijn rentree maakt, en duidelijk is dat ook deze koers er een is om de vingers bij af te likken.
Duindigt zonder rennen is als een winter zonder ijs (en beide komen helaas toch weleens voor…) De vierde koers is als enige voorbehouden aan de volbloeds, waarvan er zeven in de baan komen.
