RECENTE WINNAARS KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND

1987 Action Skoatter 1.16,2a
rijder: Appie Bosscha
1988 Vriend 1.19.6a
rijder: Hubert Schoonhoven
1989 Yellowa 1.18,0a
rijder: Ton Blok
1990 Carisma Darby 1.16.8a
rijder: Cees de Leeuw
1991 Vriend 1.16.7a
rijder: Hubert Schoonhoven
1992 Incredible Crafts 1.17.2a
rijder: Hennie Grift
1993 Fulmar Jet 1.17,0a
rijder: Cees Kamminga
1994 Keystone Bravo 1.17.8a
rijder: Hennie Grift
1995 Incredible Crafts 1.18.0a
rijder: Hennie Grift
1996 Guvo de Bloomerd 1.16.0a
rijder: John de Leeuw
1997 Golden Sund 1.16,8a
rijder: Ruud Pools
1998 Herbie W 1.15,8a
rijder: Hubert Schoonhoven
1999 Drewgi 1.15,7a
rijder: Henk Grift
2000 Beau du Valais 1.16,4a
rijder : Hans van der Pijl
2001 Koko Dijkhoeve 1.16.3a
rijder: Hugo Langeweg
2002 Campo Express 1.15.9a
rijder: Peter Strooper
2003 Optimistic 1.17.0a
rijder: Jan van Dooyeweerd
2004 Irish Fire 1.17.3a
rijder: Peter Strooper
2005 Starfighter LM 1.15,9a
rijder: Hugo Langeweg jr
2006 Rythm and Speed 1.16,0
rijder: Robin Bakker
2007 Speedy Aresy 1.17,3
rijder: Jan van Dooyeweerd
2008 Speedy Aresy 1.17,6a
rijder: Jan van Dooyeweerd

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND

WASSENAAR – Het Kampioenschap van Nederland werd voor de eerste maal verreden in 1921 en heeft vervolgens steeds op de agenda gestaan, ook gedurende de oorlogsjaren. De formule is wel voortdurend aangepast, zo werd vanaf de eerste editie (winst voor Great Night met pikeur Bas ten Hagen) tot en met 1942 gekoerst in heats over 2000 meter. Omdat een paard twee heats moest winnen, kon de titelstrijd daarom bestaan uit vier koersen, indien de eerste drie heats verschillende winnaars hadden opgeleverd. Dat was het geval in 1922 (Kerrigan), 1926 (Nora Belwin B) en 1941 met Xoli als beste. Deze paarden dienden dus liefst acht kilometer te koersen, voor ze zich titelhouder mochten noemen. In die jaren werden ook wel eens variaties hierop afgewerkt.
In 1943 werd de koers omgezet naar de formule waarbij één draverij beslissend was. Ook was de afstand toen wat langer dan in de beginjaren. Toen in 1958 de startauto zijn intrede deed, werd die startprocedure doorgaans gehanteerd. Daarvóór werd gestart vanuit de banden, soms met een bijzonder lange aanloop. De editie van 1927 werd beslist na maar liefst 28 valse startpogingen. Nora Belwin B werd net als een jaar eerder, toen rijder Hendrik Mensinga dus vier starts nodig had, de sterkste van het veld. Nora Belwin B werd later tijdens een trip naar Berlijn verkocht en verhuisde in een later stadium ook nog naar Italië.

NIEUWE WINNAAR OP ERELIJST KAMPIOENSCHAP

Een ding is zeker: het Kampioenschap van Nederland voor dravers wordt een prooi voor een nieuwe winnaar. Tweevoudig kampioen Speedy Aresy geniet inmiddels in een weidelandschap van een mooi pensioen en dat geldt ook voor de voorgangers van de dankbare draver uit de stal van Jan van Dooyeweerd jr. De Hoofddorper heeft net als collega-trainer Tom Kooyman dit jaar weer twee ijzers in het vuur.

Kampioenschap van Nederland [] Helaas is dit jaar een einde gekomen aan een pas korte historie, waarin de titelstrijd werd vernoemd naar Jan van Dooyeweerd sr. De markante, altijd goedlachse en welbespraakte trainer die zelf het kampioenschap meerdere keren won. Met respectievelijk Double Six M (1955), Blazing Song (1968), Eland (1970 en 1972), Jojo Buitenzorg (1973 en 1975) en voor de laatste maal in 1983 met Serge Buitenzorg. Zoon Jan jr won in 2003 met Optimistic en dus ook de laatste twee edities met Speedy Aresy. De hier eveneens vertrekkende Ruud Pools, Hugo Langeweg senior én junior en Robin Bakker staan eveneens reeds op de erelijst.
Op die lijst treffen we bij de dravers zelf verder illustere namen aan als Double Six M (3x), Hairos II (3x), Quicksilver S (die ook drie keer won en in 1966 in handen van Jan Wagenaar als zeventienjarige de oudste winnaar tot dusverre werd), Henri Buitenzorg (2x), Jojo Buitenzorg (2x), Monty Buitenzorg (2x), Speedy Volita (3x), Action Skoatter en Yellowa.
Het voorspellen van deze koers is moeilijk, maar vermoedelijk zal de aandacht vooral uitgaan naar Venividivici Joe met Hugo Langeweg Jr. Die voelt zich wel thuis over de afstand van 2600 meter, hoewel hij na zijn imponerende demonstratie in Alkmaar in de langste draverij van Europa, vervolgens op de baan van Duindigt werd geklopt door Golddigger. Dat is overigens eveneens een fenomeen op zich. Venividivici Joe zette in Frankrijk over deze afstand al eens een tijd van 1.14,4 neer. Daar zal hij nu niet aan toekomen, maar het maakt de ruin van de Vrienden van Noordwijk wel tot het te kloppen paard.
Ook Hugo Langeweg sr, de laatste weken aan de lopende band scorende als vervanger van zijn zoon, is actief. Dit keer in een gastritje voor Bert Leeman met Udo Siebar. Die ruin was dit jaar in ons land één keer winnaar, met de momenteel revaliderende John de Leeuw, maar was de laatste maanden vooral succesvol op de Duitse banen. De in het Friese Sloten opgegroeide ruin kan de afstand makkelijk aan en behoort al langer tot de nationale top, zoals hij vorig jaar bewees met een tweede plek in de Gouden Zweep achter Virgill Boko. Leeman heeft het vooral moeilijk om passende koersen te vinden voor zijn stalcrack, anders zou hij zeker vaker in eigen land acteren.
Tom Kooyman komt met twee paarden aan de start in deze koers. Zelf rijdt de Limmer met de onverwoestbare Vriend Vryenesse, een toonbeeld van karakter en trouw. Hoewel zijn trainer meldde dat de ruin inmiddels wel hunkert naar het winterseizoen, mag hij nog niet worden afgeschreven voor de komende weken. Onlangs was het laatst geboren kind van Eibert Vryenesse nog trefzeker in de Breeders Crown voor vijf- en zesjarige paarden. Daarin bleef hij stalgenoot Wim Robel voor. De ruin is er ook nu weer bij en wordt opnieuw gereden door Robin Bakker. Het zou best kunnen zijn dat de draver van vleesproducent Maasland de rollen over deze langere afstand omdraait. Ook Wim Robel excelleerde dit jaar op de Duitse banen. Zijn enige winst in eigen land boekte hij in Wolvega in een koers over de mijl.
Jan van Dooyeweerd heeft zoals gemeld warme gevoelens bij deze koers. Niet alleen was zijn vader twee jaar naamgever van de klassieker, eerder werd deze bijvoorbeeld ook geadopteerd door één van zijn eigenaren, de Haarlemse interieurbouwer Monny Krant. De Hoofddorper heeft twee fokproducten van de Schiedamse liefhebber Aad van Schie ingeschreven, maar komt zelf niet in actie. Ruud Pools rijdt met Unbounded River, die recentelijk vooral in koersen onder het zadel opviel, maar natuurlijk ook voor de kar een mooie conduitestaat heeft opgebouwd. Zo won hij als tweejarige ooit al de klassieke Jonkerprijs. In het Kampioenschap werd hij vorig jaar in handen van Ruud Pools nog tweede achter stalgenoot Speedy Aresy.
Stalgenoot Uruguay River komt in actie met de succesvolle leerling Mario van Dooyeweerd, een neefje van de trainer. De ruin won al 26 keer in Nederland en verdiende bijna veertig mille, maar treft nu wel tegenstanders die hem bij zijn laatste optredens klopten, zoals Venividivici Joe en Udo Siebar. In zijn laatste optreden was Tennessie Forest hem te snel af.
Dat laatste is absoluut geen schande, want Tennessie Forest steekt momenteel in de vorm van zijn leven. Zijn laatste vier starts won hij met Caroline Aalbers in de sulky of Annemiek Beekman in het zadel en in drie van die koersen was hij niet eens van start gegaan als de te kloppen favoriet. Vooral zijn laatste optreden over de mijl in Wolvega was imponerend. Hij verbeterde toen zelfs onder niet ideale omstandigheden zijn besttijd. Niemand waagt het inmiddels nog de vanwege peesblessures al meerdere keren 'afgeschreven' hengst niet serieus meer te nemen. Ook nu oogt het veld zwaar voor de troef van Aalbers, maar dat was al eerder geen beletsel voor een stunt.
Gerrit Gooren zet zijn onverwoestbare Nathan Streamline in. De hengst was al vroeg in zijn loopbaan tevens actief als dekhengst en schuwde nooit het grote werk. Met zijn dertien jaar is hij hier veruit de oudste van het stel en heeft hij reeds een hele lijst topkoersen achter zijn naam. Zo was hij meerdere keren deelnemer in de Grote Prijs der Lage Landen. Zijn laatste optreden op de baan van Duindigt ging over gras en leverde een knappe tweede plaats op. Hij start nu in handen van John Dekker, dit jaar de verrassende kampioen op de kortebaan. Vorig jaar werd Nathan Streamline nog zesde in een op papier wat sterker veld.
Ook Kebby du Bocage is inmiddels een vaste waarde in de Nederlandse topkoersen. De troef van Vlaming Lieven de Groote was vorige week in de Prijs der Giganten 'best of the rest' achter Europese toppers als Russel November en Golddigger. Snelheid heeft de veteraan dus voldoende en omdat Franse paarden van oudsher beschikken over stayersbloed, moet de ruin hier in handen van zijn eigenaar een rol kunnen spelen. Vorig jaar leverde De Groote nog met Good Dry de derde aankomende af in deze titelstrijd. John de Leeuw was toen trouwens de rijder.

KAMMINGA DRIE KEER IN DINSLAKEN

DINSLAKEN – In het Duitse Dinslaken was het maandag drie keer raak voor Cees Kamminga. De Willemsoorder onderstreepte de puike vorm van zijn stal door twee van zijn eigen paarden naar de bloemen te rijden en ook nog een gastritje voor collega Platvoet succesvol af te ronden.
Naast Kamminga was ook Michael Nimczyk in grote vorm. De 23-jarige pikeur won in Dinslaken als rijder eveneens drie koersen en bouwde zijn voorsprong in de strijd om de Duitse titel daarmee uit naar acht zeges. Concurrent Roland Hülskath bleef namelijk met lege handen staan.
De eerste zege boekte Nimczyk in de matig bezette openingskoers met dank aan Bemms Flocke, maar verrassender was zijn winst met de grote outsider Sharif Norton van eigenaar Maassen. Daarbij versloeg hij de Nederlandse belagers Quick du Vivier (Tom Kooyman) en Tim Trot met Robin Bakker. Nummer drie voegde Nimczyk aan zijn dagtotaal toe met Lincolns Crown, die daarmee nu vijf zeges op rij neerzette. Het was zelfs al de tiende jaarzege.
Cees Kamminga behaalde zijn eerste winst van de dag met de merrie Times, een dankbaar gastritje voor de stal van Heinrich Platvoet. Vervolgens reed hij Wildfire voor eigenaar Walstra met een rit in het buitenste spoor naar de bloemen om ook met de driejarige Muscles Yankee-dochter Zephira’s Muscle van start tot finish te winnen.
De vierde seizoenwinst was er voor de zesjarige Empire Hanover van Wil Visscher, die door Robin Bakker naar de winst werd gereden. De ruin profiteerde van een ritje in de luwte van Visconti met Tom Kooyman. Niels Jongejans schreef met Youcancallme Al de voorlaatste draverij op zijn naam. Met ruim verschil hield hij Yardomeadow (Robin Bakker) achter zich. De afsluitende amateurkoers ging zoals verwacht naar Sierra Angel met de nationale amatricekampioene Hiltje Tjalsma in de sulky.

WONDERBOY WEER STERK

MÜNCHEN – De vierjarige ruin Wonderboy uit het entrainement van Olivier Monshouwer heeft maandag in München de tiende winst in zijn vijftien starts omvattende loopbaan behaald. In een tijd van 1.18,0 werd hij naar de winst gereden door Marie Lindinger in een amateurkoers. Het was de tweede maal op rij dat de combinatie succesvol was voor eigenaar Stall Wiesenhof.

VIERJARIGEN IN ACTIE VOOR BREEDERS CROWN

De draf- en renbaan van Duindigt heeft zondag – een dag na de Gigantenmeeting – best een boeiend programma te bieden. Naast een gesplitste Stakeskoers voor tweejarigen, wordt ook de Breeders Crown voor vierjarige paarden verreden. Zonder jaargangtoppers als Derbywinnares Yucca Boko of diens stalgenoot Yeovani Boko, maar wel met heel veel ander geweld, zoals de winnares van de Merrie Derby van 2008, Yalisa Limburgia met Peter Strooper.

Geen eitje voor de Y’tjes [] Vermoedelijk gaat een oud-pupil van Strooper echter als het te kloppen paard van start. Yann the mailman wordt tegenwoordig door haar eigenaresse Susan Wiedijk getraind, of beter gezegd: opnieuw. De zich de laatste tijd als een komeet ontwikkelende hengst werd immers gefokt door haar stiefvader Jan de Ridder. Ten tijde van zijn optreden in de driejarige klassiekers was Peter Strooper echter zijn mentor. De laatste twee zeges waren opzienbarend. De laatste keren klopte hij seriewinnaar Yassin Boko, die mogelijk mede daarom uitwijkt naar de Troostversie, en de hier wel aanwezige Yke Heikant. Yann the mailman presteerde al meerdere keren uitstekend in koersen van dit niveau. Net als bij zijn laatste zege wordt hij gereden door Leidschendammer Wim van der Mespel.
Yco Wollem is de troef van Tom Kooyman. De hengst bouwde vooral een reputatie op als runner up óf als nummer drie in vrijwel al zijn starts. Hij werd twee keer vierde en één keer eerste, in al zijn overige koersen noteerde hij een tweede of derde plek. De belangrijkste prestatie daarvan was natuurlijk zijn tweede plaats achter Yucca Boko in de Derby Y, maar ook daarna liet de hengst van de familie Van den Hurk een hele waslijst aan topprestaties zien. Van de paarden die hem recentelijk klopten, is nu alleen Yordi va Camstra aanwezig.
Yalisa Limburgia was de sterkste in de Merrie Derby, vervolgens was ze qua prestaties langere tijd uit beeld. Haar recente proefje in Wolvega was echter veelbelovend en de paarden van eigenaar Richard Kerkhof zijn de laatste tijd in absolute topvorm. Zo won zijn fokproduct Alabama K vorige week een Breeders Crown bij de tweejarigen. Van alle deelnemers heeft de uiteraard door Kerkhof's dorpsgenoot Peter Strooper te rijden merrie het snelste record achter haar naam.
Yendi Boko wilde er sinds augustus in vier starts weinig meer van weten, de hengst grossierde slechts in fouten. Maar de pupil van Marcel Hauber uit Deurze beschikt natuurlijk ontegenzeggelijk over grote kwaliteiten, getuige bijvoorbeeld zijn derde plaats in de Derby. Marcel Hauber neemt bij hoge uitzondering weer eens zelf plaats achter de draver, omdat vaste stuurlui als Marcel Hauber en Ruud Pools in actie komen voor hun werkgevers. Van Bakker is dat Rob de Vlieger, die vanuit Zwaanshoek twee paarden naar Wassenaar dirigeert. Zelf neemt de trainer plaats achter Yankee Butcher, de nummer zes van de Derby Y. De hengst kampt met hetzelfde euvel als Yco Wollem op zijn erelijst: talloze ereplaatsen, maar slechts één zege. Zijn vorm lijkt momenteel iets minder, hij bleef laatst ruim achter Yann the mailman. Stalgenoot Yordi va Camstra van Noord-Hollander Marco van Tiggelen bleef hem de laatste keren bijvoorbeeld voor en mag iets hoger worden aangeslagen. Ook die ruin staat echter niet bekend als het prototype van de winnaar: achttien starts en één overwinning. Dat gebeurde in een kwantitatief matig bezette Stakeskoers in Wolvega, december vorig jaar. Het was zijn best betaalde start met meer rendement dan zijn derde plek in de Productendraverij of zijn tweede in de klassieke 'Van Wickevoort'.
Een gevaarlijke klant in dit veld is Yesterday met de talentvolle Sidney van den Brande in de kar. De ruin won dit jaar weliswaar al drie keer op rij, maar of hij ook bestand is tegen het grotere geweld van deze zondag, moet nog worden afgewacht. In de klassiekers trad de door Arnold Mollema getrainde draver nooit aan.
Dat ligt anders met Yke Heikant, die in zijn loopbaan eigenlijk niets anders deed dan de confrontaties opzoeken met de top van zijn jaargang. Soms vergeefs, maar vaak was de door Rob van Toor te rijden hengst wel aan het front te vinden. Een opsteker voor de eigenaren van Café de Sloep uit Dordrecht, die met uitzicht op het Hollands Diep genieten van hun draver, die in hun eerdere Breeders Crown-winnaar natuurlijk een prachtig prijspaard hebben. Als de hengst de eerste prijs van negen mille mocht wegkapen, kan de toch al sympathiek geprijsde vrijdagse Hollandse dagschotel misschien nóg een dubbeltje goedkoper.
Yuri Idzarda heeft het qua startnummer niet getroffen. De zoon van oud-Derbywinnaar Milo Windspiel is moeilijk in te schatten, maar werd de voorbije maanden toch ruim geklopt door zowel Yann the mailman als Yesterday. Ruud Pools is misschien wel de meest gelouterde pikeur in dit veld, maar zal er toch een karwei aan krijgen om aan het front te komen. Aan de andere kant faalt de crack van de West-Friese Stal Diabolix uit Wognum maar zelden. In dat opzicht biedt deze koers een geheel open karakter, met Yann the mailman als de te verkiezen favoriet.
Het programma op Duindigt is niet uitgebreid, maar zeker attractief. De montékoers belooft een boeiend duel te worden tussen Without a Trace (Sytske de Vries), Viking Furniture (Angelique de Heer), Sabatay (Terry Cain) en Swiebertje Kes met Susan Wiedijk. Met vier van dergelijke toppaarden is het genre duidelijk de kinderfase ontstegen. In de Troostversie van de Breeders Crown zouden Yassin Boko (Tom Kooyman) en stalgenoot Yukon Montana (Patrick de Haan) de lakens kunnen uitdelen. Yappar River (Ruud Pools) is snel, maar niet erg betrouwbaar en Yke Starlake leek deze week wat hinder te ondervinden van fysieke malheur.
In de tweejarigenstakes zijn de echte jaargangtoppers absent, maar de Italiaanse Nindava As is met een in haar 'vaderland' gelopen 1.16,3 natuurlijk meteen een paard om in de gaten te houden. De in Nederland bij haar enige start ongeslagen merrie wordt voor eigenaar Peter ter Borgh gereden door zijn zoon, leerlingpikeur Jesse ter Borgh. Stalgenoot Armbro Groenhof is met Hugo Langeweg de favoriet in de tweede koers voor tweejarigen, al gaat er natuurlijk ook een lokroep uit van Anaconda met Peter Strooper. De hengst had in Unico Limburgia een broer die vlak voor zijn overlijden de Europese top had bereikt.
In de merrieversie van de Breeders Crown Y staat een hele serie kandidaten voor de winst. Yata River (Ruud Pools), Ycewater (Luit de Vries), Yamira Limburgia (Dion Tesselaar) en You've got mail (Frans van der Blonk) zijn paarden die in de open versie ook bij de zegekandidaten zouden zijn genoemd. Extra interessant voor de deelnemende paarden is de opgehoogde fokpremie die fokkers krijgen indien hun paarden een rol van betekenis spelen. Een meevallertje in een tijd waarin het fokken van dravers niet altijd even lucratief is.

KOERS VAN GROTE FAAM

WOLVEGA – De Prijs der Giganten kende altijd een internationaal karakter, hetgeen blijkt uit de serie Franse, Amerikaanse en (later) Zweedse winnaars op de imposante erelijst. Alleen de eerste winnaar Henri Buitenzorg met Jan Wagenaar en Speedy Volita, in 1976 met Gerard Gommans, vinden we als Nederlandse vertegenwoordiger op de lijst terug.
In 2001 werd geen sponsor gevonden voor de klassieker. Een vervangende koers werd toen wel gewonnen door Intact Hornline, maar de naam van rijder Hugo Langeweg treffen we daardoor nog niet op de lange ‘officiële’ lijst aan. De stal heeft dit jaar met Russel November dus wel een grote kandidaat voor de zege.

Naast bekende namen van beroemde dravers als Bellino II (1977) en Idéal du Gazeau (1981) prijkt ook die van Friendly Face liefst drie keer op de erelijst. Drie jaar op rij was de miljonair van de Fin Pekka Korpi de sterkste. Met name de zege in 1989 was een memorabele, toen hij de Amerikaanse wereldkampioen Mack Lobell klopte en het koersrecord naar 1.12,8 bracht. Dat record is sinds de verhuizing van Hilversum naar Wolvega nog altijd onaangetast en dat zal door de latere aanpassing van de afstand ook wel even zo blijven. Of kunnen de deelnemers elkaar onder goede omstandigheden opzwepen tot grote successen?

De koers is dit jaar geadopteerd door Special Jobs. De onderneming wordt geleid door Anton Conijn, zelf een enthousiast liefhebber van de drafsport en eigenaar van dravers. Mede door zijn inspanningen is toch weer een prachtig programma samengesteld. Op het programma staat ook de Hodij Coatings Elite Mijl, met deelname van onder meer Willem W Boko, de Derbywinnaar van twee jaar geleden.

RECENTE WINNAARS PRIJS DER GIGANTEN

1987 Grades Singing
Olle Goop 1.13.5a
1988 Friendly Face
Pekka Korpi 1.13.3a
1989 Friendly Face
Pekka Korpi 1.12.8a
1990 Friendly Face
Pekka Korpi 1.14.1a
1991 Park Avenue Kathy
G. Johansson 1.13.0a
1992 Park Avenue Kathy
G. Johansson 1.13.6a
1993 Plant The Seed
Jorma Kontio 1.13.2a
1994 Bolets Igor
L. Forsgren 1.13.9a
1995 Promising Catch
Anders Lindqvist 1.13.3a
1996 Holly Speedy
Helmut Biendl 1.14.9a
1997 Dryade des Bois
Jos Verbeeck 1.13.3a
1998 Running Sea
Jim Frick 1.13.8a
1999 Frisky Frazer
A. Jacobsen 1.13.9a
2000 Remington Crown
Jos Verbeeck 1.13.2a
2001 niet verreden
2002 Jam Pridem
Jean Etienne Dubois 1.13.5a
2003 Couch Doctor
Anders Lindqvist 1.13.5a
2004 Kleyton
Dominik Locqueneux 1.14,8a
2005 Malabar Circle As
Torbjorn Jansson 1.13,6a
2006 L´Amiral Mauzun
Jean Michel Bazire 1.15,0a
2007 Norginio
Jos Verbeeck 1.14,8a
2008 Copper Beech
Conrad Lugauer 1.14,4a

RUSSEL NOVEMBER TREKPLEISTER IN GIGANTEN

Met de Prijs der Giganten staat zaterdag op de baan van Wolvega weer één van de populairste Nederlandse koersen uit het jaarprogramma op de rol. Een koers ook met een lange historie, die met onder meer de Duits-Nederlandse toppers Russel November en Unforgettable twee Europese toppaarden aan het vertrek heeft staan.

Prijs der Giganten [] Russel November is uiteraard het te kloppen paard, daar doen zijn laatste prestaties in het buitenland in beresterke velden niets aan af. In Italië en Frankrijk stuitte hij op de elite van Europa en toch wist hij ook daar zijn visitekaartje af te geven. In oktober was hij nog de sterkste in de klassieke Gran Premio Gaetano Turilli, goed voor een eerste prijs van 125.000 euro.
Maar Russel November heeft natuurlijk in de loop der jaren – en over een langere periode – al geweldige dingen laten zien. Een erelijst om de vingers bij af te likken en omdat hij nog maar zelden in ons land aan de start stond, is het ook een aanrader juist nu naar Wolvega te gaan. Qua klasse overtroeft hij namelijk de meest recente winnaars als Norginio en Copper Beech.
Russel November was er al heel vroeg bij, met als driejarige zijn eerste statement door de winst in de Duitse Derby. Hij werd daarmee de opvolger van Unforgettable, die in dit veld ook is vertegenwoordigd. Hetzelfde jaar, 2007, won hij ook de Prix de Milan, een koers waarin zijn vader General November precies tien jaar eerder nog tweede was geworden achter Full Account.
Russel November bleek veel meer dan een eendagsvlieg. In Schagerbrug werd behoedzaam omgesprongen door trainer Hugo Langeweg met de vedette, die als vierjarige doorging met het boeken van successen. Zo won hij in Frankrijk het Criterium de Vitesse de Basse Normandie. Een bij ons misschien niet zo bekende klassieker, maar met grootheden op de erelijst als Coktail Jet en meer recent Jag de Bellouet, is het formaat van de koers wel aangegeven. In Noorwegen won hij een topkoers, de Rikstoto Europamatch en in de Hugo Abergs Memorial werd hij derde achter L’Amiral Mauzun, de winnaar van de Giganten van 2006.
Dit jaar bevestigde Russel November zijn klasse wederom. Hij werd tweede of derde in meerdere Europese klassiekers en won ook nog eens de Oslo Grand Prix, waarin hij op de erelijst de opvolger werd van de al genoemde L’Amiral Mauzun. De hengst kwam dus nog maar zelden in ons land in actie, maar is hier met Hugo Langeweg Jr natuurlijk de te kloppen favoriet. Daar zijn vriend en vijand het over eens.

Zijn grootste tegenstrever is op papier Unforgettable, de één jaar oudere Duitse hengst die door Arnold Mollema wordt getraind. Bij onze oosterburen won hij diverse Breeders Crown-koersen, als tweejarige en als vierjarige. Als driejarige werd hij slechts geklopt door de eerder dit jaar in Frankrijk overleden Unico Limburgia, maar hij wist toen wel de Derby binnen te halen. Als vierjarige was hij ook de sterkste in de Italiaanse topkoers de Gran Premio Tino Triossi. Hij bevindt zich daarmee in het gezelschap van onder meer Varenne en wie die naam in zuidelijk Europa laat vallen wordt overladen met superlatieven. Dit jaar toonde hij aan nog altijd tot de Europese top te behoren met een zege in de Grand Prix des Ducs de Normandie. Daarom mag hij, ondanks zijn op het oog wat mindere recente prestaties, met respect worden behandeld. Arnold Mollema neemt zelf plaats op de kar. Als trainer was hij eerder al meerdere keren bij de zege, maar met onder meer Freiherr As en de door hem zelf gefokte Rise and Shine bleef hij steken op een tweede plaats.
Op die plek legde Cees Kamminga als trainer ook al eens beslag met Ambassador As (2005). Dit jaar komt hij met een andere door de voormalige Olympische springruiter Alwin Schockemöhle gefokte merrie, Mona Lisa As. Die werd als driejarige eerste in de merrieversie van de Duitse Breeders Crown en was dit jaar in Denemarken al eens winnares. Winnen zal niet meevallen, maar kansloos voor een topklassering is de draver van Gerrit Steenge allerminst. De vestigingsdirecteur van Klein Poelhuis Installatietechniek heeft al meerdere goede paarden gehad.
Voor menigeen is Golddigger een uiterst interessante deelnemer. De hengst uit de stal van Peter Strooper weet nauwelijks wat tweede of derde plaatsen zijn, want het is winnen of een excuus verzinnen. Hij heeft zijn klassieke winst dit jaar al binnen door op Duindigt die andere grote internationale koers op Nederlandse bodem, de Grote Prijs der Lage Landen, te winnen. Callantsoger Strooper heeft de Giganten enkele jaren aan zich voorbij laten gaan. Eerder was hij met paarden als Irish Fire, Campo Express en Komet November een vaste klant in de periode dat de koers nog over de mijl ging. Tot succes leidde dat echter niet.
Hollys Boy is een Duitse deelnemer die tegen de top aanschuurt. Twee jaar geleden werd hij nog tweede in de Duitse Breeders Crown voor oudere hengsten en ruins, in 2008 werd hij tweede in de Grosser Preis von Bild, beter bekend als de Bild Pokal. De historie van die koers is er een met vooral in de vorige eeuw grote winnaars als Mack Lobell en Sea Cove, die twee keer op rij wonnen. Hollys Boy wordt gereden door Thomas Panschow. Twee jaar geleden zou de ruin ook vertrekken, maar werd uiteindelijk teruggetrokken.
King Prestige is de troef van Henk Grift. De ruin was dit jaar sensationeel op de dag van de Elitlopp en won een montédraverij met een Franse jockey. Bij zijn laatste twee starts stuitte hij steeds op de hier eveneens aanwezige Golddigger. Als rijder komt Roland Hülskath naar Wolvega. De Duitser was met een tweede plek van Rise and Shine al eens dicht bij een Giganten-zege.
Er zijn in dit veld natuurlijk ook deelnemers die, hoewel startende onder de Olympische gedachte, toch rekenen op misschien een plaatsgeldje. Zo’n paard is de oudste van het stel, de veertienjarige Probes Star die met Willem de Jong vertrekt. De veteraan is een zoon van de Amerikaanse hengst Probe, die in 1989 voor een unieke gebeurtenis wist te zorgen door met Park Avenue Joe de winst in de Hambletonian, voor velen de grootste koers van het jaar, te moeten delen. Park Avenue Joe moet niet verward worden met de formidabele Park Avenue Kathy, die de Giganten met de Zweed Göran Johansson twee keer won, in 1991 en 1992. Destijds kwamen nog tienduizenden bezoekers af op de koers.
Ook Kebby du Bocage uit de stal van Lieven de Groote zal het hier moeilijk krijgen. De Franse veteraan wordt gestuurd door Kurt Roeges. Die zorgde al eerder voor een stunt in de Giganten door in 2004 derde te worden met de grote outsider N.G. Pride.
De eerste start is zaterdag om 16.00 uur.

NEDERLANDS SUCCES IN JÄGERSRO

JÄGERSRO – In het Zweedse Jägersro vierde Casper Veldink uit Hoorn een mooi succes met zijn High Society. De drie jaar oude dochter van Abano As won in een draverij over 2140 meter in 1.17,1. De merrie boekte daarmee haar tweede winst in vier starts. Ze werd zoals gebruikelijk gereden door Peter Untersteiner, die ook trainer is van de draver. Ze maakte na een maandje afwezigheid haar rentree. Na een eerdere zege in Jägersro moest ze bij haar laatste start vanwege lichte verhoging worden geschrapt.
Tijdens het programma was er ook een overwinning voor de onlangs heroptredende Copper Beech met Conrad Lugauer. De buurman van Martijn de Haan was vorig jaar met de hengst nog winnaar van de Prijs der Giganten op de baan van Wolvega. In een andere koers kon de Nederlandse Udice Boko nog een tweede prijs opstrijken.