Archief voor categorie: Nieuws

De Productendraverij is al langere tijd één van de voornaamste klassiekers voor tweejarige dravers. In het verleden werd de koers dan ook gewonnen door meerdere grote namen, wiens carrière echter vaak geen lang leven beschoren was. De winnaars van de laatste edities toonden aan ook op langere termijn succesvol te kunnen zijn, zoals Sierra Rapida, Top Mac en Derbywinnaar Until the End bewezen.

Vorig jaar werd de koers een prooi voor Vincente Valley met Ruud Pools. Laatstgenoemde is nu ook van de partij met Watch the News en zou met de Mollema-pupil zijn derde winst op rij in deze klassieker kunnen boeken. Hij was twee jaar geleden ook verantwoordelijk voor de zege van Until the End. Saillant detail is dat Watch the News een halfzusje is van Until the End.

Of een dergelijk drieluik er voor Pools in zit, is nog maar de vraag. Zo treedt onder meer de verbazingwekkende Wicky de Viking, een stalgenoot van Watch the News, aan. De guitig genaamde hengst won één van de eerste klassiekers voor tweejarigen, de Jonkerprijs. Ook nu wordt hij gereden door Rick Wester. In de Jonkerprijs eindigde de hier eveneens aanwezige en voornaam gefokte Wim van Camstra (Kurt Roeges) als tweede. Hij valt hier dus ook voorin te verwachten.

Natuurlijk is ook de winnares van de Jofferprijs hier actief. Wichita River is eigenlijk voorbestemd om in de klassiekers een rol van betekenis te spelen, want als (half)zusje van Unbounded River en Tennessee River heeft ze voorname familieleden. In de Jofferprijs bleef ze voor de al gememoreerde Watch the News. Bovendien heeft de stal van Hugo Langeweg een zekere reputatie in deze klassieker, al in 1993 won de Schagerbrugger de koers met Ineke P Boko, later kwamen daar ook John F Boko en Kelsea Boko nog bij voor een in 1995 afgesloten trilogie. Als rijder won Langeweg de koers ook nog eens met Tjitse Smeding’s Promise Groenhof. Voor Hugo Langeweg junior is dit de kans, in zijn toch al zo succesvolle koersjaar, om zijn naam voor de eerste maal op de erelijst te zetten.

Leuke outsiders in dit sterk ogende veld zijn Wahinie Stardust (Aonne de Wrede), Woody Boko (Robin Bakker) en Wodka Volo, die voor liefhebber Ap Zwaan een mooie koerspaard lijkt te zijn. De eigenaartrainer meende na de eerste zege van de hengst zelfs een nieuwe Jag de Bellouet in handen te hebben. Een vergelijking met de Franse vedette is misschien wat te brutaal, maar met twee zeges is de tweejarige zijn loopbaan wel goed begonnen.

Het programma in Wolvega bestrijkt helaas niet meer dan acht koersen, maar loont de moeite wel voor een trip naar de Friese baan. Buiten de klassieke Productendraverij staat bijvoorbeeld ook de rentree van Hugo Langeweg op Nederlandse bodem als rijder op de rol. De veelvoudige pikeurskampioen komt in de vierde koers aan de start met de Italiaanse Gala dei Bessi. De merrie is een dochter van één van de bekendste Amerikaanse dekhengsten van dit moment, Yankee Glide, en zag een uitstapje naar Italië onlangs niet het gewenste effect sorteren. Ze is qua klasse een slagje minder dan stalgenote Genny di Jesolo, maar moet in dit veld haar zegereeks weer op kunnen pakken. Tepee River (Ronald de Beer) zou gezien zijn recente klasseringen overigens nog wel voor weerwerk kunnen zorgen.

In de vijfde koers is er de rentree van Komet November. De hengst veranderde dit jaar van trainer en aan Groenvelder Cees Hetteling de taak om de voormalige kampioen (zijn meest recente topprestatie was een tweede plek achter Abano As in de Grote Prijs der Lage Landen) weer op topniveau te krijgen. De kwalificatieproef leverde een nietszeggende tijd op, maar ongetwijfeld zal rijder Ruud Pools het duel willen aangaan met stalgenoot Ranzen Boko (Robin Bakker), dekhengst Nathan Streamline (Hugo Langeweg jr) en de taaie Bolets Creb van Gerrit de Jong. Overigens start in de kwalificatiekoersen vóór aanvang van het koersprogramma ook nog een broertje van Komet November. Wisse gaat zijn loopbaan beginnen bij Peter Strooper, de man die ook Komet November destijds naar vele successen leidde.

Chiel Wildhagen mag met Sugar Melon in de zesde koers proberen zijn serie van drie zeges op rij een vervolg te geven. Dat zal niet eenvoudig zijn, want met Velma Medraz (Langeweg jr) en Terry H (Freek van den Berg) staan er paarden in de koers die ogenschijnlijk wat meer pure snelheid in de benen hebben.

Het mag de laatste jaren een beetje hangen en wurgen zijn met de ‘Giganten’, de koers prijkt in ieder geval op de agenda, met dank aan sponsors die de nek uit durven te steken. Dit jaar is dat Hodij Coatings, een onderneming die ook de op Europees topniveau opererende Arnold Mollema ondersteunt. De trainer uit Wolvega is zelf één van de kandidaten voor de winst met Freiherr As.

De koers kende altijd een internationaal karakter, hetgeen blijkt uit de serie Franse, Amerikaanse en (later) Zweedse winnaars op de imposante erelijst. Alleen de eerste winnaar Henri Buitenzorg met Jan Wagenaar en Speedy Volita, in 1976 met Gerard Gommans, vinden we als Nederlandse vertegenwoordiger op de lijst terug. In 2001 werd geen sponsor gevonden voor de klassieker. Een vervangende koers werd toen wel gewonnen door Intact Hornline, maar de naam van rijder Hugo Langeweg treffen we nog niet op de lange ‘officiële’ lijst aan.

Naast grote namen als Bellino II (1977) en Idéal du Gazeau (1981) prijkt ook de naam van Friendly Face liefst drie keer op de koershistorie. Drie jaar in successie was de miljonair van de Fin Pekka Korpi de sterkste. Met name de winst in 1989 was een memorabele, toen hij de Amerikaanse wereldkampioen Mack Lobell klopte en het koersrecord naar 1.12,8 bracht. Dat record is sinds de verhuizing van Hilversum naar Wolvega nog altijd onaangetast en zal dat door de latere aanpassing van de afstand ook wel even blijven. Hoewel met een gunstig koersverloop de vedetten van zaterdag een dergelijke tijd ook wel in de hoeven hebben.

Van de tien startende paarden hebben er namelijk zeven een record dat sneller is dan het koersrecord. Dat maakt dit septet nog niet meteen tot de favorieten, want daarvoor komen uiteraard andere zaken kijken over de afstand van 2100 meter. Het koersverloop zal bepalend zijn, waarbij de Franse sulkykunstenaar Jean-Michel Bazire met zijn L’Amiral Mauzun misschien wel als favoriet van start mag gaan. De ruin maakte onlangs op het Oostenrijkse complex Magna Racino van miljardair Frank Stronach reclame voor zichzelf door een topnummer te winnen, ruim voor de hier ook aanwezige Freiherr As met Arnold Mollema.

Dat Bazire de moeite neemt om naar Wolvega is al een vingerwijzing: hij ruikt zijn kans!
De Belgen zetten dit jaar zwaar in met Norginio (Jos Verbeeck) en vooral Jasoda met Geert Lannoo, een combinatie die vorig jaar nog derde werd en daarbij met neuslengte werd geklopt door een topper als Ambassador As. De vorm van de merrie is nu wederom uitstekend, gezien een recente zege op eigen bodem in een snelle tijd.

Dan de Nederlanders, die dit jaar zwaarder inzetten dan de laatste jaren. Voor Rhythm and Speed (Robin Bakker) oogt deze opdracht misschien wat te geleerd, maar de dochter van de destijds ook al snelle merrie Wanda Volo heeft het niet van een vreemde. Ook haar moeder werd met het klimmen der jaren steeds beter en de wijze waarop Rhythm and Speed onlangs het Kampioenschap van Nederland won, dwong alom ontzag af. Het is echter twijfelachtig of ze in dit veld gebruik kan maken van haar fenomenale eindschot. Internationaal hebben Passing Renka (Jeroen Engwerda) en Starfighter LM (Hugo Langeweg jr) al een grotere reputatie. Dit duo moest het wel afleggen tegen Rhythm and Speed in het door haar gewonnen kampioenschap. De afstand is nu echter een halve kilometer korter en dat spreekt weer in het voordeel van de beide vedetten die vooral in Frankrijk al diepe indruk maakten.

Een beetje onduidelijk is de kracht van de Zweed Robinson Starlight, die een ‘vals record’ heeft (als vijfde aankomende gelopen) en nog niet eerder met Roland Hülskath in actie kwam. Trainer Kari Lahdekorpi zag de ruin echter twee keer op rij sterk winnen in Zweden. Zijn best betaalde zege boekte hij in mei in het Zweedse Aby, tegen tegenstanders die geen echte indicatie geven over zijn ware kracht. In het buitenland werd hij pas één keer (het Deense Charlottenlund) gesignaleerd…

Blijft het bij één hoofdnummer? Welnee! Wat te denken van de Elite Mijl waarin het baanrecord van General November, 1.12,6, misschien wel eens zou kunnen sneuvelen. Er zijn nogal wat paarden die een dergelijke tijd moeiteloos in de benen hebben. Misschien is het wel opnieuw Thomas Panschow, destijds ook verantwoordelijk voor de recordtijd, die voor een surprise gaat zorgen. Hij rijdt met de in bloedvorm verkerende Duitse ruin Hollys Boy, die in Duitsland de ene na de andere toptijd op de klokken draaft. Maar ook de van buitenlandse avonturen teruggekeerde Power Future (Sjaak Snoek), de overal in Europa acterende Pikachu (Roland Hulskath), de ‘Zweedse Belg’ Mark One (Jos Verbeeck) en de met een record van 1.12,3 naar Wolvega komende Tikal (Matthias Schambeck) mogen niet worden verwaarloosd. Laatstgenoemde won recentelijk in Italië de Premio Ferriano Fraccari in een rappe tijd en gooide er ook in Oostenrijk nog een zege tegenaan.

Het is overigens niet op voorhand te zeggen dat de winst naar het buitenland gaat, want Speedking Beemd (Rob de Vlieger) rekende onlangs nog af met Hollys Boy en wat Urbie J (Tom Kooyman) in dit veld kan, is natuurlijk ook heel interessant. De ruin ‘die ooit niemand wilde hebben’ is tot dusverre de revelatie van het seizoen met onder meer winst in de Derby voor Vierjarigen. Een zege in deze koers zou zijn dit jaar verdiende prijzengeld al aardig in de richting van de halve ton duwen. De koers is geadopteerd door Tjalco de Witte’s Dragon Trotters, één van de drijvende krachten achter de komende televisie-uitzendingen op SBS6, waarvan zondag al een voorproefje valt te zien.

Negentien (!) dravers vertrekken er in de Stayerstrofee. Niet vreemd, want ook hier valt vijftien mille te verdelen. En wat is het ook hier verdomde moeilijk een favoriet aan te wijzen, want kunnen paarden als Atoll Plage, Irish Fire of de Duitse crack Matador veertig meter goedmaken op paarden als Speedy Aresy en Titus Boko? Wie in deze kwartetkoers de eerste vier aankomenden juist op een rijtje zet (en ze aankruist op het wedformulier) moet haast wel een stapje dichter bij de Quote Toplijst zijn gekomen…

Nog een hoogtepunt is de Supertriokoers, waarin tien combinaties vertrekken. Een daarvan is Udo Kievitshof met Peter Strooper. Die liet sinds zijn wat mislukte optreden in de Duitse Derby weinig verkeerds meer zien, al werd hij op deze baan nog eens geklopt door de hier ook aanwezige Siebren Jubilee. Zijn laatste optreden in Duitsland was echter imponerend.

In de openingskoers mag Vivaldi Flevo op herhaling. De hengst liet onlangs een formidabele proefkoers zien in het Duitse Gelsenkirchen en bevestigde die tijd met een ingehouden zege op de baan van Duindigt. Henk Grift zal vooral uitkijken naar de confrontatie met Ginestra Lung, een Italiaanse merrie die met Jos Verbeeck in actie komt.

De tweede draverij is met dertien paarden optimaal bezet en de Callantsoogse hoefsmid Jaap Terstal gaat tussen een dozijn collega-amateurs van start met Tiara Groenhof. De merrie uit de stal van vriendin Caroline Aalbers liet onlangs een sensationele zege zien op Duitse bodem. In die vorm is de voormalige runner up in de klassieke Jofferprijs hier niet te kloppen.
Koers vijf brengt de pedante merrie Velma Medraz aan de start. De driejarige maakt met Hugo Langeweg jr een onstuimige opmars door, zet steeds snellere tijden neer, en heeft het vanwege haar lengte en karakter in zich een pure publiekslieveling te worden.
Zaterdag treft ze de al even succesvolle Terry H (Ronald de Beer) en de Italiaan Gondar Park met Jos Verbeeck. Een mooie indicatie voor de ware krachten van Velma Medraz.

De negende koers zou op een doorsnee koersdag ook een hoofdnummer geweest zijn. De op revanche uit zijnde Ulrich Wielinga met Hugo Langeweg jr versus Timeless Renka met Rob de Vlieger. Al doen we met die tweestrijd vermoedelijk de andere tien kandidaten te kort, want er staat nogal wat geweld in deze draverij.

De slotkoers brengt Ryan G Boko, de speersnelle Ulf H Limburgia en de op Franse bodem al twee keer winnende Orion Jenilou aan de start. Voor wie nog nooit kennis heeft gemaakt met de drafsport en na het zien van deze meeting nog niet verkocht is, is er geen hoop meer. Maar voor de dik vijfduizend mensen die zaterdagavond deze meeting op de baan bewonderen, staat het al enige tijd vast: de drafsport is een ‘sleeping giant’…

Erelijst Prijs der Giganten
(Tot en met 1997 verreden op de baan van Hilversum, vanaf 1998 op Wolvega)

Jaar	Paard	Trainer	Pikeur	Winnende tijd
1971	Henri Buitenzorg	J. Wagenaar jr	J. Wagenaar jr	1.18.1a
1972	Dart Hanover	H. Wallner	B. Lindstedt	1.16.3a
1973	Fideel	J. Cortens	G. Desoete	1.17.8a
1974	Luther Hanover	L. Bergami	J. Frömming	1.18.6a
1975	Equiléo	P.D. Allaire	B. Froger	1.16.9a
1976	Speedy Volita	G. Gommans	G. Gommans	1.14.7a
1977	Bellino II	M. Macheret	J.R. Gougeon	1.13.8a
1978	Madison Avenue	U. Swed	U. Swed	1.15.7a
1979	Hadol du Vivier	H.L. Levesque	J.R. Gougeon	1.15.8a
1980	Madison Avenue	U. Swed	U. Swed	1.16.5a
1981	Ideal du Gazeau	E. Lefevre	E. Lefevre	1.14.7a
1982	Ex Lee	D. Wegebrand	D. Wegebrand	1.15.8a
1983	The Onion	St. H. Johansson	St. H. Johansson	1.13.6a
1984	Micado C	U. Nordin	U. Nordin	1.15.0a
1985	Keystone Patriot	A. Savolainen	J. Kontio	1.15.8a
1986	Davidia Hanover	P. Eriksson	J. Kontio	1.14.5a
1987	Grades Singing	O. Goop	O. Goop	1.13.5a
1988	Friendly Face	P. Korpi	P. Korpi	1.13.3a
1989	Friendly Face	P. Korpi	P. Korpi	1.12.8a
1990	Friendly Face	P. Korpi	P. Korpi	1.14.1a
1991	Park Avenue Kathy	G. Johansson	G. Johansson	1.13.0a
1992	Park Avenue Kathy	G. Johansson	G. Johansson	1.13.6a
1993	Plant The Seed	P. Salmela	J. Kontio	1.13.2a
1994	Bolets Igor	L. Forsgren	L. Forsgren	1.13.9a
1995	Promising Catch	J.P. Dubois	A. Lindqvist	1.13.3a
1996	Holly Speedy	H. Biendl	H. Biendl	1.14.9a
1997	Dryade des Bois	J. Bossuet	J. Verbeeck	1.13.3a
1998	Running Sea	J. Frick	J. Frick	1.13.8a
1999	Frisky Frazer	A. Jacobsen	A. Jacobsen	1.13.9a
2000	Remington Crown	J. Kruithof	J. Verbeeck	1.13.2a
2001	Niet verreden
2002	Jam Pridem	J.E. Dubois	J.E. Dubois	1.13.5a
2003	Couch Doctor	A. Lindqvist	A. Lindqvist	1.13.5a
2004	Kleyton	F. Criado	D. Locqueneux	1.14.8a
2005	Malabat Cilcle As	S. Bath	T. Jansson	1.13.6a

YORK – De Nederlandse draver Sire Transs RR is tijdens een van de laatste Engelse meetings met een zege huiswaarts gekeerd. De oorspronkelijk Duits geregistreerde draver van fokker Redder rekende zondag onder meer af met Once More en Scout Limburgia. In Engeland wordt tot aan het einde van deze maand nog sporadisch gekoerst, daarna blijven de poorten tot medio maart gesloten. In Engeland wordt vrijwel alleen op grasbanen gereden, deze zijn gevoeliger voor het vaak druilerige Britse weer dan onze gangbare sintelpistes.

Bellino II won met Jean-René Gougeon de Prix d’Amérique in 1975, 1976 én 1977 en het is dus mooi dat zijn naam ook op de erelijst van de Prijs der Giganten voorkomt. Hij kwam op tienjarige leeftijd naar ons land, een ouderdom waarop hij in eigen land nog maar weinig startgelegenheid had. Dat jaar, 1977, pakte hij spelenderwijze een ton mee op Duindigt, waar hij de Grote Prijs der Lage Landen won.

Later dat jaar was hij ook te gast in Hilversum, waar hij het moest opnemen tegen snelheidskanonnen als Pershing en Lola’s Express. Laatstgenoemde, in bezit van Zaankanter Piet Meijn, faalde echter al in de serie en in de finale bewees Jean-René Gougeon zijn imponerende klasse als rijder. Hij hield Pershing langdurig ‘gesnookerd’ en verbeterde daarbij nota bene in zijn allerlaatste start zijn record nog naar 1.13,8. Dat was toen een evenaring van het Europese record van Ego Boy en Flower Child.
Men wilde met de Franse reus nog wel doorkoersen, maar daar wilden de Franse autoriteiten niets van weten. Bellino II werd vervolgens geen succes in de fokkerij en overleed drie jaar na zijn Giganten-succes aan een koliekaanval.

Nog zo’n Franse grootheid was Idéal du Gazeau, de winnaar van de Giganten in 1981. Het was vooral het paard dat de volslagen Anonymus Eugene Lefevre plotseling een plekje zou geven in de historie van de drafsport. In 1977 won Lefevre met zijn altijd fraai uitgedoste troeteldier al het Criterium des Jeunes, de aanloop naar een grootse loopbaan. Hij won twee maal de Prix d’Amérique en even zo vaak het wereldkampioenschap, verder de Elitlopp, de… ach, de lijst is te lang om op te noemen.

Bij zijn zege in de Giganten ondervond Idéal in de serie weinig tegenstand, slechts vier opponenten namen de handschoen op. In de finale stond er geen maat op de Fransman, waarbij het publiek vooral uitzinnig raakte vanwege de tweede plek van Ivens met Jopie Verhoeve.

Een jaar later keerde de winnaar weerom, maar hij liet zich nu verrassen door Ex Lee, hetgeen vermoedelijk een gevolg was van een verkeerde inschatting van de reglementen door Lefevre. Er werd namelijk voor de eerste keer niet gereden in twee series en een finale, maar vanwege een beperkt aantal deelnemers in twee heats. De titelverdediger verspeelde in de eerste heat zoveel tijd, dat hij die met zijn flegmatieke stijl in de tweede niet meer kon wegpoetsen.

Idéal du Gazeau verhuisde na zijn actieve loopbaan naar Zweden, ging vervolgens dekdiensten verrichten in Italië en keerde daarna huiswaarts in Frankrijk.

Ook in Nederland waren er kinderen van hem te bewonderen, zoals de geweldige krachtpatser Gazeau Skoatter…

Dat het aantal koersen zo uit de kluiten gewassen is, is vooral te danken aan de belangstelling voor de Autumn Stakes, een koers voor driejarigen die vanwege de massale belangstelling in meerdere compartimenten kon worden verdeeld. Die hoeveelheid paarden doet veel goeds voor de nabije toekomst beloven.

Autumn Stakes

De Herfst Stakes, we houden het even op de Nederlandse versie van de naam, brengt niet de absolute top van de jaargang aan het vertrek. Die heeft inmiddels al zoveel van het prijzengeld opgepeuzeld, dat de koers uitsluitend bestemd is voor paarden die dit jaar nog geen tien mille hebben verdiend. Daarbij echter wel degelijk talenten, zoals in de eerste afdeling Vrederique H (Peter Strooper) die al eens in het kielzog van Derbywinnaar Virgill Boko wist te eindigen en ook Viper Acktion was in die koers niet ver weg. De hengst eindigde trouwens ook als vierde in de Derby, dergelijk geweld treft hij hier niet.
Valdano Boko is hier ook aanwezig. Hij werd lange tijd gezien als een ‘dark horse’ voor de Derby, maar kon die aspiraties in de koers zelf met de Zweed Bjorn Goop mede door hinder niet waarmaken. Dat de fameus gefokte hengst klasse heeft, is echter duidelijk en dat geldt misschien nog wel meer voor zijn rijder, Hugo Langeweg jr.

De tweede afdeling, met dertien merries, kent minder deelnemers die al klassieke aspiraties koesterden. Qua record spring er één draver echter bovenuit met Lucy, een Duitse uit de stal van Leo Kokkes. Bij onze oosterburen zette ze over de sprint al een tijd neer van 1.14,6. Onlangs werd ze vierde in een met 30.000 euro gedoteerde koers in Pfaffenhofen, dus de door Erwin Bot te rijden merrie heeft snelle benen.

In de derde versie (die net als de eerste uitsluitend voor hengsten en ruins bestemd is) treden ook enkele snelle Duitse gasten aan, maar die moeten onder meer afrekenen met Vinny Kingsdeep. De als tweejarige oppermachtige ruin lijkt met Cees Kamminga zijn oude vorm weer langzaam maar zeker te benaderen. Dat hij twee keer op rij ruim werd geklopt door Virgill Boko valt hem daarbij te vergeven.

Guus Knijnenburg

Een mooie koers is ook die ter nagedachtenis aan oud-pikeur Guus Knijnenburg. Tot de kanshebbers behoort onder meer de oud-Nootdorpse Caroline Aalbers, die nog stage liep bij de crack van weleer. De Memoriaal is een passende hommage aan de vier jaar geleden op 72-jarige leeftijd overleden oud-trainer en pikeur. Knijnenburg won op 26-jarige leeftijd de Grote Prijs der Lage Landen met de door zijn oom Flip Knijnenburg getrainde O Marijke, een nog altijd zeer tot de verbeelding sprekende prestatie.

Pas op latere leeftijd brak Knijnenburg echter goed door met onder meer White Shadow. Daarmee won hij niet alleen de Derby, maar met de merrie bleek hij op het Franse Enghien bijna bestand tegen de geweldenaar Ourasi, een prestatie waarover nog altijd met passend respect wordt gesproken. Ook met de latere dekhengst Alexander S en Winston Spencer boekte de Zuid-Hollander vele successen.
Daarnaast werd Knijnenburg twee keer nationaal kampioen op de kortebaan, een discipline die hem zeer na aan het hart lag.

In 2000 nam hij afscheid als actief pikeur, waarbij hij tot enthousiasme van vele volgers nog de kortebaan van 't Zand op zijn naam schreef. Een betere plek voor zijn afscheid was nauwelijks denkbaar, want 45 jaar eerder was hij op dezelfde locatie ook al winnaar geweest met zijn 'eerste liefde' O Marijke. Zijn Memoriaal gaat uiteraard over de 'Nootdorp-piste', de kleine baan op Duindigt. Knijnenburg boekte immers vele successen op de baan van Nootdorp, waar hij jarenlang werkzaam was.

Een opvallende draverij is de achtste. Niet zozeer door de deelnemende paarden, wel door de rijders. Amateurjockeys verwisselen voor deze gelegenheidskoers het zadel eenmalig voor de sulky. Daarbij treffen ze soms toch weer oude bekenden. Zo rijdt Leonie Vethaak de door haar vader Jan gefokte outsider Reckless.

In de openingskoers zou de aandacht uit kunnen gaan naar Twister Twiko en vaste rijder Kees Hetteling. Als kanttekening moet echter worden vermeld dat de combinatie niet eerder op Duindigt in actie kwam en Uruguay River (Kurt Roeges) recentelijk een wel heel rap record neerzette.

In de eerste kwartetdraverij lijken de drie favorieten wel aan te wijzen. De prestaties van Urban BN (Ruud Pools), Uno de Bruin (Rob van Toor) en Vriend Vryenesse (Tom Kooyman). Met name Uno de Bruin heeft zijn nukken achter zich gelaten en werkt de ene na de andere succesvolle koers af. De ruin werd destijds door Stal De Drie Musketiers afgeslagen tijdens een ‘miniveiling’ in Alkmaar aan Flip van Dijk, die hem inmiddels verkocht aan de familie Van Eykelenborg van Wine & Spirits.

De volbloeds

Bij de rennen wordt geopend met de Zorgvliet-prijs. De ren is vernoemd naar het door dichter en staatsman Jacob Cats aangelegde landgoed aan de Scheveningseweg. Die poëtisch aandoende naamgeving heeft voor een dozijn volbloeds gezorgd, bijkans het hele arsenaal amateurrijders in ons land moest worden aangewend om de ruggen bezet te krijgen. Ook het voormalige landgoed Rustenburg heeft een koers toebedeeld gekregen. Net als Zorgvliet was het ooit eigendom van Koning Willem II, al zal die wetenschap de veertien startende Arabische volbloeds echt niet interesseren.

Als klassieker staat de Cambridgeshire op de rol. De ren is één van de oudste koersen op de jaarlijkse agenda van Duindigt en wordt altijd verreden op de tweede zondag van oktober. De oorsprong van deze naam komt uit Engeland. De renbaan van Newmarket ligt in het district Suffolk op de grens met Cambridgeshire. Om de ‘buren’ goed te stemmen werd al in de negentiende eeuw een ren naar hen vernoemd. Omdat de Cambridgeshire een ren is volgens het handicapsysteem, hebben alle paarden in theorie een gelijke kans. Dat is ook de reden waarom deze ren in Engeland in 150 jaar is uitgegroeid tot één van de meest succesvolle wedrennen. In 2004 won Kajo Summerland met Daan Klomp, vorig jaar was Fabiano (getraind door draftrainer Rob de Vlieger!) met Terry Cain de sterkste. Dit kwartet is ook nu aanwezig, maar zal gescheiden van elkaar aan het karwei beginnen.