Drafsport prachtige mix van jong en oud!

ALKMAAR (20 november 2006)

Tien koersen worden er maandag verreden op de Alkmaarse drafbaan. Deze zijn voor een deel vernoemd naar de meest succesvolle dravers waar Cees Imming mee in actie kwam, de rijder die onlangs zijn duizendste zege bijeenreeed. Imming is inmiddels één van de ‘levende legenden’ binnen de sport die het tegen de almaar aanstormende jeugd moet zien te bolwerken.

De drafsport kampt vaak met het imago dat de sport alleen voor ouderen aantrekkelijk zou zijn. De waarheid is heel anders, al is de sport niet alleen passief, maar ook actief tot op hoge leeftijd te beoefenen. Gelukkig wel, zo weet bijvoorbeeld de voormalige wereldkampioen (1980) bij de amateurs, Jan Onrust uit Purmerend. Hij is inmiddels 71 jaar oud, maar ‘still going strong’. Maandag is hij zelfs actief met Shy Boy W. De befaamde blauwe ‘buis’ met oranje ‘O’ op de rug neemt plaats achter de draver van streekgenoot Theo Walraven.
Waar vind je een sport waar de nieuwe lichting het opneemt tegen de oude garde? Mannen tegen vrouwen? Binnen de drafsport gebeurt het allemaal. Jonge trainsters en rijdsters als Caroline Aalbers, Geertje de Leeuw, Rosalie Janssen en Lindsey Pegram nemen het op tegen de gevestigde orde. Zoals Jan Onrust, of de 69 jaar oude Heemskerker Cees de Ruyter, die momenteel op Duindigt iedereen versteld doet staan met zijn merrie Mac Myra, waarmee hij na vier starts nog ongeslagen is. De veel langs het strand trainende De Ruyter zou dit jaar zelfs nationaal kampioen kunnen worden bij de eigenaarrijders, waarin hij in fel duel is gewikkeld met de ook al bijna zestig jaar oude Ad Wonders.

Maandag klimt ook de inmiddels 75 jaar oude Pieter-Jan Huizinga uit het Friese Spanga in Alkmaar op de kar. En met zijn Venta is hij helemaal niet kansloos voor een hoge klassering, ook al rijdt hij tegen de liefst 53 jaar jongere Dennis Obermeijer. De oudjes in ons land zijn geen uitzondering, want in Amerika rijdt de 91 jaar (!) tellende Leo Burns nog in de rondte en hij won dit jaar met een tweejarige draver zelfs nog vijf koersen…
Jan Onrust is al jaren een bekende verschijning. In 1980 beleefde de toen toch al niet meer piepjonge Onrust zijn ‘finest moments’, door de wereldtitel op de Oostenrijkse baan van Krieau te veroveren. “Ik ben vijf keer nationaal kampioen geworden, eigenlijk nog net in de periode voordat Fred Handelaar ging regeren. Het WK werd destijds nog één keer in de vier jaar gehouden. Vier jaar later mocht ik als regerend kampioen in Nederland nog samen met Jan Glimmerveen meedoen. Maar die keer dat ik kampioen werd was natuurlijk geweldig. Een rondrit door het dorp, een gedenkbord van de gemeente, alle aandacht van de pers. Ik ben nog geïnterviewd door Hans Eijsvogel, dat heb ik nog ergens op een bandje staan.” En de vuistdikke plakboeken pakt hij ook nog vaak uit de kast. “Als ik ziek ben en ik pak die boeken, dan knap ik er gewoon van op. Dan zie ik al die koersen weer voor me.”
De titel in Oostenrijk was destijds een torenhoge verrassing. “De Italiaanse deelnemer kon eigenlijk niet meer verliezen, tenzij hij zou worden uitgeschakeld. Hoewel ik daar niet eens van op de hoogte was, zou ik bij een zege dan alsnog de titel pakken.” Dat scenario kwam uit. “Met Nino, de naam van dat paardje zal ik nooit meer vergeten. De eigenaar had me met zo’n door de drank schor geworden stem nog gezegd dat na 1600 meter het hele zooitje over me heen zou vliegen. Ik heb de hele weg die Nino vooruit lopen schreeuwen, misschien dat dat heeft geholpen. Soms klikt het ineens.”
Nog altijd is Onrust verknocht aan de sport die hem zo veel gegeven heeft. “Echt, het is een fabelachtige sport, het zou mij pijn doen als ik straks niet meer aan koersen toe zou komen. Mensen als Dirk Suykerbuyk en Martin Vergay zijn destijds ook jankend van de kar gestapt, te oud om nog te mogen rijden. Ik hoop dat ik met mijn jonge paarden nog in de baan mag komen.

De sport heeft mij veel plezier gegeven. Ik zat ook best wel achter mijn ritjes aan, maar het was toch moeilijker dan nu om veel te rijden. En dan ging het om vijftien gulden of een etentje als je eens een koersje won.”
Een echt hoofdnummer is er maandag moeilijk aan te wijzen, maar de afsluitende kwartetkoers lijkt voor Unique Boko met Hugo Langeweg jr een mooie koers om zich te revancheren voor haar recente tweede plek, toen de kleindochter van de beroemde Speedy Volita nog even aan de baan moest wennen. Overigens is het merkwaardig dat de Schagerbrugger niet is geselecteerd voor de verkiezing van Noord-Hollands Sportman van het Jaar, gezien zijn leeftijd had hij zelfs nog als Talent van het Jaar genomineerd kunnen worden. Blijkbaar wordt het schrikbarend hoge prijzenbedrag dat de nationale kampioen in geheel Europa bijeenreed; zijn handvol Derbyzeges in Italië, Duitsland en Nederland én zijn zilveren ‘plak’ op het EK voor beroepspikeurs door menigeen nog altijd niet op waarde geschat…

De eerste koers maandag is om 18.20 uur. Er zijn in totaal tien draverijen en de jeugd heeft gratis toegang.

Stand Nederlandse zeges 19 november 2006

126 zeges: Hugo Langeweg jr (Schagerbrug)
85 zeges: Ruud Pools (Heiloo)
77 zeges: Tom Kooyman (Limmen)
43 zeges: Kurt Roeges (Zwaanshoek)
34 zeges: Robin Bakker (Wolvega)
30 zeges: Rob de Vlieger (Zwaanshoek)
29 zeges: John de Leeuw (Hoofddorp)
26 zeges: Ronald de Beer (Joure)

AMBRO Skeeter S.L. succesvol

MOMARKEN – Het lijkt de remedie voor paarden die in eigen land niet echt aan winnen toekomen. Verkoop ze aan een Noorse liefhebber en de dravers lijken weer als herboren. Zondag was er in het Noorse Momarken een zege voor Ambro Skeeter S.L., gefokt door Fred Hoven en in Duitsland vooral succesvol met Michael Hendrikx.
Voor Ambro Skeeter S.L. was het de eerste zege op Noorse bodem. Hij deed dat in handen van Per Oleg Midtfjeld, die aan een kilometertijd van 1.17,0 genoeg had.

Zege voor Sil de Landerije

MOMARKEN – In Noorwegen heeft Sil de Landerije vorige week dinsdag de dertiende zege in zijn loopbaan geboekt. De destijds met Joop Pool (sinds kort actief bij de geblesseerde Henk Hamming) naar Noorwegen gekomen ruin, won op Momarken met Göran Antonsen in 1.21,1.
Dat was beslist niet de snelste tijd in de loopbaan van de draver. In mei kwam hij in Jarlsberg al tot een aanzienlijk rappere 1.14,7. Sil de Landerije is een zoon van de Merrie Jenni Buitenzorg.

Rembrandt November wint!

BERGEN – In het Noorse Bergen was er donderdag de eerste winst in de loopbaan van Rembrandt November, een draver die in ons land en in Duitsland nog actief was voor Ger Visser's Vibelzee en in training stond bij Cees Kamminga. Hij verbeterde in handen van Rune Wiig zijn record naar 1.18,3.
Rembrandt is een kleinzoon van de destijds bijzonder snelle merrie Yeaning Boshoeve. Die kwam bijna twintig jaar geleden tot een record van 1.14,7 en won bijna negentig mille in haar loopbaan. De door Wiebe Landman (St. Nicolaasga) gefokte merrie was ook als fokmerrie een succes. Niet alleen bracht ze de moeder van Rembrandt November, Pearl Boshoeve, maar ook de meervoudig tonwinnaar Hans Boshoeve die momenteel als dekhengst aan de weg timmert.
Bergen staat niet bekend als een extreem snelle baan, maar kent toch enkele opzienbarende baanrecordhouders. Bij de oudere hengsten en ruins is de Zweedse crack The Onion sinds 1985 met 1.12,1 baanrecordhouder. Bij de merries is de Amerikaanse Grades Singing met 1.12,6 (1989) nog altijd niet uit de boeken gereden. Beide paarden wonnen ooit in ons land de Prijs der Giganten.

Vinny Kingsdeep kan ‘unieke’ dubbel halen in Breeders Crown Duindigt.

zondag eerste start, 13.30 uur

Een zege in een versie van de Breeders Crown staat altijd goed op de palmares van een paard. Het stuwt de waarde van een draver omhoog. Voor een hengst kan het, mocht hij zich goed ontwikkelen, zijn dekgeld stimuleren. Maar belangrijker is een goed optreden nog voor merries. Ze zijn later niet alleen zelf als fokmerrie meer waard, hun latere kinderen brengen over het algemeen op de veiling ook meer op.

Vinny op herhaling?

Vorig jaar won Vinny Kingsdeep als tweejarige de eerste versie van de Breeders Crown, een klassieker die naar het schijnt onder een goed gesternte is geboren. De drafsport in ons land levert goede paarden af en fokkers, voor wie de Breeders Crown feitelijk in het leven geroepen is, profiteren daar natuurlijk van.
Vorig jaar werd alleen gereden bij de tweejarigen, dit jaar krijgt die lichting als driejarige opnieuw een kans om zich in de kijker te rijden. Dat Vinny Kingsdeep hier een ‘dubbel’ gaat scoren, oogt op basis van zijn recente prestaties misschien een beetje onwaarschijnlijk, want de laatste zege boekte de ruin uitgerekend in de Breeders Crown voor tweejarigen, nadat hij eerder al tweede werd in de klassieke Jonkerprijs. Van talent is hij dus allerminst gespeend en omdat halfbroer Remington Forest juist weer een ‘laatbloeier’ bleek, zal de loopbaan best nog een succesvol vervolg kunnen krijgen. Maar bij de favorieten zal hij niet behoren. ‘Veilingkoopje’ Virginia Victory, Vriend v Wolvega, de heroptredende Vic van Vamstra en zijn stalgenooot Vriend Vryenesse lijken de laatste tijd wat meer ‘de vorm van de dag’ te hebben. Met dertien dravers is de bezetting overigens zowel kwalitatief als kwantitatief zeer behoorlijk.
De merries gaan in hún Breeders Crown op jacht naar een fors deel van de zesduizend euro in de prijzenpot. Dit oogt als een mooi open koers met de snelle Kaliman-dochter Her Way met Ruud Pools en de eveneens niet trage Vamp Victory met Jan van Dooyeweerd. Toch zal natuurlijk Vogue dé grote zegekandidate zijn. De donkerbruine merrie van Miep Nijdam (voorheen door het leven gaande onder haar meer bekende meisjesnaam Hamming) won eerder al de Fokkerstrofee. En haar eigenaresse gaat, zo bleek onlangs uit een fraai artikel in Draf & Rensport van het wandelende drafsportarchief Durk Minkema, al zo’n veertig jaar mee in de drafsport.

Al in 1967 won Miep Hamming haar eerste koers als zestienjarige, toen ze de óvergrootmoeder van Vogue, Coryphee RH, naar de winst voerde. Die eerste zege in haar loopbaan keert nu dus steeds weer terug wanneer zij Vogue ziet winnen!
De Troostversie heeft op Duindigt de titel V Consolation Breeders Crown meegekregen. Hoewel er toch bijna drie mille valt te verdienen, is de animo niet groot te noemen, zodat Caroline Aalbers hier met Valerie S een mooie kans heeft te winnen. De merrie van haar voormalige plaatsgenoot Van der Sande uit Nootdorp lijkt hier qua snelheid de beste papieren te hebben. Al doet ook de naam Vliegensvlug van de in handen van John de Leeuw zijnde concurrent hier enig vuurwerk vermoeden. De hengst was inderdaad al twee keer dicht bij de zege.

In de openingskoers maakt Un Gamin Impuls zijn opwachting op de baan van Duindigt. De hengst uit de stal van Rob de Vlieger, die zijn naam dankt aan de voormalige kortebaankampioen Un Gamin, was dit jaar in Groningen schier onverslaanbaar. Blijkbaar is de vorm onverminderd goed en wil de Zwaanshoeker ook in Wassenaar hiervan nog profiteren. De hengst kan wel degelijk uit de voeten op deze ondergrond, want hij won er eerder dit jaar al eens.

De meeting wordt afgesloten met twee koersen op de kleine ‘Nootdorp’-piste. Deze koersen, die vanwege het dit jaar aangelegde kunstlicht er voor zorgen dat de meeting niet té vroeg hoeft te beginnen, zijn soms moeilijk voorspelbaar en zorgen dus vaak voor lucratieve uitbetalingen.

De volbloeds

De volbloeds gaan op winterrust en dat is ook de reden dat de vijfde koers van de dag, een handicapren voor paarden van drie jaar en ouder, de laatste van het seizoen is. In deze ‘Tot Ziens Maart 2007-prijs’ komen nog acht paarden in actie die hun winterrust even hebben uitgesteld.
Eerder zal de spanning groter zijn, want evenals in 2005 zal ook dit jaar het kampioenschap bij de amateurs en amatrices op de laatste koersdag in de laatste ren voor de liefhebbers worden beslecht. En net als in 2005 gaat het ook dit keer weer tussen drie amatrices, alleen zijn het drie anderen dan vorig jaar. Het betreft nu Patricia de Zeeuw, Mariska Bakker en Birkje Hoorens van Heyningen. Dit trio staat voor de laatste ren van dit jaar op drie zeges en mocht geen van dit drietal er in slagen te winnen, dan gaat eerstgenoemde op basis van haar vergaarde tweede plaatsen met de winst strijken. Het trio rijdt in de derde koers van de dag respectievelijk La Belle Bijou, Stranded Gentry en Great General, de topgewichten van de koers. Stuk voor stuk kanshebbers, die echter wel het zwaarste gewicht meetorsen. Wie kan het beste de zenuwen in bedwang houden?

Tussenstand amatricekampioenschap

Tussenstand amatricekampioenschap

1 Paricia de Zeeuw
2 Mariska Bakker
3 Birkje Hoorens
4 Angeline Batist
5 Marjolein Kom
6 Loek van der Ham

Mooi materiaal…

HARRISBURG

Ieder jaar weer weten Nederlanders fantastisch materiaal vanuit Amerika naar ons land te halen, het toont de kennersblik van onze landgenoten. In Harrisburg kochten enkele succesvolle Nederlandse fokkers wederom prachtig materiaal aan…

Daarbij zat niet de draver met het duurste prijskaartje, Windylane Hanover, de winnares van de Hambletonian Oaks in 2002. Windylane Hanover is drachtig van de populaire hengst Andover Hall. Ze benaderde met haar prijs van 600.000 dollar zelfs het recordbedrag wat ooit tijdens een veiling is betaald voor een draverfokmerrie, de 800.000 dollar die in 1986 werd afgetikt voor Winky’s Gill. Haar eerste kind werd de latere dekhengst Supergill.

In 1998 werd Hambletonianwinnares Continentalvictory voor 760,000 dollar verkocht naar Europa.

Bij de vaderlandse kopers bevonden zich Boko Stables, Peter ter Borgh en Jack de Jong, die koerspaarden, jaarlingen en fokmerries aanschaften voor prijzen die uiteenliepen van 80.000 tot 2.500 dollar. De veiling in Harrisburg nam een volle week in beslag.

Glidemaster in Yonkers Trot

NEW YORK

De Yonkers Trot in Amerika zal op 25 november de best bezette versie ooit zijn. Dat is mede te danken aan de late inschrijving van Glidemaster, waarvan de eigenaren een aanvullend inschrijfgeld van 60.000 dollar dienden te betalen.

De Yonkers Trot is de derde afdeling van de fameuze Triple Crown en kent nu een record-prijzenbedrag van liefst 728.000 dollar. Doordat slechts acht driejarigen aan het vertrek staan, hoeven er dit keer de week voorafgaande aan de eindstrijd geen series te worden verreden. Dat maakt het voor Glidemaster ook wat eenvoudiger zijn Triple Crown vol te maken. De zoon van Yankee Glide won eerder al de Hambletonian en de Kentucky Futurity. In veertien starts won hij zeven keer en werd even vaak tweede.

De Yonkers Trot is voor Glidemaster de laatste koers in zijn loopbaan. De pupil van Bob Burgess, Karin Olsson-Burgess, Marsha Cohen en Brittany Farms zal volgend jaar dekdiensten verrichten op Walnridge Farm.
Tegenstand krijgt Glidemaster van Algiers Hall, Bob Heyden, Here Comes Herbie, Ira K, Limbo Glide, Naughty Nunu and RC Royalty.

Mocht Glidemaster de Yonkers Trot winnen, dan wordt hij de achtste in de historie van de drafsport die een dergelijk huzarenstukje neerzet. Scott Frost (1955), Speedy Scot (1963), Ayres (1964), Nevele Pride (1968), Lindy’s Pride (1969), Super Bowl (1972) en Windsong’s Legacy (2004) gingen hem al voor.