Bolets creb naar sensationele winst in elite mijl, breeders crown gaat naar wervelwind

WOLVEGA, ZATERDAG
In Wolvega werd zaterdag de tweede jaargang van de Nederlandse Breeders Crown in gang gezet. De versie voor tweejarigen, de W-jaargang, ging naar Wervelwind van Stal De Groningers met Robin Bakker in de sulky.

Wervelwind wint Breeders Crown
De winst van Wervelwind met Robin Bakker was opvallend, want de merrie ging in deze tweede editie van de Breeders Crown voor tweejarige dravers niet bepaald als favoriete van start. Die eer was voorbehouden aan Wout Wielinga en Wings Summerland, die de overige ereplaatsen bezetten. Wervelwind is een late beloning voor een investering die de familie Roggen van Stal De Groningers in 1999 deed. Zij kochten toen de moeder van Wervelwind, Pepper Butcher, als jaarling, maar de merrie zou nooit een stuiver verdienen. Hoewel Pepper Butcher inmiddels uit het stamboek is geschreven, lijkt ze met Wervelwind toch nog een laatste goede daad te hebben verricht voor de Groningse eigenaren. De tweede plek ging naar de in de slotfase zeer moeizaam dravende Wout Wielinga, eigendom van Klaas Wiersma van ‘dagsponsor’ WS Fish International.
Trainer Hans Bot had vanuit Otterlo eerder al positieve geluiden laten horen over zijn Wahinie Stardust, die in de belangrijkste klassiekers nog geen rol van betekenis had kunnen spelen. Na een dik betaalde zege in een Stakeskoers voegde de dochter van Incredible Crafts er nog eens 2.700 aan toe met de winst in de Breeders Crown voor merries. Vermoedelijk mag de tweejarige, die dit jaar al tien mille verdiende, nu even van een winterpauze genieten.
De Troostversie van de Breeders Crown werd een prooi voor Wight Summerland met Hugo Langeweg jr. Het betrof het eerste optreden in koersverband van de hengst, een zoon van twee winnaars van de Productendraverij: de hengst Out of the Blue en de merrie Never Too Late. Het was voor Langeweg jr inmiddels alweer seizoenzege nummer 126.
De W.S. Fish International Elite Mijl was een bijzonder sterk bezette koers, waarin zelfs Freiherr As participeerde. De Duitse draver van het jaar 2004 moest zich, na een vermoeiende trip vanuit Italië, echter gewonnen geven tegen veteraan Bolets Creb, die op twaalfjarige leeftijd in handen van Gerrit de jong zowaar bijna nog zijn eerder dit jaar op Duindigt gevestigde record verbeterde.

De veteraan, ooit door De Jong opgedoken bij een kleine eigenaartrainer, is een ware alleskunner voor wie het jammer is dat het einde van zijn loopbaan inmiddels in zicht komt. Eerder dit jaar bracht hij zijn winsom tot over de ton.
Ook voor de stayers stond er een mooie koers op de kalender, waarbij de volledig doorgebroken Titus Boko zich de snelste toonde over 3100 meter. Het was inmiddels de zevende zege van de krachtpatser dit jaar, net als bij al zijn eerdere overwinningen werd hij gereden door Ruud Pools.
De openingskoers werd een prooi voor Tahiti Yoly, een door Gerrit Jol gefokte zoon van dekhengts Getalonglittledoggy, welke destijds de eerste geregistreerde draver van jaargang 2001 was. Rijder was Johnny Westenbrink.
Pesach Boko is vanwege zijn gedrag en uiterlijk het lievelingspaard van vele mensen binnen de drafpsort. De zoon van de legendarische Mack Lobell kon door Nico Knoll voor een zacht prijsje worden overgenomen en dochter Maaike Knoll beleeft sindsdien mooie succesen met de ruin. Niet alleen won de 25-jarige er destijds haar eerste koersje mee als gelegenheidsrijdster, na haar winst zaterdag was ze ook verantwoordelijk voor de laatste overwinningen voor de staltroef.

Valeur le Blanc vervolgde zijn loopbaan met een tweede zege, waardoor de pupil van Voorhouter Dolf Rieken nog altijd ongeslagen is. De hengst werd naar een nieuw record gereden door Ronald de Beer.
De Zweed Fast haalde weer eens ouderwets uit voor eigenaresse Sierdje Schokker. De ruin was ooit door een ongeval in het land enige tijd uit de roulatie en ook rugproblemen liepen lange tijd als een rode draad door de loopbaan van de draver. Hij werd nu naar de winst gereden door Kurt Roeges, die de honneurs waarnam voor de geblesseerde Henk Hamming. De Belg was voorheen werkzaam in Oudeschoot en kende de Zweed dus al uitstekend. De tegenwoordig eveneens in Oudeschoot actieve Dion Tesselaar leverde in een gastritje overigens ook nog een winnaar af, door voor collega Cornelis Vergay Redemtion Park naar de winst te rijden.
Rick Wester voelt zich uitstekend thuis achter de rug van Rhea Jari. De jeugdige Alkmaarder die een week eerder nog enkele koersen in Italië reed, leidde de merrie nu voor derde maal in successie naar de winst in de lucratieve Supertriokoers.

Hans van der Pijl is de laatste weken vooral in zuidelijker gelegen streken (België en Frankrijk) succesvol, zaterdag haalde hij echter in een fors bezette koers uit met Voorinja van eigenaartrainer Gerrit Buitelaar uit Voorschoten. Voor Van der Pijl was het de eerste zege op eigen bodem sinds lange tijd.

Veilingkoopje wint nu ook al Breeders Crown voor vader

DUINDIGT, ZONDAG

Op Duindigt werd voor de komende winter afscheid genomen van de volbloeds, waarbij Patricia de Zeeuw op de slotdag de titel bij de amateurjockeys voor zich opeiste. Bij de dravers was het Virginia Victory met Ruud Pools de sterkste in de Breeders Crown V.

Koopje De merrie was als favoriete van start gegaan in een twaalf deelnemers groot veld, mede omdat de vorig jaar bij de tweejarigen nog winnende Vinny Kingsdeep op stal bleef met een blessure. Dat laatste was nu net de reden waarom Virginia Victory destijds de grote klassiekers zoals de Sweepstakes misliep, een serie koersen waarin ze volgens vaste rijder Ruud Pools (vorig jaar bij de tweejarigen ook al verantwoordelijk voor de winst van Vinny Kingsdeep) absoluut niet zou hebben misstaan. Het veilingkoopje van nog geen duizend euro is voor eigenaar Bryan Vader inmiddels een uitstekende investering gebleken, want ze verdiende al meer dan twintig mille. En dat zonder deelname in voornoemde klassieker en de Derby.
In de versie voor merries ging de titel naar Her Way, afkomstig uit het entrainement van de vooral in Duitsland actieve trainer Leo Kokkes. De eveneens door Ruud Pools gereden merrie was met een imponerend record naar Duindigt gekomen, maar vooral opvallend actief geweest in een Duitse klassieker: ze werd namelijk met Heiner Christiansen al derde in de Arthur Knauer Rennen te Mönchengladbach. Die uitslag was zelfs vier maal zo rendabel als de eerste plek nu, toch altijd nog goed voor 2600 euro. Ze dankte haar deelname aan het feit dat ze een dochter is van de hengst Kaliman, van wie de producten ingeschreven stonden voor de Breeders Crown.
De Troostversie van deze Breeders Crown werd een prooi voor Vladimir Spirit, die zich het afgelopen jaar uitstekend heeft ontwikkeld. Na zeges op kleinere banen als Eenrum en Alkmaar, bewees de hengst ook op de grotere banen te kunnen winnen, dit keer was trainer Frank Westerveld zelf weer op de kar geklommen.
Voor Vip Weber kwam zijn debuut in de baan te laat om nog een rol te spelen in deze nieuwe klassieker, maar gezien zijn zege zondag zou hij niet hebben misstaan in de Breeders Crown. Na een overtuigende kwalificatie in handen van Duindigt-trainer Carel Roodenrijs, zette hij in handen van gastrijder Rob van Toor nu direct een snel record neer.
Leeftijdgenote Victory S lijkt met twee zeges op rij, en eveneens een nieuw record, ook wel inhoud te hebben. De hengst werd door Jeroen Engwerda naar de bloemen gereden. Voor de Biddinghuizer was het toch al geen slechte dag, want ook met Victoriusmagic S boekte Engwerda een zege. Ze won de negende koers, die werd verreden op de kleine (verlichte) piste in Wassenaar.
Michael Schmid laat zich de laatste maanden steeds vaker zien in ons land en dat op zich is al een teken dat het bij onze oosterburen niet zo geweldig met de sport gaat. De rijder uit Essen won uit een beperkt aantal starts dit jaar al zeven maal op Hollandse bodem. De laatste winst binnen dat septet boekte hij zondag in de openingskoers met Trigger Dragon uit het entrainement van Age Posthumus.
Hilda Hofstra deed goede zaken in de strijd om de nationale titel bij de amatrices, waarin ze met Uiver H haar voornaamste concurrente Annemiek Beekman terugwees. De Zandvoortse haalde er met een tweede plaats voor Syrene Promise overigens meer uit dan menigeen voor mogelijk had gehouden.

Bij de volbloeds was het vooral spannend wie de nieuwe nationale kampioene bij de amateurs zou worden, waarbij nog drie kandidaten voor de titel waren overgebleven: Patricia de Zeeuw, Mariska Bakker en Birkje Hoorens van Heyningen. De ren zelf werd gewonnen door Jynx met Angeline Batist, waardoor de Haagse nog opschoof naar een tweede plek. Bakker (tweede met Great General) en Hoorens van Heyningen (vierde met Stranded Gentry) kwamen wel heel dicht bij de kampioenshelm, maar sneefden in het zicht van de haven. Zodoende mag de Haagse Patricia de Zeeuw, op basis van het aantal tweede plaatsen, zich de nationale kampioene voor één jaar noemen. De pas één jaar als amatrice actieve De Zeeuw neemt de titel over van Sandra Vetter.
De titel bij de beroepsrijders was al vergeven, vandaar dat de nieuwe titularis Terry Cain zich niet al te druk zal hebben gemaakt om zijn overigens knappe tweede plaats in de laatste ren van het jaar op Duindigt. Met Sharp eindigde hij vlak achter Miranda’s Sprite met Raymond Chang.

Drafsport prachtige mix van jong en oud!

ALKMAAR (20 november 2006)

Tien koersen worden er maandag verreden op de Alkmaarse drafbaan. Deze zijn voor een deel vernoemd naar de meest succesvolle dravers waar Cees Imming mee in actie kwam, de rijder die onlangs zijn duizendste zege bijeenreeed. Imming is inmiddels één van de ‘levende legenden’ binnen de sport die het tegen de almaar aanstormende jeugd moet zien te bolwerken.

De drafsport kampt vaak met het imago dat de sport alleen voor ouderen aantrekkelijk zou zijn. De waarheid is heel anders, al is de sport niet alleen passief, maar ook actief tot op hoge leeftijd te beoefenen. Gelukkig wel, zo weet bijvoorbeeld de voormalige wereldkampioen (1980) bij de amateurs, Jan Onrust uit Purmerend. Hij is inmiddels 71 jaar oud, maar ‘still going strong’. Maandag is hij zelfs actief met Shy Boy W. De befaamde blauwe ‘buis’ met oranje ‘O’ op de rug neemt plaats achter de draver van streekgenoot Theo Walraven.
Waar vind je een sport waar de nieuwe lichting het opneemt tegen de oude garde? Mannen tegen vrouwen? Binnen de drafsport gebeurt het allemaal. Jonge trainsters en rijdsters als Caroline Aalbers, Geertje de Leeuw, Rosalie Janssen en Lindsey Pegram nemen het op tegen de gevestigde orde. Zoals Jan Onrust, of de 69 jaar oude Heemskerker Cees de Ruyter, die momenteel op Duindigt iedereen versteld doet staan met zijn merrie Mac Myra, waarmee hij na vier starts nog ongeslagen is. De veel langs het strand trainende De Ruyter zou dit jaar zelfs nationaal kampioen kunnen worden bij de eigenaarrijders, waarin hij in fel duel is gewikkeld met de ook al bijna zestig jaar oude Ad Wonders.

Maandag klimt ook de inmiddels 75 jaar oude Pieter-Jan Huizinga uit het Friese Spanga in Alkmaar op de kar. En met zijn Venta is hij helemaal niet kansloos voor een hoge klassering, ook al rijdt hij tegen de liefst 53 jaar jongere Dennis Obermeijer. De oudjes in ons land zijn geen uitzondering, want in Amerika rijdt de 91 jaar (!) tellende Leo Burns nog in de rondte en hij won dit jaar met een tweejarige draver zelfs nog vijf koersen…
Jan Onrust is al jaren een bekende verschijning. In 1980 beleefde de toen toch al niet meer piepjonge Onrust zijn ‘finest moments’, door de wereldtitel op de Oostenrijkse baan van Krieau te veroveren. “Ik ben vijf keer nationaal kampioen geworden, eigenlijk nog net in de periode voordat Fred Handelaar ging regeren. Het WK werd destijds nog één keer in de vier jaar gehouden. Vier jaar later mocht ik als regerend kampioen in Nederland nog samen met Jan Glimmerveen meedoen. Maar die keer dat ik kampioen werd was natuurlijk geweldig. Een rondrit door het dorp, een gedenkbord van de gemeente, alle aandacht van de pers. Ik ben nog geïnterviewd door Hans Eijsvogel, dat heb ik nog ergens op een bandje staan.” En de vuistdikke plakboeken pakt hij ook nog vaak uit de kast. “Als ik ziek ben en ik pak die boeken, dan knap ik er gewoon van op. Dan zie ik al die koersen weer voor me.”
De titel in Oostenrijk was destijds een torenhoge verrassing. “De Italiaanse deelnemer kon eigenlijk niet meer verliezen, tenzij hij zou worden uitgeschakeld. Hoewel ik daar niet eens van op de hoogte was, zou ik bij een zege dan alsnog de titel pakken.” Dat scenario kwam uit. “Met Nino, de naam van dat paardje zal ik nooit meer vergeten. De eigenaar had me met zo’n door de drank schor geworden stem nog gezegd dat na 1600 meter het hele zooitje over me heen zou vliegen. Ik heb de hele weg die Nino vooruit lopen schreeuwen, misschien dat dat heeft geholpen. Soms klikt het ineens.”
Nog altijd is Onrust verknocht aan de sport die hem zo veel gegeven heeft. “Echt, het is een fabelachtige sport, het zou mij pijn doen als ik straks niet meer aan koersen toe zou komen. Mensen als Dirk Suykerbuyk en Martin Vergay zijn destijds ook jankend van de kar gestapt, te oud om nog te mogen rijden. Ik hoop dat ik met mijn jonge paarden nog in de baan mag komen.

De sport heeft mij veel plezier gegeven. Ik zat ook best wel achter mijn ritjes aan, maar het was toch moeilijker dan nu om veel te rijden. En dan ging het om vijftien gulden of een etentje als je eens een koersje won.”
Een echt hoofdnummer is er maandag moeilijk aan te wijzen, maar de afsluitende kwartetkoers lijkt voor Unique Boko met Hugo Langeweg jr een mooie koers om zich te revancheren voor haar recente tweede plek, toen de kleindochter van de beroemde Speedy Volita nog even aan de baan moest wennen. Overigens is het merkwaardig dat de Schagerbrugger niet is geselecteerd voor de verkiezing van Noord-Hollands Sportman van het Jaar, gezien zijn leeftijd had hij zelfs nog als Talent van het Jaar genomineerd kunnen worden. Blijkbaar wordt het schrikbarend hoge prijzenbedrag dat de nationale kampioen in geheel Europa bijeenreed; zijn handvol Derbyzeges in Italië, Duitsland en Nederland én zijn zilveren ‘plak’ op het EK voor beroepspikeurs door menigeen nog altijd niet op waarde geschat…

De eerste koers maandag is om 18.20 uur. Er zijn in totaal tien draverijen en de jeugd heeft gratis toegang.

De volbloeds

De volbloeds gaan op winterrust en dat is ook de reden dat de vijfde koers van de dag, een handicapren voor paarden van drie jaar en ouder, de laatste van het seizoen is. In deze ‘Tot Ziens Maart 2007-prijs’ komen nog acht paarden in actie die hun winterrust even hebben uitgesteld.
Eerder zal de spanning groter zijn, want evenals in 2005 zal ook dit jaar het kampioenschap bij de amateurs en amatrices op de laatste koersdag in de laatste ren voor de liefhebbers worden beslecht. En net als in 2005 gaat het ook dit keer weer tussen drie amatrices, alleen zijn het drie anderen dan vorig jaar. Het betreft nu Patricia de Zeeuw, Mariska Bakker en Birkje Hoorens van Heyningen. Dit trio staat voor de laatste ren van dit jaar op drie zeges en mocht geen van dit drietal er in slagen te winnen, dan gaat eerstgenoemde op basis van haar vergaarde tweede plaatsen met de winst strijken. Het trio rijdt in de derde koers van de dag respectievelijk La Belle Bijou, Stranded Gentry en Great General, de topgewichten van de koers. Stuk voor stuk kanshebbers, die echter wel het zwaarste gewicht meetorsen. Wie kan het beste de zenuwen in bedwang houden?

Tussenstand amatricekampioenschap

Tussenstand amatricekampioenschap

1 Paricia de Zeeuw
2 Mariska Bakker
3 Birkje Hoorens
4 Angeline Batist
5 Marjolein Kom
6 Loek van der Ham

Mooi materiaal…

HARRISBURG

Ieder jaar weer weten Nederlanders fantastisch materiaal vanuit Amerika naar ons land te halen, het toont de kennersblik van onze landgenoten. In Harrisburg kochten enkele succesvolle Nederlandse fokkers wederom prachtig materiaal aan…

Daarbij zat niet de draver met het duurste prijskaartje, Windylane Hanover, de winnares van de Hambletonian Oaks in 2002. Windylane Hanover is drachtig van de populaire hengst Andover Hall. Ze benaderde met haar prijs van 600.000 dollar zelfs het recordbedrag wat ooit tijdens een veiling is betaald voor een draverfokmerrie, de 800.000 dollar die in 1986 werd afgetikt voor Winky’s Gill. Haar eerste kind werd de latere dekhengst Supergill.

In 1998 werd Hambletonianwinnares Continentalvictory voor 760,000 dollar verkocht naar Europa.

Bij de vaderlandse kopers bevonden zich Boko Stables, Peter ter Borgh en Jack de Jong, die koerspaarden, jaarlingen en fokmerries aanschaften voor prijzen die uiteenliepen van 80.000 tot 2.500 dollar. De veiling in Harrisburg nam een volle week in beslag.

Glidemaster in Yonkers Trot

NEW YORK

De Yonkers Trot in Amerika zal op 25 november de best bezette versie ooit zijn. Dat is mede te danken aan de late inschrijving van Glidemaster, waarvan de eigenaren een aanvullend inschrijfgeld van 60.000 dollar dienden te betalen.

De Yonkers Trot is de derde afdeling van de fameuze Triple Crown en kent nu een record-prijzenbedrag van liefst 728.000 dollar. Doordat slechts acht driejarigen aan het vertrek staan, hoeven er dit keer de week voorafgaande aan de eindstrijd geen series te worden verreden. Dat maakt het voor Glidemaster ook wat eenvoudiger zijn Triple Crown vol te maken. De zoon van Yankee Glide won eerder al de Hambletonian en de Kentucky Futurity. In veertien starts won hij zeven keer en werd even vaak tweede.

De Yonkers Trot is voor Glidemaster de laatste koers in zijn loopbaan. De pupil van Bob Burgess, Karin Olsson-Burgess, Marsha Cohen en Brittany Farms zal volgend jaar dekdiensten verrichten op Walnridge Farm.
Tegenstand krijgt Glidemaster van Algiers Hall, Bob Heyden, Here Comes Herbie, Ira K, Limbo Glide, Naughty Nunu and RC Royalty.

Mocht Glidemaster de Yonkers Trot winnen, dan wordt hij de achtste in de historie van de drafsport die een dergelijk huzarenstukje neerzet. Scott Frost (1955), Speedy Scot (1963), Ayres (1964), Nevele Pride (1968), Lindy’s Pride (1969), Super Bowl (1972) en Windsong’s Legacy (2004) gingen hem al voor.

Vinny Kingsdeep kan ‘unieke’ dubbel halen in Breeders Crown Duindigt.

zondag eerste start, 13.30 uur

Een zege in een versie van de Breeders Crown staat altijd goed op de palmares van een paard. Het stuwt de waarde van een draver omhoog. Voor een hengst kan het, mocht hij zich goed ontwikkelen, zijn dekgeld stimuleren. Maar belangrijker is een goed optreden nog voor merries. Ze zijn later niet alleen zelf als fokmerrie meer waard, hun latere kinderen brengen over het algemeen op de veiling ook meer op.

Vinny op herhaling?

Vorig jaar won Vinny Kingsdeep als tweejarige de eerste versie van de Breeders Crown, een klassieker die naar het schijnt onder een goed gesternte is geboren. De drafsport in ons land levert goede paarden af en fokkers, voor wie de Breeders Crown feitelijk in het leven geroepen is, profiteren daar natuurlijk van.
Vorig jaar werd alleen gereden bij de tweejarigen, dit jaar krijgt die lichting als driejarige opnieuw een kans om zich in de kijker te rijden. Dat Vinny Kingsdeep hier een ‘dubbel’ gaat scoren, oogt op basis van zijn recente prestaties misschien een beetje onwaarschijnlijk, want de laatste zege boekte de ruin uitgerekend in de Breeders Crown voor tweejarigen, nadat hij eerder al tweede werd in de klassieke Jonkerprijs. Van talent is hij dus allerminst gespeend en omdat halfbroer Remington Forest juist weer een ‘laatbloeier’ bleek, zal de loopbaan best nog een succesvol vervolg kunnen krijgen. Maar bij de favorieten zal hij niet behoren. ‘Veilingkoopje’ Virginia Victory, Vriend v Wolvega, de heroptredende Vic van Vamstra en zijn stalgenooot Vriend Vryenesse lijken de laatste tijd wat meer ‘de vorm van de dag’ te hebben. Met dertien dravers is de bezetting overigens zowel kwalitatief als kwantitatief zeer behoorlijk.
De merries gaan in hún Breeders Crown op jacht naar een fors deel van de zesduizend euro in de prijzenpot. Dit oogt als een mooi open koers met de snelle Kaliman-dochter Her Way met Ruud Pools en de eveneens niet trage Vamp Victory met Jan van Dooyeweerd. Toch zal natuurlijk Vogue dé grote zegekandidate zijn. De donkerbruine merrie van Miep Nijdam (voorheen door het leven gaande onder haar meer bekende meisjesnaam Hamming) won eerder al de Fokkerstrofee. En haar eigenaresse gaat, zo bleek onlangs uit een fraai artikel in Draf & Rensport van het wandelende drafsportarchief Durk Minkema, al zo’n veertig jaar mee in de drafsport.

Al in 1967 won Miep Hamming haar eerste koers als zestienjarige, toen ze de óvergrootmoeder van Vogue, Coryphee RH, naar de winst voerde. Die eerste zege in haar loopbaan keert nu dus steeds weer terug wanneer zij Vogue ziet winnen!
De Troostversie heeft op Duindigt de titel V Consolation Breeders Crown meegekregen. Hoewel er toch bijna drie mille valt te verdienen, is de animo niet groot te noemen, zodat Caroline Aalbers hier met Valerie S een mooie kans heeft te winnen. De merrie van haar voormalige plaatsgenoot Van der Sande uit Nootdorp lijkt hier qua snelheid de beste papieren te hebben. Al doet ook de naam Vliegensvlug van de in handen van John de Leeuw zijnde concurrent hier enig vuurwerk vermoeden. De hengst was inderdaad al twee keer dicht bij de zege.

In de openingskoers maakt Un Gamin Impuls zijn opwachting op de baan van Duindigt. De hengst uit de stal van Rob de Vlieger, die zijn naam dankt aan de voormalige kortebaankampioen Un Gamin, was dit jaar in Groningen schier onverslaanbaar. Blijkbaar is de vorm onverminderd goed en wil de Zwaanshoeker ook in Wassenaar hiervan nog profiteren. De hengst kan wel degelijk uit de voeten op deze ondergrond, want hij won er eerder dit jaar al eens.

De meeting wordt afgesloten met twee koersen op de kleine ‘Nootdorp’-piste. Deze koersen, die vanwege het dit jaar aangelegde kunstlicht er voor zorgen dat de meeting niet té vroeg hoeft te beginnen, zijn soms moeilijk voorspelbaar en zorgen dus vaak voor lucratieve uitbetalingen.

Breeders Crown krijgt vervolg tijdens topmeeting in Wolvega

WOLVEGA, ZATERDAG

eerste start, 16.00 uur

In het Friese Wolvega wacht een meeting zoals we die helaas te weinig zien. Prachtige topsport met niet alleen nationale topdravers, maar zelfs een Europese crack als Freiherr As maakt zijn opwachting op de moderne drafpiste.

Breeders Crown

Voorheen ging de Breeders Crown door het leven als de Grote Prijs der Vaderpaarden. Voor deelname is het vooral van belang van welke dekhengst destijds gebruik is gemaakt bij het fokken. Alle startgerechtigde paarden zijn reeds in een vroeg stadium ingeschreven, waarna via een afvalrace (lees: het betalen van inschrijfgelden in diverse rondes) een select gezelschap echte jaargangtoppers overblijft. Vorig jaar werd het spits afgebeten met de eerste versie, uitsluitend voor tweejarigen, waarbij Vinny Kingsdeep zich met Ruud Pools de sterkste toonde.

Dit jaar komen zeven combinaties aan de start, waarbij het eerlijk gezegd moeilijk is een echte favoriet te kiezen. Wout Wielinga (Kurt Roeges) maakte onlangs veel indruk met een zege, maar het is ook leuk om te zien hoe de eerste topper van dekhengst Pim Wielinga, Wico Toscana, zich voor eigenaar Jan Ede Kuipers ontwikkelt. En wat doet Winston Idraniem, de volgens trainster Geertje de Leeuw talentvolle schimmel van Naction Skoatter? “Als zijn kinderen het karakter van hun vader erven, kunnen het goede koerspaarden worden.” Wings Summerland (Hugo Langeweg jr) is even absent geweest, maar heeft zonder twijfel veel aanhang.

In de Troostversie van de Breeders Crown lijken twee paarden boven de rest uit te steken. Wouter Roodnoot (Stefan Schoonhoven) won al een keer en heeft een snel record achter zijn naam, maar werkt ook koersen af waarin hij duidelijk laat zien nog niet altijd te snappen wat er moet gebeuren. Wight Summerland (Hugo Langeweg jr) is een zoon van twee oud-winnaars van de Productendraverij: vader Out of the Blue (1999) en moeder Never Too Late (1998) waren destijds na elkaar de sterkste en toonden vroegrijpheid. Wight Summerland heeft wat rust gekregen na een weinig verheffend kwalificatieproefje, hij zal er echter nu gerust klaar voor zijn.
In de versie voor de merries lijkt Wahinie Stardust een voor de hand liggende keuze. Ze won haar laatste koers met Hans Bot en zal in die vorm door haar tegenstrevers moeilijk te beschieten zijn.

Het barst zaterdag werkelijk van de topkoersen en dat is natuurlijk een goede zaak. In de W.S. Fish Elite Mijl komt zelfs de internationale crack Freiherr As met Arnold Mollema aan de start. In zijn laatste koers op deze baan werd hij verdienstelijk vierde in de Prijs der Giganten, achter paarden van een kaliber die hier nu niet aanwezig zijn. Er zijn echter wel enkele vraagtekens. Hoe heeft de wat op leeftijd gekomen tophengst zijn vergeefse uitstapje naar Milaan van vorige week verteerd én kan hij over de mijl het ongetwijfeld hoge begintempo van Urbie J (Tom Kooyman), Power Future uit de stal van Sjaak Snoek en Hollys Boy met Thomas Panschow counteren? Laatstgenoemde combinatie won tijdens de Gigantenmeeting nog een vergelijkbare opdracht.
Voor wie de korte afstand niet beheerst, staat er voor de topklasse ook nog een koers over meer dan drie kilometer op het programma. En dat is ook al een smakelijke hap voor de liefhebber, met de dit jaar onstuitbaar doorgebroken Titus Boko (Ruud Pools), de weer opgebloeide Pacific Valley (Rob de Vlieger) of kilometervreter Johan, die met Tom Kooyman aan een opmerkelijke serie bezig is. Hij klopte hier laatst tegenstanders als Olympic As, Nana W, de afgelopen maandag nog subliem winnende Robin Schermer en de al gememoreerde Titus Boko, die bij de laatste confrontatie echter in galop sprong. En wat kan good old Irish Fire met Peter Strooper? De ruin lijkt wat sterker dan een jaar geleden, toen hij door blessureleed nauwelijks in actie kwam. Ook in deze koers een prachtig veld (want laten we Unyk van Camstra met Hugo Langeweg niet vergeten…), maar dat mag ook wel voor bijna tien mille aan prijzengeld.

De dag opent meteen goed met een koers met een dozijn deelnemers, waarin de kleine Velma Medraz zich mogelijk kan herstellen van enkele minder opvallende prestaties.
In de derde draverij komen de amateurs aan de start met over het algemeen uitstekende koerspaarden, zoals de Duitse gast Infineon die in eigen land snelle tijden toonde en met Frank Eickmann zelden iets verkeerd deed. Een uitstapje naar ons land leverde al eens een tweede plek op in de Nakoersen Sprintbokaal, waarbij alleen de toen superieure Umberto Newport niet te belopen was. Het zal een boeiende strijd worden met onder meer Seahawk Dragon, die enkele maanden geleden nog sterk won in het Zweedse Jägersro. Hij heeft de steun van Hilda Hofstra, die nog niet geheel zeker is van prolongatie van haar nationale titel bij de amatrices.

De Supertriokoers brengt een heel regiment seriewinnaars aan het vertrek met Radja Jet (Cees Kamminga, al drie maal achtereen niet geklopt), Rhea Jari (Rick Wester, twee zeges op rij), Tim Trot (Rob de Vlieger, na twee overwinningen de laatste keer derde) én de logische favoriet Teaser Elegance met Hugo Langeweg jr. Laatstgenoemde hengst won zeven van zijn laatste starts, één keer werd hij in een sterk deelnemersveld (hij was toen ook geen favoriet) uitgeschakeld. Een prachtig koersje! Langeweg jr rijdt ook in de laatste koers de favoriet, met de snelle Varenna won hij de laatste maanden aan de lopende band.

Voor de voetballiefhebbers zijn er zaterdag meerdere dravers aanwezig die een bekende klank hebben. In de vijfde draverij start de Duitse ruin Ajax met Simon Woudstra, terwijl in de tiende koers (met veertien deelnemers) ene Van Basten de baan betreedt met Frans van der Blonk. Met name in het buitenland is het heel gewoon dat topvoetballers (Sammer, Beckham, Litmanen, Nevland en Ibrahimovic zijn enkele voorbeelden) een draver bezitten, ze zijn dan ook regelmatig op de koersbaan te bewonderen. In Nederland was Ajacied Ferdi Vierklau een bekende ‘speler met paard’.

Desert Orchid overleden

LONDEN

Desert Orchid, de voormalige winnaar van de Cheltenham Gold Cup die een geweldige schare fans had in Engeland, is maandag op 27-jarige leeftijd overleden.

De schimmel (over hem verscheen ook het boek The Grey Horse) met de bijnaam Dessie kende een pijnloos en waardig afscheid, aldus eigenaar en oud-trainer David Elsworth.

Desert Orchid won de Gold Cup in 1989 en zegevierde liefst vier keer in de King George VI Steeplechase op Kempton Park. He won 34 rennen in zijn loopbaan van in totaal 71 starts.

In 1990 won hij de Ierse Grand National en hij zou een jaar later met pensioen gaan nadat hij ten val was gekomen bij zijn poging om de King George VI Steeplechase voor de vijfde keer te winnen.