‘VALENTINO’ NIEUW TALENT TWENTY FIVE STABLE?

Op de drafbaan van het Friese Wolvega zijn zaterdag weer talloze dravers te zien die mogelijk de sport de komende tijd zullen bepalen. In de kwalificatiekoersen, met bijna dertig startende paarden, is al duidelijk dat het voorjaar nadert. Een goed teken voor de bezetting van de koersen gedurende de komende maanden.

Mooie koers voor topklasse [] Het wemelt van de recente winnaars op de baan van Wolvega, waar in de openingskoers bijvoorbeeld Yorki River aantreedt. Het halfbroertje van grootverdiener Optimistic liet twee weken geleden met een rappe zege zijn ware aard zien. Twee koersen later vraagt de Franse hengst Rameau du Goutier de aandacht. De zoon van Goetmals Wood kwalificeerde zich in Frankrijk in een rappe 1.17,6 en verspeelde bij zijn debuut in La Capelle een hoge klassering doordat hij met rijder Paul Hagoort voor de wielen werd gereden. Vermoedelijk komt hij nu enkele koersen in Nederland aan de start om winsom te vergaren. Opvallend zijn de rijderskleuren van eigenaar Patrick Davidson: de buis is een doorslag van het Ajax-shirt, met een verticale rode baan in het midden.
In de vijfde koers maakt Marco di Jesolo zijn opwachting. De Italiaanse hengst werkte in december vorig jaar spelenderwijze zijn eerste koersen af en maakte ook tijdens zijn proeven een uitstekende indruk. Normaliter is hij hier het te kloppen paard, al zullen de klassieke optredens in Italië het uiteindelijke mikpunt zijn. Langeweg Jr rijdt een koers later met Zecile Boko eveneens een kanspaard. De merrie won bij haar heroptreden op Duindigt al eenvoudig, nadat ze vorig jaar in een Stakeskoers reeds haar klasse toonde. Leeftijdgenoot Zirko Boko oogt als het te kloppen paard in de slotkoers. Moeder Krizia November bracht van de hengst General November eerder al zeer snelle paarden als Rodrigo November en Saskia November.
De Jaap Wolbrink-Prijs is voorbehouden aan de topklasse, waarin de momenteel in topvorm stekende Pacific Valley van zich kan laten horen. De oertrouwe pupil van Rob de Vlieger – zeven jaar geleden (!) al de grote tegenstrever van dravers als Paul W Boko, Poemba Paniek en Passing Renka – zal zoch vooral moeten weren tegen de Schoonhoven-brigade. Vader Hubert treedt aan met Roesjha Dear, zoon Stefan moet met de snelle Super Keller net als Pacific Valley twintig meter geven op de starters in het eerste band.
In de vierde koers treedt met Valentino Star N een seriewinnaar aan. Volgens Freek van den Berg, die vanwege een schorsing van Cees Kamminga de ruin onlangs mocht rijden, is hier sprake van een drafmachine die loopt als een klok.

meer ▼

Dat zal de eigenaren van Twenty Five Stable deugd doen, want de groep van zo’n dertig eigenaren moest na het afscheid van hun toppers Hayo Oldeson en Mack the Butcher enige tijd wachten op nieuwe successen. Maar geduld heeft de eigenarengroep al vanaf het begin gehad.
De eerste aankoop van de voorloper van de vriendengroep (Faith X) was immers geen groot succes. Vervolgens besloot men de geweldige Hayo Oldeson te kopen, een belofte die echter het lieve sommetje van 50.000 toenmalige guldens – we schrijven begin jaren negentig – moest kosten. Om het geld bijeen te krijgen moest men een groep met de grootte van 25 man hebben. Met wat geduld van fokker Joop Dragt lukte dat, het werden er zelfs 27, en de naam Twenty Five Stable was geboren. Van die groep hadden zo’n tien leden nog nooit een draver van nabij gezien vóór hun investering.
Hayo Oldeson was natuurlijk een geweldige aankoop die triomfen vierde in klassieke koersen, 23 overwinningen boekte en zo’n 50.000 euro verdiende. Hij zou later ook als dekhengst actief zijn. De volgende aankoop van de stal was zo mogelijk een nog beter paard: Mack the Butcher die zelfs één van de favorieten was in de Derby, waarin hij met huistrainer Cees Kamminga vierde werd. Het paard werd gefokt door slager Jan de Vries uit Grou, die vanwege zijn professie de paarden van de achternaam Butcher voorzag. Ook Mack the Butcher zou veel verdienen voor de verstokte liefhebbers, die misschien nog wel het meeste genoten toen hun Mack in zijn nadagen op de grasbanen de zeges aaneen reeg. Het bood de groep tijdelijk zelfs de mogelijkheid meer dan twee dravers in bezit te hebben.
Vorig jaar bezat men slechts Vive la Liberte, die echter niet kon doorbreken. Met Valentino Star N heeft de groep bij wie vooral gezelligheid hoog in het vaandel staat mogelijk een nieuwe crack. Met een leeftijd van zes jaar en elf zeges op de teller is de ruin weliswaar te oud voor het verwezenlijken van klassieke dromen, maar dat staat bij de eigenaren toch al niet voorop. ‘Als we verliezen, hebben we ook een hoop na te praten’, is het credo. Amateur Joop Bolt mag zaterdag proberen te zorgen voor positieve napraat, hetgeen hem getuige zijn overwinning twee weken geleden wel is toevertrouwd. Hij won in een beperkt aantal starts al drie koersen.

ROBBIN BOT TWEE KEER TREFZEKER DINSLAKEN

Robbin Bot mag gerust gezien worden als één van de talenten voor de toekomst van de vaderlandse drafsport. Hij zegevierde maandag in Dinslaken met Year of Transs R, die snel de kop nam en doorstampte naar een zege van 1.17,5 in 2100 meter. De hengst is bezit van Cees Guldemond en wordt getraind door Hans Bot, de vader van Robbin. Year of Transs R was de snelste draver van de avond. Verrassender was de afsluitende zege van de jeugdige rijder. Met Ybe – eveneens eigendom van Guldemond – troefde hij enkele hoger ingeschatte opponenten af. Het was de eerste winst in de loopbaan van de vier jaar oude hengst.
Amatrice Hiltje Tjalsma boekte een zege met Timeless Renka. De combinatie klopte onder meer Tusee JL met Helmonder Karel Gerrits. Een mooi succes voor de eigenaren van Merwestaal Moerdijk, die al vele jaren de sport en trainer Rob de Vlieger trouw zijn gebleven. Vanuit Zwaanshoek was De Vlieger allerminst voor niets naar Duitsland gereden. Met de torenhoge favoriet Gandalf Hanover was het maandag wederom raak. De Wired Pine-zoon van Robin Ganzinotti won in een knappe 1.18,9.
De openingskoers ging naar Jan Wagenaar jr, die met Höwings Lausejunge de als tweede aankomende Robbin Bot (met Extreme Byd) van een zege kon afhouden. Simon Woudstra was verder in Dinslaken succesvol met Scarlet Liberty, terwijl Johnny Westenbrink zegevierde met Unexpected Well.

HILVERSUM BEGINT OM 15.30 UUR

De meeting op de drafbaan op de Hilversumse Meent op 27 mei zal om 15.30 beginnen. Voorafgaande aan de reguliere koersen wordt dan een minidraverij verreden. Vanaf 16.00 uur begint het officiële programma op de grasbaan, waarmee de dravers na de sluiting van de ‘echte’ baan in oktober 1997 weer terugkeren in de televisiestad. Er zullen naar verwachting tien koersen worden afgewerkt.

NIEUWE DRAAF WEER IN AANTOCHT

Het voorjaarsnummer van het magazine draaf rolt deze week van de persen. Het opnieuw 180 pagina’s dikke blad – nummer zes alweer – besteedt uiteraard veel aandacht aan de ontwikkelingen binnen de fokkerij in binnen- en buitenland. Daarnaast onder meer boeiende verhalen over Meaulnes du Corta, de gebroeders De Haan, renlegende Phar Lap, Unico Limburgia, Rogier den Dekker, Greenwood Farms, Robbin Bot, Stoeterij Everaert, koersen in Litouwen, Nederlandse politiekampioenen, Tornese, Cheetah Arlo en nog veel meer.

GRONINGEN AAN VOORAVOND BLOEIPERIODE?

Op de drafbaan van Groningen wordt vrijdagmiddag een programma afgewerkt van negen draverijen. Daarbij springen meerdere koersen in het oog, zoals de uitstekend bezette vierde draverij van de dag met liefst elf paarden. Ook de voorlaatste koers kent met tien deelnemers – stuk voor stuk prima dravers – een goede bezetting. Als afsluiter komt de subtop aan de start, hoewel een paard als Victor Bas die status inmiddels wel is ontgroeid. De hengst liep in Zweden al een persoonlijk record van 1.13,1!

Gloriejaren weer terug? [] Uiteraard is ook Roelof Maring aanwezig op de fraaie Groningse baan, waar al vanaf omstreeks 1920 wordt gekoerst. Maring was jarenlang zelf werkzaam in het Stadspark en kan zich het U-vormige plein waar de trainers hun stallen hadden uiteraard nog prima herinneren. “Beroemde drafnamen als Klaas Woudstra, Maarten Rozema, Joop van Leeuwen, Roelof Hamming en mijn vader Hendrik Maring waren daar elke dag in de weer”, vertelde de Groningse nestor een jaar geleden in een interview in het magazine draaf. “Op dat plein was alle kennis die je maar kon wensen over het trainen van dravers aanwezig en de training zelf was weer een trekpleister voor de Groningers. Veel mensen kwamen kijken hoe het daar toeging en hoopten dan een goede tip te krijgen om tijdens een koers een wedje te kunnen zetten. Het was een broedplaats van jong talent dat ook internationaal aan de weg timmert. Arnold Mollema is hier begonnen en Hennie Grift, die nu zo succesvol is in Italië. Verder Henk Hamming en ikzelf. Hier kon je als pikeur het vak leren van al die ervaren vakmensen.”
Groningen lijkt het tij aardig te hebben gekeerd. Was het enkele jaren geleden soms moeilijk een meeting überhaupt door te laten gaan, de laatste seizoenen is daarin een positieve kentering te zien geweest. De openingsmeeting op de deels gerenoveerde Groningse piste werd heel goed bezocht en voor de komende maanden staan er diverse hoogtepunten op het programma. Maring hoopt dat de golfbeweging in de Groningse sportbeleving doorzet. “Je hebt hier van die trends. Voetbal is altijd populair, maar dan zit ineens iedereen bij het basketbal. Een poos terug telde je niet mee als je geen supporter was van de plaatselijke ijshockeyclub en daarvoor zat iedereen in het Stadspark bij de paarden. Ik hoop dat het nu weer onze beurt is en de mensen de baan en de sport herontdekken. Het gevoel moet er weer zijn dat je niet mag ontbreken als er paardenkoersen zijn. Ik voel mij daar als trainer medeverantwoordelijk voor”, aldus Maring, die op 6 september 1950 werd geboren. “Het zou een ramp zijn als de baan in Groningen verdween. Niet alleen voor mij persoonlijk, maar voor de hele Nederlandse drafsport.”
meer ▼

Maring komt vrijdag twee keer zelf in actie. In de tweede draverij van de middag rijdt hij met Wiske Rider. De door wijlen Joop de Ruyter uit Schagen gefokte merrie wist vorig jaar al te winnen op de Groningse baan, waar de halfzus van topdraver Magic Rider in drie starts steeds in de prijzen viel: eerste, tweede en vierde. Ook nu heeft ze kansen, al treft ze Zamotie Heikant (Robin Bakker) die bij zijn eerste optreden in Groningen onlangs meteen wist te winnen. Ook You cant be me zal worden gevolgd. De hengst zorgde tijdens de openingsmeeting voor een ongelukkig incident waardoor rijder Niels Jongejans naar het ziekenhuis werd afgevoerd. De Zaanse leerlingpikeur is echter niet bevreesd voor een reprise, want na zijn vlotte herstel werd hij alweer tweede met de hengst in Wolvega.
De tweede start van Roelof Maring, die begin deze eeuw tijdelijk de sport zelfs even vaarwel zei, is met de merrie Valley Wonder. Ze is gefokt door de familie Hilbrants, die met hun fokmerrie Justy al jarenlang opvallend actief zijn in de sport. Justy was immers de naamgeefster van de eerste échte drafsportsite die Nederland kende. Winnen zal trouwens niet meevallen voor Valley Wonder, want tijdens de openingsmeeting maakte vooral Yonna Medo een uitstekende indruk. De bij Cees Kamminga in training staande merrie zal hartstochtelijk worden toegejuicht. Ze is immers eigendom van het drafsportcollectief Stichting Martini Stable.

ULAY BOKO IN VORM VOOR VIBELZEE

Op de piste van Berlijn Mariendorf heeft Ulay Boko maandag zijn visitekaartje afgegeven. Het volle broertje van Virgill Boko was voorheen vooral in Italië succesvol, maar deelde nu in het oosten van Duitsland ook heel makkelijk de lakens uit. In een internationale draverij met een eerste prijs van 1200 euro werd de zeven jaar oude hengst door Michael Schmid in 1.16,1 (1900 meter) naar de bloemen gereden. De voormalige winnaar van de Bayern-Pokal zal ongetwijfeld later weer in Frankrijk aantreden. Eigenaar Vibelzee had met Jag Junior nog een andere troef in de baan tijdens de meeting. De zoon van de Prix d’Amérique-winnaar van 2005, Jag de Bellouet, liet veel klasse zien hetgeen belangrijk is met het oog op de Derby later dit jaar, maar kon de sneller begonnen Nancy Simoni (met Benjamin Hagen) niet meer achterhalen.
Als fokker was er nog wel een zege voor Ger Visser's Vibelzee. Heiner Christiansen won immers met May Girl, een dochter van Rise and Shine en Star Groenhof. Inmiddels is de driejarige merrie eigendom van Andreas Marx. Ook aan de winst van Josie Bes kleeft nog een Nederlands tintje. De merrie is een dochter van de Nederlandse hengst Guvo de Bloomerd. Bernd Schrödl vierde met haar een zege als fokker, trainer, eigenaar en rijder.

KNAPPE ZEGE NICO POST IN REIMS

De Nootdorpse amateur Bert Post boekte maandag een mooie zege op de baan van Reims. Hij voerde de zes jaar oude ruin Panji de l'Inham – eigendom van zijn in Frankrijk actieve broer Bert – naar de winst. De zoon van Idéal de l'Iton en Espérance du Chêne won in de met zes mille gedoteerde koers in een tijd van 1.18,1. Het was de vierde winst in de loopbaan van de draver, die vroeg de kop kreeg en deze niet meer zou afstaan.

De laatste winnaars van de Champions Trophy

2002 Magic Rider met Hugo Langeweg Jr
2003 Leffoartwa met Ruud Pools
2004 Ryan G Boko met Hugo Langeweg Jr
2005 Simmie Rider met Hugo Langeweg Jr
2006 Siebren Jubilee met Ruud Pools
2007 Uruguay River met Hilda Hofstra
2008 Unknown Crafts met Fred Handelaar

VIRGILL BOKO NOG GEEN ‘TOPVORM’

VINCENNES – Het paradijs voor de drafsportliefhebbers gaat even op reces voor wat de grote koersen betreft. Helaas heeft Virgill Boko daarbij in de Prix de Bois de Vincennes geen mooi visitekaartje kunnen afgeven. De door Hugo Langeweg Jr gereden beste Europese vierjarige van twee jaar geleden kwam door een mislukt koersverloop niet tot een prominente rol. Winnaar werd Monte Georgio uit de stal van Pierre Levesque, met Sébastien Ernault in de kar, in 1.13,3. Virgill Boko eindigde vlak achter Opus Viervil als voorlaatste.

TASSEL TORONTO BLIJFT OP DREEF

HALMSTAD – Voor de derde maal op rij was er in Zweden succes voor Tassel Toronto, de draver die eerder in ons land successen boekte met Arnold Mollema en Kurt Roeges. Dit keer was de draver als grote favoriet de snelste in een koers waarin Nederlandse vertegenwoordigers als You're Welcome en Valeur le Blanc (met Hans Crébas) geen rol speelden. Rijder van het winnende paard was Joakim Lövgren. De moeder van Tassel Toronto, Tassel Tosser, was in Zweden al langer bekend als leverancier van uitstekende koerspaarden. Zo was haar eerste veulen, Tassel Tutiluren, een hengst die veel verdiende.