MANNING KOPLOOPSTER OP WK

CRANBOURNE – Eirik Hoitomt was de eerste leider tijdens de wereldtitelstrijd voor beroepsrijders in Australië en Nieuw-Zeeland. In de openingskoers noteerde hij een volslagen verrassende zege met Veranjee. De 38-jarige deelnemer, met meer dan 2100 zeges achter zijn naam, troefde in slotfase maar net Hugo Langeweg jr af, die zeer knap tweede werd. Hij verspeelde de winst enkele meters voor de meet, toen zijn Justforrobbie, zoals wel vaker, het net even liet afweten.
In de tweede rit die meetelde maakte Andy Miller progressie. Hij reed zeer gedreven de grote favoriet Royal Shiraz naar de zege. De laatste meters waren moeizaam voor de pacer, maar de punten waren binnen voor één van de belangrijkste gegadigden voor de titel. Langeweg jr bleef met een zesde plaats prima meedraaien.
De derde heat werd een prooi voor de Canadees Gillies Barrieau, die in de eerste twee manches nog wat was tegengevallen. Hij voegde een zege bij zijn reeds 3000 overwinningen tellende totaal, toen hij met Amysteriouseagle zegevierde. De 43 jaar oude rijder wees thuisrijdster Kerryn Manning maar net terug. Uiteindelijk was er in de vierde en laatste koers van de dag toch nog een zege voor Manning. De Australische won met de outsider Delargo Boy. De meest succesvolle vrouwelijkse rijdster ter wereld leidt de strijd nu voor Miller (33), De Filippi (31) en Hoitomt met 29. Langeweg jr volgt met 26 punten.

PRIJS DER GIGANTEN LOKT EUROPEES VELD

De koers kende altijd een internationaal karakter, hetgeen blijkt uit de serie Franse, Amerikaanse en (later) Zweedse winnaars op de imposante erelijst. Alleen de eerste winnaar Henri Buitenzorg met Jan Wagenaar en Speedy Volita, in 1976 met Gerard Gommans, vinden we als Nederlandse vertegenwoordiger op de lijst terug. In 2001 werd geen sponsor gevonden voor de klassieker. Een vervangende koers werd toen wel gewonnen door Intact Hornline, maar de naam van rijder Hugo Langeweg treffen we nog niet op de lange ‘officiële’ lijst aan

Prijs der Giganten Naast grote namen als Bellino II (1977) en Idéal du Gazeau (1981) prijkt ook de naam van Friendly Face liefst drie keer op de koershistorie. Drie jaar in successie was de miljonair van de Fin Pekka Korpi de sterkste. Met name de winst in 1989 was een memorabele, toen hij de Amerikaanse wereldkampioen Mack Lobell klopte en het koersrecord naar 1.12,8 bracht. Dat record is sinds de verhuizing van Hilversum naar Wolvega nog altijd onaangetast en zal dat door de latere aanpassing van de afstand ook wel even blijven. Hoewel met een gunstig koersverloop de vedetten van zaterdag een dergelijke tijd ook wel in de hoeven hebben.
De winnaar van vorig jaar, L'Amiral Mauzun, ontbreekt dit jaar helaas. Goede tweede werd in die editie Norginio met Jos Verbeeck en de Belgische deelnemer lijkt ook nu kansrijk, omdat een aantal paarden aan elkaar gewaagd is over deze afstand. Lets Go (Roland Hulskath) boekte met name in Italië grote successen en de Duitser oogt precies op tijd in zijn beste vorm. Hollys Boy (Thomas Panschow) werd laatst over de mijl geklopt door onze voormalige Lage Landen-winnaar Starfighter LM. Hugo Langeweg zal met vertrouwen aan het karwei beginnen, want de afstand is nu wat langer dan destijds en dat ligt hem toch iets beter. In Frankrijk benaderde de hengst onlangs zijn record, een teken van vormbehoud. Naast Johan (Tom Kooyman) vertegenwoordigt ook Expo Bi een Nederlandse stal. De hengst is door trainer Arnold Mollema uit Italië gehaald om hem met de Italiaanse pikeur Roberto Andreghetti aan de start te brengen. Uit Denemarken komt de crack Keep on Flying, die aan een imponerende toernee door Europa bezig is. Voor menige insider is juist hij, de jongste deelnemer in het veld, de te kloppen deelnemer. Met Steen Juul heeft hij een zeer ervaren rijder achter zich…
Natuurlijk is de klassieker niet de enige draverij die op het programma staat. De forse doteringen hebben ook de andere velden een mooie impuls gegeven. Zo is er als zesde koers de Dragon Trotters Elite Mijl. Negen paarden komen aan de start en van dat gezelschap is Urbie J het paard met het zwakste record. De winnaar van het Kampioenschap der Vierjarigen staat met vaste rijder Tom Kooyman dan ook wel tegen heel zwaar geweld.

Stal Vibelzee van Ger Visser en Jetse Steensma heeft bijvoorbeeld de voormalige winnaar van de Duitse Derby Ambassador As naar Wolvega gedirigeerd. De hengst treft in met name Frankrijk vaak de Europese elite tegenover zich, maar zette zijn laatste koers op deze baan overtuigend in winst om. Hij was toen sneller dan Urbie J, Topass Medo, Speedking Beemd en Super Keller, paarden die hij nu ook weer achter de startauto ziet verschijnen. Rijder Michael Schmid moet ook afrekenen met Roos Weber, die voor even uit Noorwegen terugkeert. In Scandinavië liep de merrie vaak imponerend, al lijkt haar beste vorm met verlof te zijn. In ieder geval een fantastisch sprintnummer waarin een tijd van in de 1.13 niet onmogelijk oogt…
Bijzonder fraai oogt ook de Stayerstrofee, waarin doorstampers van het zuiverste water in actie komen. In het eerste band vertrekken erkende specialisten als Ustan Medo, de in Duitsland onlangs sterk winnende Tim Trot en seriewinnaar Udice Boko. Op twintig meter afstand staat zwaar kaliber zoals Speedy Aresy, die op sterke wijze het Kampioenschap van Nederland won. Umberto Newport keert uit Belgie terug met vier zeges op rij en ziet vlakbij zich de niet te onderschatten Deense hengst Kob Metax staan. Die is door Gerard Vergaerde in grote vorm gebracht.
De openingskoers is moeilijk voorspelbaar, al maakte Wallappa Boko recentelijk een uitstekende indruk in handen van Peter Strooper. Dat leverde nog niet meer op dan een vierde plek, maar dat gebeurde in een tijd waaraan in dit veld alleen Latina PJ (Ronald Hauber) kon tippen. In zijn geboorteland Amerika zal men overigens vreemd opkijken van de naam Wallappa Boko. De hengst heette bij aankoop door John Bootsman in New Jersey in 2005 immers nog Emilo Hanover.
In de tweede koers komt Vinny Kingsdeep in actie met Casper Veldink. De zoon van Veldink's dekhengst Spendic (komend jaar in België beschikbaar voor veertig merries) heeft een klassiek verleden met een tweede plaats in de Jonkerprijs. Hij lijkt weer naar die vorm toe te groeien en zou de Hoornse rijder daarmee een eind kunnen brengen in het Amateurkampioenschap van Wolvega. Umberto Boko (Fred Handelaar) en Vos van Camstra (Fred de Zoete) zouden hun respectievelijke rijders ook naar die titel kunnen voeren. In de derde koers is er de rentree van Winning Valuta met Robin Bakker. De rappe hengst veranderde vlak voor de Derby van eigenaar, maar sprong in de koers van het jaar weg. Daarvoor kon hij met de besten van zijn jaargang mee. Bakker heeft een koers later weer een zegekandidaat voor zijn kar met Wellborn Boko. Het halfzusje van Starfighter LM is na twee starts nog altijd ongeslagen. Willucio Toscana van de Noord-Hollanders Kuipers en Dobber won zijn laatste twee starts in knappe tijden. Hij wordt gereden door Ruud Pools, die een draverij later met Liberte Toujours opnieuw prima kansen op een topklassering heeft. De combinatie won in Wolvega meer dan de helft van het aantal starts in Friesland.
De zevende koers zou weer een mooie klus moeten zijn voor Golddigger. De Italiaanse hengst ontwikkelt zich volgens trainer Peter Strooper dermate goed, dat volgend jaar het buitenland wacht. Toch zal hij niet zomaar hebben afgerekend met zijn eveneens sterke landgenoot I'm Sorry Bi met Age Posthumus. Strooper heeft later in een veld voor de subtop nóg een kansrijke deelnemer: Udo Kievitshof ontmoet de weer in ouderwetse vorm gekomen Tycho of Pass (Jeroen Engwerda) en Uschi Rich met Hugo Langeweg. Laatstgenoemde heeft het extra druk momenteel, nu zijn zoon Down Under jacht maakt op de wereldtitel. De zonder meer boeiende meeting wordt afgesloten met een sterk bezette koers waarin vormpaarden als Tears of Fire en Udo Siebar elkaar bekampen.
Kortom, een gigantische meeting rond deze Giganten.
De ware liefhebber zal zich de kans om dit spektakel mee te maken niet (mogen) laten ontnemen!

REDELIJKE LOTING LANGEWEG JR

MELBOURNE – Voor de eerste dag van het WK lijkt Hugo Langeweg jr niet onfortuinlijk te hebben geloot. Hoewel de paarden vanaf de andere kant van de wereld maar moeilijk zijn in te schatten, rijdt de Schagerbrugger in ieder geval paarden die hebben bewezen te kunnen winnen. De eerste koersen worden donderdag in Cranbourne verreden. Langeweg vreest vooral de eerste koersen die met de hem nagenoeg onbekende pacers worden verreden. De titelstrijd duurt van 1 tot en met 9 november.

ERELIJST GIGANTEN

1971 Henri Buitenzorg
Jan Wagenaar 1.18.1a
1972 Dart Hanover
Berndt Lindstedt 1.16.3a
1973 Fideel
Gerad Desoete 1.17.8a
1974 Luther Hanover
Jens Frömming 1.18.6a
1975 Equiléo
B. Froger 1.16.9a
1976 Speedy Volita
Gerard Gommans 1.14.7a
1977 Bellino II
Jean René Gougeon 1.13.8a
1978 Madison Avenue
U. Swed 1.15.7a
1979 Hadol du Vivier
Jean René Gougeon 1.15.8a
1980 Madison Avenue
U. Swed 1.16.5a
1981 Ideal du Gazeau
Eric Lefevre 1.14.7a
1982 Ex Lee
Daniel Wegebrand 1.15.8a
1983 The Onion
Stig H. Johansson 1.13.6a
1984 Micado C
Ulf Nordin 1.15.0a
1985 Keystone Patriot
Jorma Kontio 1.15.8a
1986 Davidia Hanover
Jorma Kontio 1.14.5a
1987 Grades Singing
Olle Goop 1.13.5a
1988 Friendly Face
Pekka Korpi 1.13.3a
1989 Friendly Face
Pekka Korpi 1.12.8a
1990 Friendly Face
Pekka Korpi 1.14.1a
1991 Park Avenue Kathy
G. Johansson 1.13.0a
1992 Park Avenue Kathy
G. Johansson 1.13.6a
1993 Plant The Seed
Jorma Kontio 1.13.2a
1994 Bolets Igor
L. Forsgren 1.13.9a
1995 Promising Catch
Anders Lindqvist 1.13.3a
1996 Holly Speedy
Helmut Biendl 1.14.9a
1997 Dryade des Bois
Jos Verbeeck 1.13.3a
1998 Running Sea
Jim Frick 1.13.8a
1999 Frisky Frazer
A. Jacobsen 1.13.9a
2000 Remington Crown
Jos Verbeeck 1.13.2a
2001 niet verreden
2002 Jam Pridem
Jean Etienne Dubois 1.13.5a
2003 Couch Doctor
Anders Lindqvist 1.13.5a
2004 Kleyton
Dominik Locqueneux 1.14,8a
2005 Malabar Circle As
Torbjorn Jansson 1.13,6a
2006 L´Amiral Mauzun
Jean Michel Bazire 1.15,0a

OPNIEUW MOOI PROGRAMMA IN ALKMAAR

ALKMAAR – Hoewel in Alkmaar de eerste maanden van het komende jaar tweewekelijks wordt gekoerst, blijkt het eind oktober nog geen probleem wekelijks mooie startvelden te trekken. Ook maandagavond zijn er weer tien fraai bezette 'races' gepogrammeerd, waarin naast regionale favorieten ook weer enkele deelnemers van elders uit het land acte de presence geven.

Hoofdnummer is zonder meer de achtste koers met enkele pure toppaarden. Roy Burgerheide (Wim Brouwer) van Beemsterling Henk Mulder is een oertrouwe draver, maar stuit hier op de forse Ringo (Gaby Hendrickx) en vooral Pacific Valley. De manier waarop de al op jeugdige leeftijd uitblinkende ruin onlangs afrekende met de peperdure Macadam Cowbow dwong in Wolvega diep respect af. Met Hiltje Tjalsma, die een voor een amatrice opvallend aantal van bijna dertig seizoenzeges achter haar naam heeft staan, is de ooit zelfs in Italië actieve Pacific Valley hier natuurlijk dé te kloppen favoriet.
De openingskoers lijkt aantrekkelijk voor Wavina du Hadol, die in Alkmaar al eens winst te winnen. De pupil van Tom Kooyman is echter allerminst de makkelijkste in de koers. Aanzienlijk betrouwbaarder is Winston de Frise, die met Stefan Schoonhoven ook al op de grotere baan van Wolvega wist te zegevieren. Daar ging het voor de ruin vaak, vooral in de aanvangsfase net even te snel.
In de tweede koers vertrekt Ruud Pools met de sinds kort door Martin Lukje getrainde Whistlestopcafe. De ruin presteerde weliswaar nog niet veel, maar boekte zijn beste resultaat (een derde plek) uitgerekend op deze baan. Oud-kampioen Pools is nog volop in de running om dit jaar de meest succesvolle rijder in Alkmaar te worden en in dit veld kan hij weer punten sprokkelen. Voor Pools staat er in de zesde koers nóg een favoriet klaar: Upcoming River. De ruin van Lisserbroeker Koos Minck kwam met de pikeur uit Heiloo vier keer aan het vertrek in Alkmaar. Dat resulteerde in drie eerste plaatsen en één tweede. Vanilla Ice (Frans van der Blonk) is eveneens een baanexpert, maar heeft een minder gunstig startnummer. De hengst won hier weliswaar vier maal, maar dat was bij koersen met bandenstart of vanuit een positie in het eerste gelid. Ook in de slotkoers treffen Van der Blonk (met Vondel Park) en Pools elkaar. Laatstgenoemde rijdt met Turbo Attack een ruin die hier zijn laatste twee starts in winst omzette.
Als Roelof Maring naar Alkmaar komt, moeten zijn paarden in de gaten worden gehouden. De lange tijd op de drafbaan van Groningen werkzame trainer, die zelfs even tijdelijk uit de sport stapte, rijdt in de derde koers Vincent Speed On, die zijn debuut op de baan van Wolvega wist te winnen. De 57-jarige Groninger moet hier dus ook kunnen vlammen.
Rick Wester is één van de vaderlandse troeven voor de toekomst. De talentvolle rijder komt tegenwoordig weer wat vaker in actie op zijn geboortegrond, nu trainer Arnold Mollema zo nu en dan ook een paard heeft voor het ovaaltje. Met Vanity Fame B zegevierde Wester vorig jaar al vier keer, waarna hij het paard uit het oog verloor. Inmiddels is Egmonder Duijf eigenaar van de merrie en lijkt Wester, na zijn recente succes met de fraai gefokte draver (moeder Fame was een zeer snel paard), weer vaste piloot te zijn. In de vierde koers krijgt hij de favorietenrol op zijn schouders.
Fraai gefokt is zeker Armbro Campbell, een vijfjarige Canadese ruin die door Casper Veldink uit Hoorn via Duitsland naar ons land is gehaald. De draver koerste al op de kortebaan, hetgeen aangeeft dat hij over een goed startschot beschikt, en wist met de Finse pikeur Hannu Voutulainen in het verleden al op de baan van München Daglfing te winnen. Eigenaar Veldink, voor even over uit Portugal, neemt zelf het karwei voor zijn rekening waarbij hij seriewinnaars als Varenna Meadow (Hiltje Tjalsma) en Albert Cane met de Belgische Gaby Hendrickx treft.
De eerste start in Alkmaar is om 18.20 uur en de jeugd heeft onder begeleiding gratis toegang.

WICKEVOORT CROMMELIN MEMORIAAL OP DUINDIGT

Dravers in de leeftijdscategorie van drie, vier en vijf jaar komen elkaar normaliter niet vaak tegen in topkoersen. De meeste klassiekers voor die leeftijden zijn immers voorbehouden aan deelnemers van dezelfde jaargang. Een uitzondering is het H. van Wickevoort Crommelin Memoriaal. De koers is sinds enkele jaren weer terug op Duindigt, nadat deze in 1947 voor de eerste maal in Wassenaar werd gelopen. Jarenlang was de koers de winteropening van de Hilversumse drafpiste, na het teloorgaan van die baan week men enige tijd uit naar Wolvega. De koers loopt richting zeventigste editie.

Van Wickevoort Crommelin Memoriaal Naamgever Hendrik van Wickevoort Crommelin kan worden gezien als de grondlegger van de vaderlandse draverfokkerij. Om de naam van die in 1901 overleden grondlegger te eren, werd in 1942 een klassieke draverij naar hem vernoemd. Daarmee is de koers meteen één van de oudste klassiekers in haar soort. In de loop der jaren wisten de driejarigen in het generatieconflict de meeste overwinningen te boeken, gevolgd door de vierjarigen.
De vijfjarigen wisten hun handicap in het verleden slechts moeizaam weg te werken. Roland was lange tijd de enige draver in de historie die de koers drie keer op zijn naam wist te schrijven. Hij won in 1953, 1954 en 1955 in handen van Piet Strooper. Een niet te overtreffen en hooguit te evenaren prestatie. Dat gebeurde twee jaar geleden, toen Starfighter LM met Hugo Langeweg jr voor de derde keer op rij won. Die naam komt nu zeker niet op de erelijst, omdat de nationale kampioen onderweg is naar het WK in Nieuw Zeeland en Australië. Langeweg senior heeft met de winnares van de Merrie Derby en de Jofferprijs, Wichita River, echter wel een van de belangrijkste zegekandidaten in handen. De staltroef is op de lievelingsbaan van eigenaar Arie van Bellen nog altijd ongeslagen. Stal Langeweg heeft met Venividivici Joe echter nóg een kandidaat in de koers. De zoon van Paul Trot wordt gereden door Ruud Pools, die nog regelmatig in actie komt voor zijn voormalige werkgever. De overige deelnemers in deze koers zijn begiftigd met klasse, maar met name het startvoordeel van twintig meter voor Wichita River weegt zwaar in een koers over 2100 meter.
Dubbele zeges waren er in deze klassieker overigens nog voor de allereerste winnaar Freddy Scott V (1942 en 1943 met Bonne de Jong), de geweldige Henri Buitenzorg (1968 en 1970 met Jan Wagenaar) en diens eeuwige rivaal Jojo Buitenzorg (1971 en 1972 met Jan van Dooyeweerd). Meer recent was er de 'dubbel' van Koos van Camstra, die in 1997 en 1998 zegevierde.

Men nadert in Wassenaar de toegift van het seizoen. Sommige paarden staan voor hun winterrust, andere prefereren juist het wat frissere weer om tot prestaties te komen. Mede daarom zijn de koersen toch weer goed bezet. De openingskoers brengt seriewinnares Whoopy Toscana aan de start, maar de dochter van John F Boko zal het ondanks de steun van Ruud Pools moeilijk krijgen tegen de op deze baan nog ongeslagen Whopper Rich, die wordt gereden door John de Leeuw. Whopper Rich van Leidschendammer Cees Roeling beschikt over het snelste record, Whoopy Toscana juist weer over de langzaamste besttijd van alle deelnemers in deze openingskoers.
John de Leeuw heeft ook in de tweede koers een van de zegekandidaten in handen met Victoria A. Trainer Carel Roodenrijs, in de openingskoers nog zelf actief achter Willemijn A van eigenaar en fokker Abspoel, laat het karwei over aan de Hoofddorper. Begrijpelijk, want De Leeuw is nog ongeslagen met de merrie.
Omdat junior naar elders onderweg is, zou Langeweg senior wel eens de man van de dag kunnen worden. In ze zevende koers rijdt hij Blackberry, een Amerikaanse merrie die tot dusverre vooral in Alkmaar imponeerde. De overstap naar de vergelijkbare Nootdorp-piste zou dus geen probleem moeten zijn. Vervolgens komt de Schagerbrugger in actie met Varenna van Egmonder Wim Swart. De seriewinnares kan reclame maken voor een halfbroertje van haar. Swart heeft deze momenteel te koop staan. Voor de slotkoers worden de dravers vervolgens weer over de Nootdorp-piste gestuurd.
Tijdens de meeting staan ook diverse rennen op het programma. Een echte klassieker is de Sceptreprijs voor merries van drie jaar en ouder. De naam van de ren over 1900 meter is ontleend aan de legendarische merrie Sceptre, over wie vele fraaie anekdotes bekend zijn. Ze werd gefokt door de eerste Hertog van Westminster, Hugh Lupus Grosvenor. Die zou Sceptre echter nooit zien koersen, omdat hij vrij snel na de geboorte van de merrie overleed. Tijdens een veiling bij Tattersall's werd door een notoire gokker, The Winning Post-journalist Robert Sievier, het toenmalige recordbedrag van 10.000 guineas geboden. Toen Sceptre drie jaar oud was, raakte de journalist in grote schulden verzeild, waarna hij vrijwel al zijn paarden verkocht. Met uitzondering van Sceptre, die hij vanwege de kosten zelf ging trainen. De merrie kreeg een bijzonder zwaar schema voor de hoeven en moest soms meerdere keren in de week aantreden. Dat nam niet weg dat ze als eerste volbloed in de historie liefst vier Engelse klassiekers in één jaar wist te winnen, waarvan de St. Leger de laatste was.
Ondanks de extreme prestaties van Sceptre, raakte haar eigenaar opnieuw in diepe schulden, waarna hij haar voor een nieuw recordbedrag van 25.000 Britse ponden verkocht aan Sir William Bass. Bij trainer Alex Taylor werd Sceptre vervolgens rustig voorbereid op de koersen, waarvan ze er nog menige won. De legendarische volbloed had volgens de overlevering een grote voorliefde voor appels en chocolade en was een bijzonder kieskeurige eter. Zo doet het verhaal de ronde dat ze iedere dag een ander soort haver wenste, een maaltijd welke ook iedere dag op een andere plek moest worden geserveerd. In 1923 zou ze nog voor een schijntje verkocht worden naar Brazilië, maar onder druk van de publieke opinie besloot haar toenmalige eigenaar de legendarische volbloed toch maar te houden. Sceptre overleed in 1926, op 27-jarige leeftijd. Op Duindigt komen negen combinaties in actie voor deze Sceptre-prijs.
Uiteraard zijn er nog meerdere rennen. De tweede koers is voor volbloeds die tot dusverre nog weinig verdiend hebben en de vierde ren is bestemd voor Arabische volbloeds, die echter een Nederlandse fokker achter hun naam moeten hebben staan.

AANLOOP NAAR DE ‘AMÉRIQUE’

VINCENNES – De klassieke Ronde van Lombardije? De Fransen kijken al lang niet meer naar hun coureurs, die immers sinds Laurent Jalabert niets meer in de melk hebben te brokkelen. Maar de wielerkoers is wel een teken: het winterseizoen komt er weer aan. Voor de dravers dan, welteverstaan…
Afgelopen weekeinde waren van dat nakende winterseizoen al wat symptomen merkbaar. Zo maakte Pearl Queen een heroptreden, sinds 5 mei, en ook L'Amiral Mauzun – die we nog kennen van de Giganten – was weer van de partij. In Caen was er de rentree van Kesaco Phedo, de winnaar van de Prix d'Amérique in 2004. En ook de winnaar van de GP Lotteria in Italië, Exploit Caf, ontwaakte uit de zomerslaap. Voor geen van de genoemde paarden was het optreden een succes, maar in Frankrijk is dat geen ongewoon fenomeen. De meeste koersen staan immers in het teken van wat komen gaat: het winterseizoen.
Vincennes, dus. Op 27 januari van 2008 staat de Prix d'Amérique op het programma, maar aan de vooravond passeren nog een hele serie koersen die het niveau van 'voorbereiding' overstijgen: de Prix de Bretagne op 17 november is de eerste van deze lekkernijen voor de ware liefhebber.

HOLLANDSE ZEGES IN SLOWAKIJE

BRATISLAVA – In de schaduw van Europese veroveraars als Virgill Boko, zijn Nederlandse dravers ook elders in Europa succesvol. Onlangs wonnen in Slowakije zowel Victory Expo als Viola Idzarda een koers in Bratislava. De tijden waren niet overtuigend vanwege de weersomstandigheden aldaar.
Victory Expo en Viola Idzarda vertrokken na de Unitrotveiling van 2004 naar Tsjechië. Vooral Victory Expo was er als tweejarige direct al heel succesvol. In Bratislava won de nog door wijlen Fred Steenkamp gefokte draver in handen van amatrice Jana Hrakova in 1.25,5. Viola Idzarda werd gereden door Jiri Svoboda. De merrie had aan 1.25,3 genoeg om onder meer landgenoot Walkie Talkie voor te blijven.

GOED BEZETTE SLOTMEETING IN GRONINGEN

De drafbaan van Groningen luidt het seizoen vrijdagmiddag af met een mooie meeting van tien koersen. Het valt te hopen dat het publiek de inspanningen van het baanbestuur tijdens deze slotdag waardeert met aanwezigheid, want de laatste koersdagen was de ambiance wat minder. Vanaf 14.30 uur wordt er weer volop gekoerst in de Martinistad.

Jaarafsluiting in Groningen Tijdens de koersdag worden de diverse sponsoren in het zonnetje gezet doordat de koersen naar deze onmisbare steunpilaren zijn vernoemd. De eerste race is vernoemd naar Aaldrik Engels. De oud-voorzitter van 'Groningen' is dit jaar sponsor van de rijderscompetitie. In dat klassement leidt momenteel Tom Kooyman, voor de aanstormende talenten Robin Bakker en Rick Wester. Kooyman rijdt meteen de favoriet in deze koers met dank aan Valentino Rossi. De nummer twee van de Troost Derby was hier dit jaar al eens eerste en tweede in tijden waarmee hij veel sneller oogt dan de concurrentie.
Op de tweede koers staat een jackpot op het kwartetspel en mogelijk kan de vanuit Zweden teruggekeerde Jan Wagenaar jr het de spelers wat makkelijker maken. De zoon van de 'pikeur van de eeuw' won zijn eerste starts met Dancett overtuigend en lijkt hier de te kloppen favoriet. De koers is vernoemd naar tuigmakerij Harrie van de Bosch, die de beste trainer op Groningen gaat huldigen. Henk Hamming en Marcel Hauber hebben de beste kans op een bonus vanuit Nijeholtpade. Overigens kan Wagenaar een koers later gezelschap krijgen van zus Yvonne, die met Woyie River een kanshebber rijdt in de derde draverij. Ook leeftijdgenoten Weeschtaaj (Dion Tesselaar), Wind of Change (Kurt Roeges) en Woody Woodpecker (Cees Kamminga) wonnen hier al eens en zetten bovendien snellere tijden neer. De ludiek genaamde Woody Woodpecker won destijds zelfs zijn eerste drie starts op deze baan. Onlangs veranderde hij van trainer.
Huisfotograaf Richard Wagenaar krijgt in ieder geval in de vierde koers een nieuwe winnaar voor de lens. De baanfotograaf uit Tolbert ziet in de naar hem vernoemde vierde koers louter nieuwkomers aan de start verschijnen. Op de site www.erway.nl zijn alle winnaars van het voorbije seizoen nog eens te bewonderen.
Nadat zoon Jan en dochter Yvonne al een favoriet hebben gereden, komt ook Wagenaar senior zelf nog in actie. In de vijfde draverij rijdt hij Very Nice Lobell. De bekende roodgele kleuren waren de laatste keer achter de merrie ook al te zien bij de huldiging en een herhaling is niet uitgesloten, al is de koers sterk bezet met elf combinaties.

De zesde koers kent een veld dat kwalitatief hoger uitvalt dan kwantitatief. De Belg Kurt Roeges timmert als gastrijder aan de weg en rijdt hier met de merrie Teunie Boszorg een zegekandidate. De merrie won laatst met Fred Handelaar een amateurkoers in een overtuigende tijd.
Voor het eerst sinds lange tijd wordt er ook weer een montékoers op de Groninger piste verreden. De favoriete combinatie is niet moeilijk aan te wijzen: Swiebertje Kes is met Susan Wiedijk in dit genre nauwelijks te beschieten al heeft ook oudgediende Bolets Creb (Victoria Praat) wel successen gekend onder het zadel. Swiebertje Kes kwam in 2005 voor de laatste maal op deze baan in actie, maar de ruin heeft er getuige de reeks aan eerste en tweede plaatsen destijds geen afkeer van. Nick Hollenberg houdt met Right Side Up de eer hoog voor de mannen…
De dravers met meer verdiensten treffen elkaar in het Stayerskampioenschap. Hierin vertrekt Ustan Medo voor de eerste maal sinds hij de sterke winnaar werd van de langste draverij van Europa, de 4,5 kilometer van Alkmaar. Hij heeft een mooie startpositie, maar enig voorbehoud moet wel worden gemaakt, want de krachtpatser was tot dusverre weinig succesvol in de Martinistad.
Het Noordelijk Amateurrijderskampioenschap wordt als voorlaatste koers verreden. Baanspecialisten als Un Gamin Impuls (Wim Brouwer) en Uiver D zullen veel aanhang krijgen. De ruin van buschauffeur Jaap van der Veen wordt gereden door kampioensamateur Fred Handelaar. De laatste winnaar van het jaar zou wel eens Uniek Buitenzorg met Dion Tesselaar kunnen worden. De fraai gefokte merrie staat er als gegoten in al kwam ze langere tijd niet meer in actie over de kortere afstand.

MILLER FAVORIET VOOR WK

CHRISTCHURCH – Andy Miller is voor het komende WK voor beroepspikeurs de favoriet bij de lokale bookmakers. Duidelijk is dat de pikeurs die ervaring hebben met het rijden van pacers in het voordeel zijn, want de Amerikaan wordt (aan vier tegen één) gevolgd door Colin de Filippi uit Nieuw-Zeeland en Kerryn Manning, die namens Australië aantreedt. Hugo Langeweg jr wordt nog niet erg 'aangekeken'.
Dat Miller favoriet is, is niet zo vreemd. Hij eindigde bij het meest recente kampioenschap al als vierde en moet in staat zijn in de voetsporen te treden van zijn landgenoten Joe Marsh, Jr, (1974), Ron Pierce (1989) en Dave Magee (1995). Titelverdediger Roberto Andreghetti zal niet aanwezig zijn.
Het thuisfront hoopt op een succes van Colin De Filippi. Hij is de tiende representant namens Nieuw-Zeeland op een WK. Vanaf 1 november, wanneer in Christchurch wordt geopend, zal de aandacht op hem gericht zijn. Nieuw-Zeeland heeft een reputatie hoog te houden, want het land leverde in de historie een recordaantal winnaars af. Wijlen Kevin Holmes was in 1978 de eerste. Hij werd gevolgd door Robert Cameron (1983), Tony Herlihy (1985), Maurice McKendry (1991), and Mark Jones (2003). Meest succesvolle rijder uit de geschiedenis van de titelstrijd is trouwens Ulf Thoresen. De Noor won de titel vier maal.