Mr Pine Chip naar Zweden

De verkoop van Mr Pine Chip aan een groep Zweedse eigenaren is beklonken. De eigenarengroep wordt aangevoerd door trainer Roger Walmann, ook bekend via Giant Diablo, en stoeterij Stenåsens Gård, waar onder meer Center Field dekdiensten verricht. Mr Pine Chip zal door middel van diepvriessperma beschikbaar zijn voor fokkers over geheel Europa, onder meer in Nederland.

Winst voormalige Pool-pupil

In het Noorse Bjerke won vrijdag Bentley Star, een draver die tegenwoordig ook nog de toevoeging D achter zijn naam heeft gekregen. De draver die voorheen door Cees Kamminga werd getraind en eigendom was van de veelvuldig in Noorwegen werkzame Joop Pool, boekte met Kai Johansen een vierde winst in het Scandinavische land. Als vierde eindigde in dit veld Volo Summerland, gefokt door Bram Kooy.

Hennie Hylkema overleden

Herman ‘Hennie’ Hylkema, is eerder deze week op 76-jarige leeftijd overleden. De markante drafsportman, die liefst drie decennia actief was in Amerika, was ooit één van de meest succesvolle Nederlandse rijders ooit. In Amerika boekte Hylkema successen met dravers als Meadow Val, Super Marty, Royal Port en de pacer Chapel Norma.

Hylkema kwam op jeugdige leeftijd met de sport in aanraking en was leerlingpikeur bij Willem Geersen, de man die op Roosevelt Raceway de legendarische Hairos II naar de bloemen reed. In 1953 trok hij naar Amerika, waar hij actief was voor Joe O’Brien, in dat land juist een legende. Later was hij werkzaam bij mensen als Leon Boring, John Patterson sr en Howard Beissinger. Laatstgenoemde sprak altijd vol lof over de Nederlander: “Een van de hardste werkers die ik ooit heb ontmoet.”

Hylkema leerde in Florida zijn echtgenote Juanita kennen en kocht medio jaren zestig een ‘farm’ in Green County (Pennsylvania), waar hij aan een succesvolle periode begon
Ook als fokker was hij niet ongelukkig. Hij fokte en reed Quick Hollandia naar grote successen. Die draver verkocht hij later naar Italië. In 1981 werd Hylkema derde in de Challenge Cup op Roosevelt Raceway, een koers waarin de Fransen Idéal du Gazeau en Jorky uiteindelijk in dead heat zouden winnen.
Later zou hij de New York Sire Stakes winnen met Roper Dan, die met Hylkema terugkeerde naar Nederland. Daar was hij nog wel actief in de sport, maar de pure liefhebber kon zijn enorme Amerikaanse successen niet meer evenaren.

Productendraverij gewilde prooi voor tweejarige dravers

De Productendraverij is al langere tijd één van de voornaamste klassiekers voor tweejarige dravers. In het verleden werd de koers dan ook gewonnen door meerdere grote namen, wiens carrière echter vaak geen lang leven beschoren was. De winnaars van de laatste edities toonden aan ook op langere termijn succesvol te kunnen zijn, zoals Sierra Rapida, Top Mac en Derbywinnaar Until the End bewezen.

Vorig jaar werd de koers een prooi voor Vincente Valley met Ruud Pools. Laatstgenoemde is nu ook van de partij met Watch the News en zou met de Mollema-pupil zijn derde winst op rij in deze klassieker kunnen boeken. Hij was twee jaar geleden ook verantwoordelijk voor de zege van Until the End. Saillant detail is dat Watch the News een halfzusje is van Until the End.

Of een dergelijk drieluik er voor Pools in zit, is nog maar de vraag. Zo treedt onder meer de verbazingwekkende Wicky de Viking, een stalgenoot van Watch the News, aan. De guitig genaamde hengst won één van de eerste klassiekers voor tweejarigen, de Jonkerprijs. Ook nu wordt hij gereden door Rick Wester. In de Jonkerprijs eindigde de hier eveneens aanwezige en voornaam gefokte Wim van Camstra (Kurt Roeges) als tweede. Hij valt hier dus ook voorin te verwachten.

Natuurlijk is ook de winnares van de Jofferprijs hier actief. Wichita River is eigenlijk voorbestemd om in de klassiekers een rol van betekenis te spelen, want als (half)zusje van Unbounded River en Tennessee River heeft ze voorname familieleden. In de Jofferprijs bleef ze voor de al gememoreerde Watch the News. Bovendien heeft de stal van Hugo Langeweg een zekere reputatie in deze klassieker, al in 1993 won de Schagerbrugger de koers met Ineke P Boko, later kwamen daar ook John F Boko en Kelsea Boko nog bij voor een in 1995 afgesloten trilogie. Als rijder won Langeweg de koers ook nog eens met Tjitse Smeding’s Promise Groenhof. Voor Hugo Langeweg junior is dit de kans, in zijn toch al zo succesvolle koersjaar, om zijn naam voor de eerste maal op de erelijst te zetten.

Leuke outsiders in dit sterk ogende veld zijn Wahinie Stardust (Aonne de Wrede), Woody Boko (Robin Bakker) en Wodka Volo, die voor liefhebber Ap Zwaan een mooie koerspaard lijkt te zijn. De eigenaartrainer meende na de eerste zege van de hengst zelfs een nieuwe Jag de Bellouet in handen te hebben. Een vergelijking met de Franse vedette is misschien wat te brutaal, maar met twee zeges is de tweejarige zijn loopbaan wel goed begonnen.

Het programma in Wolvega bestrijkt helaas niet meer dan acht koersen, maar loont de moeite wel voor een trip naar de Friese baan. Buiten de klassieke Productendraverij staat bijvoorbeeld ook de rentree van Hugo Langeweg op Nederlandse bodem als rijder op de rol. De veelvoudige pikeurskampioen komt in de vierde koers aan de start met de Italiaanse Gala dei Bessi. De merrie is een dochter van één van de bekendste Amerikaanse dekhengsten van dit moment, Yankee Glide, en zag een uitstapje naar Italië onlangs niet het gewenste effect sorteren. Ze is qua klasse een slagje minder dan stalgenote Genny di Jesolo, maar moet in dit veld haar zegereeks weer op kunnen pakken. Tepee River (Ronald de Beer) zou gezien zijn recente klasseringen overigens nog wel voor weerwerk kunnen zorgen.

In de vijfde koers is er de rentree van Komet November. De hengst veranderde dit jaar van trainer en aan Groenvelder Cees Hetteling de taak om de voormalige kampioen (zijn meest recente topprestatie was een tweede plek achter Abano As in de Grote Prijs der Lage Landen) weer op topniveau te krijgen. De kwalificatieproef leverde een nietszeggende tijd op, maar ongetwijfeld zal rijder Ruud Pools het duel willen aangaan met stalgenoot Ranzen Boko (Robin Bakker), dekhengst Nathan Streamline (Hugo Langeweg jr) en de taaie Bolets Creb van Gerrit de Jong. Overigens start in de kwalificatiekoersen vóór aanvang van het koersprogramma ook nog een broertje van Komet November. Wisse gaat zijn loopbaan beginnen bij Peter Strooper, de man die ook Komet November destijds naar vele successen leidde.

Chiel Wildhagen mag met Sugar Melon in de zesde koers proberen zijn serie van drie zeges op rij een vervolg te geven. Dat zal niet eenvoudig zijn, want met Velma Medraz (Langeweg jr) en Terry H (Freek van den Berg) staan er paarden in de koers die ogenschijnlijk wat meer pure snelheid in de benen hebben.

Derde winst voor Vincenza

Voor de derde maal in korte tijd heeft Vincenza in Noorwegen een zege behaald. De voormalige pupil van trainer Paul Hagoort zegevierde met Gunnar Austevoll in een tijd van 1.17,8. De vorige zeges kwamen tot stand op de baan van Jarlsberg. Vincenza is van de goede fokmerrie Nancy Limburgia en won met Hagoort een keer in ons land, bij het debuutoptreden in Wolvega.

Vriendenclubs verzamelen zich op ovaaltje

ALKMAAR – Na twee weken koersrust maakt Alkmaar weer zijn opwachting op de drafkalender. Liefst elf koersen worden er verreden op het ovaaltje, waar talloze ‘vriendenclubs’ zijn verenigd. Door heel Noord-Holland zijn er groepjes eigenaren die gezamenlijk een of meerdere dravers bezitten. Maandag beleven zij hun jaarlijkse ‘vriendendag’.

Er zijn nogal wat van dergelijke samenwerkingsverbanden, vaak gegroeid uit het samensmelten van vrienden die toch al in de drafsport zaten, soms ook op toevallige wijze bij elkaar gekomen. In het verleden waren er initiatieven die mensen bijeenbrachten door middel van heuse aandelen, waarbij de leden elkaar echter vaak nauwelijks van naam kenden. Over het algemeen waren dergelijke ‘syndicaten’ in ons land geen lang leven beschoren, de positieve uitzonderingen daargelaten. In de Verenigde Staten zijn ze juist heel populair.

De negende koers is voorbehouden aan de Vrienden van Wijk aan Zee. Deze groep richt zich met hun paarden vooral op de kortebaandraverijen. Met name met hun paard Lino Hawai, getraind door Aad Pools, timmerde men in het verleden aan de weg. Meteen nadat Pools in 2002 de Duitse draver kocht, ging het crescendo met zijn prestaties. Hij won onmiddellijk de kortebaan van Zwanenburg en voerde een jaar later dochter Manon Pools naar haar eerste zege in het spurtgenre. De Uitgeestse neemt nu deel aan deze Vrienden van Wijk aan Zee-prijs, maar zal het niet eenvoudig krijgen met Roxy Shoeing, een ruin die zij samen met zus Josette traint. De combinatie moet starten vanuit het ‘tweede band’, hetgeen ook geldt voor een ander paard in regionaal bezit: Rap van Assum. De ruin is eigenlijk ook eigendom van een ‘vriendengroepje’, namelijk een drietal vrouwelijke leden van de Heemskerkse familie Vergouw, verzameld onder de naam Meiden van Assum. In het eerste band start onder meer Ustan Medo. De ruin staat sinds kort (weer) op stal bij Tom Kooyman, die er in Alkmaar al vaker mee wist te winnen.

Kooyman is ook de huistrainer van een andere vriendengroep, De Hippodromers. Naar die club van momenteel ruim tien leden is de zesde koers vernoemd. De sterk Alkmaars georiënteerde groep heeft zelfs twee paarden in bezit: de minder voor Alkmaar geschikte Right Side Up en Vincennes, een ‘kasteel van een paard’ dat volgens Kooyman nog wat tijd nodig zal hebben voor hij succesvol kan koersen. Hij werd onder meer gefokt door enkele van de leden, voetbaltrainer Barry Goudsblom en diens broer Robin en werd vervolgens opgenomen in het Hippodromers-gezelschap. Net als vele andere clubs kan men nog wel wat aanwas gebruiken. “Maar voor alle vriendenclubs geldt dat men individueel weer niet té veel zeggenschap moet willen hebben. Het werkt niet wanneer het ene lid graag zijn paard bij die trainer wil hebben staan en het volgende lid weer een andere trainer op het oog heeft”, meent Hippodromer van het eerste uur Hans Huiberts uit Castricum, tevens de animator van de dag voor de vriendenclubs.

De vierde koers heeft de naam van De Moneymakers gekregen. Deze groep bestaat eveneens uit ruim tien eigenaren en had in onder meer Mike E Bellwood een goed koerspaard. De club had eerder ook paarden als Mirana B, Mistral of Wiba en Oklahoma Forest in bezit.

En welke rijder mag na de achtste koers de hand schudden van de mensen van de Vrienden van Alkmaar, die in Take off Hippos een opvolger van hun succespaarden Elkeklus, Offensief en Roxy Music vonden? De uitgebreide vriendengroep heeft leden door geheel Noord-Holland. In deze koers maakt de uit Duitsland overgekomen Rex JJ zijn opwachting met Martin Blankendaal. De Barsingerhorner treft negen collega-amateurs.

Ook De Gouden Hoef staat maandag op de kalender. De stayerskoers was voorheen één van de hoogtepunten tijdens het toen nog veel compactere drafseizoen in Alkmaar. Hij werd enkele jaren terug weer op de agenda gezet en trekt een mooi startveld met onder meer de eerste twee aankomenden van de 4,5 kilometer van Alkmaar: Orta Luce met Robin Bakker en Simmer Hendrika met Ruud Pools. De afstand is nu echter aanzienlijk korter, hetgeen voor bijvoorbeeld Sybes Pride met Bas Crébas mogelijkheden biedt. De ruin keerde onlangs verrassend sterk terug na twee jaar blessureleed.
De eerste koers is maandag om 18.20 uur. De toegang voor de jeugd is gratis.

Opvallende giganten

Bellino II won met Jean-René Gougeon de Prix d’Amérique in 1975, 1976 én 1977 en het is dus mooi dat zijn naam ook op de erelijst van de Prijs der Giganten voorkomt. Hij kwam op tienjarige leeftijd naar ons land, een ouderdom waarop hij in eigen land nog maar weinig startgelegenheid had. Dat jaar, 1977, pakte hij spelenderwijze een ton mee op Duindigt, waar hij de Grote Prijs der Lage Landen won.

Later dat jaar was hij ook te gast in Hilversum, waar hij het moest opnemen tegen snelheidskanonnen als Pershing en Lola’s Express. Laatstgenoemde, in bezit van Zaankanter Piet Meijn, faalde echter al in de serie en in de finale bewees Jean-René Gougeon zijn imponerende klasse als rijder. Hij hield Pershing langdurig ‘gesnookerd’ en verbeterde daarbij nota bene in zijn allerlaatste start zijn record nog naar 1.13,8. Dat was toen een evenaring van het Europese record van Ego Boy en Flower Child.
Men wilde met de Franse reus nog wel doorkoersen, maar daar wilden de Franse autoriteiten niets van weten. Bellino II werd vervolgens geen succes in de fokkerij en overleed drie jaar na zijn Giganten-succes aan een koliekaanval.

Nog zo’n Franse grootheid was Idéal du Gazeau, de winnaar van de Giganten in 1981. Het was vooral het paard dat de volslagen Anonymus Eugene Lefevre plotseling een plekje zou geven in de historie van de drafsport. In 1977 won Lefevre met zijn altijd fraai uitgedoste troeteldier al het Criterium des Jeunes, de aanloop naar een grootse loopbaan. Hij won twee maal de Prix d’Amérique en even zo vaak het wereldkampioenschap, verder de Elitlopp, de… ach, de lijst is te lang om op te noemen.

Bij zijn zege in de Giganten ondervond Idéal in de serie weinig tegenstand, slechts vier opponenten namen de handschoen op. In de finale stond er geen maat op de Fransman, waarbij het publiek vooral uitzinnig raakte vanwege de tweede plek van Ivens met Jopie Verhoeve.

Een jaar later keerde de winnaar weerom, maar hij liet zich nu verrassen door Ex Lee, hetgeen vermoedelijk een gevolg was van een verkeerde inschatting van de reglementen door Lefevre. Er werd namelijk voor de eerste keer niet gereden in twee series en een finale, maar vanwege een beperkt aantal deelnemers in twee heats. De titelverdediger verspeelde in de eerste heat zoveel tijd, dat hij die met zijn flegmatieke stijl in de tweede niet meer kon wegpoetsen.

Idéal du Gazeau verhuisde na zijn actieve loopbaan naar Zweden, ging vervolgens dekdiensten verrichten in Italië en keerde daarna huiswaarts in Frankrijk.

Ook in Nederland waren er kinderen van hem te bewonderen, zoals de geweldige krachtpatser Gazeau Skoatter…

Prijs der Giganten een fameuze klassieker met fraai startveld

Het mag de laatste jaren een beetje hangen en wurgen zijn met de ‘Giganten’, de koers prijkt in ieder geval op de agenda, met dank aan sponsors die de nek uit durven te steken. Dit jaar is dat Hodij Coatings, een onderneming die ook de op Europees topniveau opererende Arnold Mollema ondersteunt. De trainer uit Wolvega is zelf één van de kandidaten voor de winst met Freiherr As.

De koers kende altijd een internationaal karakter, hetgeen blijkt uit de serie Franse, Amerikaanse en (later) Zweedse winnaars op de imposante erelijst. Alleen de eerste winnaar Henri Buitenzorg met Jan Wagenaar en Speedy Volita, in 1976 met Gerard Gommans, vinden we als Nederlandse vertegenwoordiger op de lijst terug. In 2001 werd geen sponsor gevonden voor de klassieker. Een vervangende koers werd toen wel gewonnen door Intact Hornline, maar de naam van rijder Hugo Langeweg treffen we nog niet op de lange ‘officiële’ lijst aan.

Naast grote namen als Bellino II (1977) en Idéal du Gazeau (1981) prijkt ook de naam van Friendly Face liefst drie keer op de koershistorie. Drie jaar in successie was de miljonair van de Fin Pekka Korpi de sterkste. Met name de winst in 1989 was een memorabele, toen hij de Amerikaanse wereldkampioen Mack Lobell klopte en het koersrecord naar 1.12,8 bracht. Dat record is sinds de verhuizing van Hilversum naar Wolvega nog altijd onaangetast en zal dat door de latere aanpassing van de afstand ook wel even blijven. Hoewel met een gunstig koersverloop de vedetten van zaterdag een dergelijke tijd ook wel in de hoeven hebben.

Van de tien startende paarden hebben er namelijk zeven een record dat sneller is dan het koersrecord. Dat maakt dit septet nog niet meteen tot de favorieten, want daarvoor komen uiteraard andere zaken kijken over de afstand van 2100 meter. Het koersverloop zal bepalend zijn, waarbij de Franse sulkykunstenaar Jean-Michel Bazire met zijn L’Amiral Mauzun misschien wel als favoriet van start mag gaan. De ruin maakte onlangs op het Oostenrijkse complex Magna Racino van miljardair Frank Stronach reclame voor zichzelf door een topnummer te winnen, ruim voor de hier ook aanwezige Freiherr As met Arnold Mollema.

Dat Bazire de moeite neemt om naar Wolvega is al een vingerwijzing: hij ruikt zijn kans!
De Belgen zetten dit jaar zwaar in met Norginio (Jos Verbeeck) en vooral Jasoda met Geert Lannoo, een combinatie die vorig jaar nog derde werd en daarbij met neuslengte werd geklopt door een topper als Ambassador As. De vorm van de merrie is nu wederom uitstekend, gezien een recente zege op eigen bodem in een snelle tijd.

Dan de Nederlanders, die dit jaar zwaarder inzetten dan de laatste jaren. Voor Rhythm and Speed (Robin Bakker) oogt deze opdracht misschien wat te geleerd, maar de dochter van de destijds ook al snelle merrie Wanda Volo heeft het niet van een vreemde. Ook haar moeder werd met het klimmen der jaren steeds beter en de wijze waarop Rhythm and Speed onlangs het Kampioenschap van Nederland won, dwong alom ontzag af. Het is echter twijfelachtig of ze in dit veld gebruik kan maken van haar fenomenale eindschot. Internationaal hebben Passing Renka (Jeroen Engwerda) en Starfighter LM (Hugo Langeweg jr) al een grotere reputatie. Dit duo moest het wel afleggen tegen Rhythm and Speed in het door haar gewonnen kampioenschap. De afstand is nu echter een halve kilometer korter en dat spreekt weer in het voordeel van de beide vedetten die vooral in Frankrijk al diepe indruk maakten.

Een beetje onduidelijk is de kracht van de Zweed Robinson Starlight, die een ‘vals record’ heeft (als vijfde aankomende gelopen) en nog niet eerder met Roland Hülskath in actie kwam. Trainer Kari Lahdekorpi zag de ruin echter twee keer op rij sterk winnen in Zweden. Zijn best betaalde zege boekte hij in mei in het Zweedse Aby, tegen tegenstanders die geen echte indicatie geven over zijn ware kracht. In het buitenland werd hij pas één keer (het Deense Charlottenlund) gesignaleerd…

Blijft het bij één hoofdnummer? Welnee! Wat te denken van de Elite Mijl waarin het baanrecord van General November, 1.12,6, misschien wel eens zou kunnen sneuvelen. Er zijn nogal wat paarden die een dergelijke tijd moeiteloos in de benen hebben. Misschien is het wel opnieuw Thomas Panschow, destijds ook verantwoordelijk voor de recordtijd, die voor een surprise gaat zorgen. Hij rijdt met de in bloedvorm verkerende Duitse ruin Hollys Boy, die in Duitsland de ene na de andere toptijd op de klokken draaft. Maar ook de van buitenlandse avonturen teruggekeerde Power Future (Sjaak Snoek), de overal in Europa acterende Pikachu (Roland Hulskath), de ‘Zweedse Belg’ Mark One (Jos Verbeeck) en de met een record van 1.12,3 naar Wolvega komende Tikal (Matthias Schambeck) mogen niet worden verwaarloosd. Laatstgenoemde won recentelijk in Italië de Premio Ferriano Fraccari in een rappe tijd en gooide er ook in Oostenrijk nog een zege tegenaan.

Het is overigens niet op voorhand te zeggen dat de winst naar het buitenland gaat, want Speedking Beemd (Rob de Vlieger) rekende onlangs nog af met Hollys Boy en wat Urbie J (Tom Kooyman) in dit veld kan, is natuurlijk ook heel interessant. De ruin ‘die ooit niemand wilde hebben’ is tot dusverre de revelatie van het seizoen met onder meer winst in de Derby voor Vierjarigen. Een zege in deze koers zou zijn dit jaar verdiende prijzengeld al aardig in de richting van de halve ton duwen. De koers is geadopteerd door Tjalco de Witte’s Dragon Trotters, één van de drijvende krachten achter de komende televisie-uitzendingen op SBS6, waarvan zondag al een voorproefje valt te zien.

Negentien (!) dravers vertrekken er in de Stayerstrofee. Niet vreemd, want ook hier valt vijftien mille te verdelen. En wat is het ook hier verdomde moeilijk een favoriet aan te wijzen, want kunnen paarden als Atoll Plage, Irish Fire of de Duitse crack Matador veertig meter goedmaken op paarden als Speedy Aresy en Titus Boko? Wie in deze kwartetkoers de eerste vier aankomenden juist op een rijtje zet (en ze aankruist op het wedformulier) moet haast wel een stapje dichter bij de Quote Toplijst zijn gekomen…

Nog een hoogtepunt is de Supertriokoers, waarin tien combinaties vertrekken. Een daarvan is Udo Kievitshof met Peter Strooper. Die liet sinds zijn wat mislukte optreden in de Duitse Derby weinig verkeerds meer zien, al werd hij op deze baan nog eens geklopt door de hier ook aanwezige Siebren Jubilee. Zijn laatste optreden in Duitsland was echter imponerend.

In de openingskoers mag Vivaldi Flevo op herhaling. De hengst liet onlangs een formidabele proefkoers zien in het Duitse Gelsenkirchen en bevestigde die tijd met een ingehouden zege op de baan van Duindigt. Henk Grift zal vooral uitkijken naar de confrontatie met Ginestra Lung, een Italiaanse merrie die met Jos Verbeeck in actie komt.

De tweede draverij is met dertien paarden optimaal bezet en de Callantsoogse hoefsmid Jaap Terstal gaat tussen een dozijn collega-amateurs van start met Tiara Groenhof. De merrie uit de stal van vriendin Caroline Aalbers liet onlangs een sensationele zege zien op Duitse bodem. In die vorm is de voormalige runner up in de klassieke Jofferprijs hier niet te kloppen.
Koers vijf brengt de pedante merrie Velma Medraz aan de start. De driejarige maakt met Hugo Langeweg jr een onstuimige opmars door, zet steeds snellere tijden neer, en heeft het vanwege haar lengte en karakter in zich een pure publiekslieveling te worden.
Zaterdag treft ze de al even succesvolle Terry H (Ronald de Beer) en de Italiaan Gondar Park met Jos Verbeeck. Een mooie indicatie voor de ware krachten van Velma Medraz.

De negende koers zou op een doorsnee koersdag ook een hoofdnummer geweest zijn. De op revanche uit zijnde Ulrich Wielinga met Hugo Langeweg jr versus Timeless Renka met Rob de Vlieger. Al doen we met die tweestrijd vermoedelijk de andere tien kandidaten te kort, want er staat nogal wat geweld in deze draverij.

De slotkoers brengt Ryan G Boko, de speersnelle Ulf H Limburgia en de op Franse bodem al twee keer winnende Orion Jenilou aan de start. Voor wie nog nooit kennis heeft gemaakt met de drafsport en na het zien van deze meeting nog niet verkocht is, is er geen hoop meer. Maar voor de dik vijfduizend mensen die zaterdagavond deze meeting op de baan bewonderen, staat het al enige tijd vast: de drafsport is een ‘sleeping giant’…

Erelijst Prijs der Giganten
(Tot en met 1997 verreden op de baan van Hilversum, vanaf 1998 op Wolvega)

Jaar Paard Trainer Pikeur Winnende tijd
1971 Henri Buitenzorg J. Wagenaar jr J. Wagenaar jr 1.18.1a
1972 Dart Hanover H. Wallner B. Lindstedt 1.16.3a
1973 Fideel J. Cortens G. Desoete 1.17.8a
1974 Luther Hanover L. Bergami J. Frömming 1.18.6a
1975 Equiléo P.D. Allaire B. Froger 1.16.9a
1976 Speedy Volita G. Gommans G. Gommans 1.14.7a
1977 Bellino II M. Macheret J.R. Gougeon 1.13.8a
1978 Madison Avenue U. Swed U. Swed 1.15.7a
1979 Hadol du Vivier H.L. Levesque J.R. Gougeon 1.15.8a
1980 Madison Avenue U. Swed U. Swed 1.16.5a
1981 Ideal du Gazeau E. Lefevre E. Lefevre 1.14.7a
1982 Ex Lee D. Wegebrand D. Wegebrand 1.15.8a
1983 The Onion St. H. Johansson St. H. Johansson 1.13.6a
1984 Micado C U. Nordin U. Nordin 1.15.0a
1985 Keystone Patriot A. Savolainen J. Kontio 1.15.8a
1986 Davidia Hanover P. Eriksson J. Kontio 1.14.5a
1987 Grades Singing O. Goop O. Goop 1.13.5a
1988 Friendly Face P. Korpi P. Korpi 1.13.3a
1989 Friendly Face P. Korpi P. Korpi 1.12.8a
1990 Friendly Face P. Korpi P. Korpi 1.14.1a
1991 Park Avenue Kathy G. Johansson G. Johansson 1.13.0a
1992 Park Avenue Kathy G. Johansson G. Johansson 1.13.6a
1993 Plant The Seed P. Salmela J. Kontio 1.13.2a
1994 Bolets Igor L. Forsgren L. Forsgren 1.13.9a
1995 Promising Catch J.P. Dubois A. Lindqvist 1.13.3a
1996 Holly Speedy H. Biendl H. Biendl 1.14.9a
1997 Dryade des Bois J. Bossuet J. Verbeeck 1.13.3a
1998 Running Sea J. Frick J. Frick 1.13.8a
1999 Frisky Frazer A. Jacobsen A. Jacobsen 1.13.9a
2000 Remington Crown J. Kruithof J. Verbeeck 1.13.2a
2001 Niet verreden
2002 Jam Pridem J.E. Dubois J.E. Dubois 1.13.5a
2003 Couch Doctor A. Lindqvist A. Lindqvist 1.13.5a
2004 Kleyton F. Criado D. Locqueneux 1.14.8a
2005 Malabat Cilcle As S. Bath T. Jansson 1.13.6a

Virgill en Victor in Laval

LAVAL – Zelden heeft ons land een zo'n sterke selectie driejarigen gehad als nu. Dat blijkt ook komende zondag in het Franse Laval, wanneer van de elf kandidaten er twee van Nederlandse afkomst zijn tijdens het Europees Kampioenschap der Driejarigen. John de Leeuw komt in actie met Victor Lavec en Hugo Langeweg start met onze Derbywinnaar Virgill Boko. De koers over 2050 meter kent een prijzengeld van 100.000 euro.

In Laval, waar mogelijk ook Simmie Rider nog zal starten, wordt veel verwacht van onze Derbywinnaar. In eigen land ziet men in Pearl Queen met Thierry Duvaldestin echter ook een grote zegekandidaat. Het Kampioenschap werd in het verleden gewonnen door grootheden als Remington Crown (1996), Every Way (1986) en BWT Magic (1999).

Startveld:
1 POP STAR MESS – (Ch.Chalon)
2 VICTOR LAVEC – (J. De Leeuw)
3 PEARL QUEEN – (Th.Duvaldestin)
4 PIN UP DE LA LOGE – (J.M. Bazire)
5 PASSIFLORE DU RIB – (J.Cl. Dersoir)
6 VIRGILL BOKO – (H.W.Langeweg)
7 POPINEE DE TIMBIA – (G. Delacour)
8 PHLEGYAS – (L.Baudron)
9 PRINCE DE CHARME – (L. Kolgjini)
10 PACIFIQUE GEDE – (T.Le Beller)
11 PRETTY DES VALLEES – (E.Raffin)

Overwinning Sire Trans RR

YORK – De Nederlandse draver Sire Transs RR is tijdens een van de laatste Engelse meetings met een zege huiswaarts gekeerd. De oorspronkelijk Duits geregistreerde draver van fokker Redder rekende zondag onder meer af met Once More en Scout Limburgia. In Engeland wordt tot aan het einde van deze maand nog sporadisch gekoerst, daarna blijven de poorten tot medio maart gesloten. In Engeland wordt vrijwel alleen op grasbanen gereden, deze zijn gevoeliger voor het vaak druilerige Britse weer dan onze gangbare sintelpistes.