De koers kende altijd een internationaal karakter, hetgeen blijkt uit de serie Franse, Amerikaanse en (later) Zweedse winnaars op de imposante erelijst. Alleen de eerste winnaar Henri Buitenzorg met Jan Wagenaar en Speedy Volita, in 1976 met Gerard Gommans, vinden we als Nederlandse vertegenwoordiger op de lijst terug. In 2001 werd geen sponsor gevonden voor de klassieker. Een vervangende koers werd toen wel gewonnen door Intact Hornline, maar de naam van rijder Hugo Langeweg treffen we nog niet op de lange ‘officiële’ lijst aan

Prijs der Giganten Naast grote namen als Bellino II (1977) en Idéal du Gazeau (1981) prijkt ook de naam van Friendly Face liefst drie keer op de koershistorie. Drie jaar in successie was de miljonair van de Fin Pekka Korpi de sterkste. Met name de winst in 1989 was een memorabele, toen hij de Amerikaanse wereldkampioen Mack Lobell klopte en het koersrecord naar 1.12,8 bracht. Dat record is sinds de verhuizing van Hilversum naar Wolvega nog altijd onaangetast en zal dat door de latere aanpassing van de afstand ook wel even blijven. Hoewel met een gunstig koersverloop de vedetten van zaterdag een dergelijke tijd ook wel in de hoeven hebben.
De winnaar van vorig jaar, L'Amiral Mauzun, ontbreekt dit jaar helaas. Goede tweede werd in die editie Norginio met Jos Verbeeck en de Belgische deelnemer lijkt ook nu kansrijk, omdat een aantal paarden aan elkaar gewaagd is over deze afstand. Lets Go (Roland Hulskath) boekte met name in Italië grote successen en de Duitser oogt precies op tijd in zijn beste vorm. Hollys Boy (Thomas Panschow) werd laatst over de mijl geklopt door onze voormalige Lage Landen-winnaar Starfighter LM. Hugo Langeweg zal met vertrouwen aan het karwei beginnen, want de afstand is nu wat langer dan destijds en dat ligt hem toch iets beter. In Frankrijk benaderde de hengst onlangs zijn record, een teken van vormbehoud. Naast Johan (Tom Kooyman) vertegenwoordigt ook Expo Bi een Nederlandse stal. De hengst is door trainer Arnold Mollema uit Italië gehaald om hem met de Italiaanse pikeur Roberto Andreghetti aan de start te brengen. Uit Denemarken komt de crack Keep on Flying, die aan een imponerende toernee door Europa bezig is. Voor menige insider is juist hij, de jongste deelnemer in het veld, de te kloppen deelnemer. Met Steen Juul heeft hij een zeer ervaren rijder achter zich…
Natuurlijk is de klassieker niet de enige draverij die op het programma staat. De forse doteringen hebben ook de andere velden een mooie impuls gegeven. Zo is er als zesde koers de Dragon Trotters Elite Mijl. Negen paarden komen aan de start en van dat gezelschap is Urbie J het paard met het zwakste record. De winnaar van het Kampioenschap der Vierjarigen staat met vaste rijder Tom Kooyman dan ook wel tegen heel zwaar geweld.

Stal Vibelzee van Ger Visser en Jetse Steensma heeft bijvoorbeeld de voormalige winnaar van de Duitse Derby Ambassador As naar Wolvega gedirigeerd. De hengst treft in met name Frankrijk vaak de Europese elite tegenover zich, maar zette zijn laatste koers op deze baan overtuigend in winst om. Hij was toen sneller dan Urbie J, Topass Medo, Speedking Beemd en Super Keller, paarden die hij nu ook weer achter de startauto ziet verschijnen. Rijder Michael Schmid moet ook afrekenen met Roos Weber, die voor even uit Noorwegen terugkeert. In Scandinavië liep de merrie vaak imponerend, al lijkt haar beste vorm met verlof te zijn. In ieder geval een fantastisch sprintnummer waarin een tijd van in de 1.13 niet onmogelijk oogt…
Bijzonder fraai oogt ook de Stayerstrofee, waarin doorstampers van het zuiverste water in actie komen. In het eerste band vertrekken erkende specialisten als Ustan Medo, de in Duitsland onlangs sterk winnende Tim Trot en seriewinnaar Udice Boko. Op twintig meter afstand staat zwaar kaliber zoals Speedy Aresy, die op sterke wijze het Kampioenschap van Nederland won. Umberto Newport keert uit Belgie terug met vier zeges op rij en ziet vlakbij zich de niet te onderschatten Deense hengst Kob Metax staan. Die is door Gerard Vergaerde in grote vorm gebracht.
De openingskoers is moeilijk voorspelbaar, al maakte Wallappa Boko recentelijk een uitstekende indruk in handen van Peter Strooper. Dat leverde nog niet meer op dan een vierde plek, maar dat gebeurde in een tijd waaraan in dit veld alleen Latina PJ (Ronald Hauber) kon tippen. In zijn geboorteland Amerika zal men overigens vreemd opkijken van de naam Wallappa Boko. De hengst heette bij aankoop door John Bootsman in New Jersey in 2005 immers nog Emilo Hanover.
In de tweede koers komt Vinny Kingsdeep in actie met Casper Veldink. De zoon van Veldink's dekhengst Spendic (komend jaar in België beschikbaar voor veertig merries) heeft een klassiek verleden met een tweede plaats in de Jonkerprijs. Hij lijkt weer naar die vorm toe te groeien en zou de Hoornse rijder daarmee een eind kunnen brengen in het Amateurkampioenschap van Wolvega. Umberto Boko (Fred Handelaar) en Vos van Camstra (Fred de Zoete) zouden hun respectievelijke rijders ook naar die titel kunnen voeren. In de derde koers is er de rentree van Winning Valuta met Robin Bakker. De rappe hengst veranderde vlak voor de Derby van eigenaar, maar sprong in de koers van het jaar weg. Daarvoor kon hij met de besten van zijn jaargang mee. Bakker heeft een koers later weer een zegekandidaat voor zijn kar met Wellborn Boko. Het halfzusje van Starfighter LM is na twee starts nog altijd ongeslagen. Willucio Toscana van de Noord-Hollanders Kuipers en Dobber won zijn laatste twee starts in knappe tijden. Hij wordt gereden door Ruud Pools, die een draverij later met Liberte Toujours opnieuw prima kansen op een topklassering heeft. De combinatie won in Wolvega meer dan de helft van het aantal starts in Friesland.
De zevende koers zou weer een mooie klus moeten zijn voor Golddigger. De Italiaanse hengst ontwikkelt zich volgens trainer Peter Strooper dermate goed, dat volgend jaar het buitenland wacht. Toch zal hij niet zomaar hebben afgerekend met zijn eveneens sterke landgenoot I'm Sorry Bi met Age Posthumus. Strooper heeft later in een veld voor de subtop nóg een kansrijke deelnemer: Udo Kievitshof ontmoet de weer in ouderwetse vorm gekomen Tycho of Pass (Jeroen Engwerda) en Uschi Rich met Hugo Langeweg. Laatstgenoemde heeft het extra druk momenteel, nu zijn zoon Down Under jacht maakt op de wereldtitel. De zonder meer boeiende meeting wordt afgesloten met een sterk bezette koers waarin vormpaarden als Tears of Fire en Udo Siebar elkaar bekampen.
Kortom, een gigantische meeting rond deze Giganten.
De ware liefhebber zal zich de kans om dit spektakel mee te maken niet (mogen) laten ontnemen!

BRATISLAVA – In de schaduw van Europese veroveraars als Virgill Boko, zijn Nederlandse dravers ook elders in Europa succesvol. Onlangs wonnen in Slowakije zowel Victory Expo als Viola Idzarda een koers in Bratislava. De tijden waren niet overtuigend vanwege de weersomstandigheden aldaar.
Victory Expo en Viola Idzarda vertrokken na de Unitrotveiling van 2004 naar Tsjechië. Vooral Victory Expo was er als tweejarige direct al heel succesvol. In Bratislava won de nog door wijlen Fred Steenkamp gefokte draver in handen van amatrice Jana Hrakova in 1.25,5. Viola Idzarda werd gereden door Jiri Svoboda. De merrie had aan 1.25,3 genoeg om onder meer landgenoot Walkie Talkie voor te blijven.

Dravers in de leeftijdscategorie van drie, vier en vijf jaar komen elkaar normaliter niet vaak tegen in topkoersen. De meeste klassiekers voor die leeftijden zijn immers voorbehouden aan deelnemers van dezelfde jaargang. Een uitzondering is het H. van Wickevoort Crommelin Memoriaal. De koers is sinds enkele jaren weer terug op Duindigt, nadat deze in 1947 voor de eerste maal in Wassenaar werd gelopen. Jarenlang was de koers de winteropening van de Hilversumse drafpiste, na het teloorgaan van die baan week men enige tijd uit naar Wolvega. De koers loopt richting zeventigste editie.

Van Wickevoort Crommelin Memoriaal Naamgever Hendrik van Wickevoort Crommelin kan worden gezien als de grondlegger van de vaderlandse draverfokkerij. Om de naam van die in 1901 overleden grondlegger te eren, werd in 1942 een klassieke draverij naar hem vernoemd. Daarmee is de koers meteen één van de oudste klassiekers in haar soort. In de loop der jaren wisten de driejarigen in het generatieconflict de meeste overwinningen te boeken, gevolgd door de vierjarigen.
De vijfjarigen wisten hun handicap in het verleden slechts moeizaam weg te werken. Roland was lange tijd de enige draver in de historie die de koers drie keer op zijn naam wist te schrijven. Hij won in 1953, 1954 en 1955 in handen van Piet Strooper. Een niet te overtreffen en hooguit te evenaren prestatie. Dat gebeurde twee jaar geleden, toen Starfighter LM met Hugo Langeweg jr voor de derde keer op rij won. Die naam komt nu zeker niet op de erelijst, omdat de nationale kampioen onderweg is naar het WK in Nieuw Zeeland en Australië. Langeweg senior heeft met de winnares van de Merrie Derby en de Jofferprijs, Wichita River, echter wel een van de belangrijkste zegekandidaten in handen. De staltroef is op de lievelingsbaan van eigenaar Arie van Bellen nog altijd ongeslagen. Stal Langeweg heeft met Venividivici Joe echter nóg een kandidaat in de koers. De zoon van Paul Trot wordt gereden door Ruud Pools, die nog regelmatig in actie komt voor zijn voormalige werkgever. De overige deelnemers in deze koers zijn begiftigd met klasse, maar met name het startvoordeel van twintig meter voor Wichita River weegt zwaar in een koers over 2100 meter.
Dubbele zeges waren er in deze klassieker overigens nog voor de allereerste winnaar Freddy Scott V (1942 en 1943 met Bonne de Jong), de geweldige Henri Buitenzorg (1968 en 1970 met Jan Wagenaar) en diens eeuwige rivaal Jojo Buitenzorg (1971 en 1972 met Jan van Dooyeweerd). Meer recent was er de 'dubbel' van Koos van Camstra, die in 1997 en 1998 zegevierde.

Men nadert in Wassenaar de toegift van het seizoen. Sommige paarden staan voor hun winterrust, andere prefereren juist het wat frissere weer om tot prestaties te komen. Mede daarom zijn de koersen toch weer goed bezet. De openingskoers brengt seriewinnares Whoopy Toscana aan de start, maar de dochter van John F Boko zal het ondanks de steun van Ruud Pools moeilijk krijgen tegen de op deze baan nog ongeslagen Whopper Rich, die wordt gereden door John de Leeuw. Whopper Rich van Leidschendammer Cees Roeling beschikt over het snelste record, Whoopy Toscana juist weer over de langzaamste besttijd van alle deelnemers in deze openingskoers.
John de Leeuw heeft ook in de tweede koers een van de zegekandidaten in handen met Victoria A. Trainer Carel Roodenrijs, in de openingskoers nog zelf actief achter Willemijn A van eigenaar en fokker Abspoel, laat het karwei over aan de Hoofddorper. Begrijpelijk, want De Leeuw is nog ongeslagen met de merrie.
Omdat junior naar elders onderweg is, zou Langeweg senior wel eens de man van de dag kunnen worden. In ze zevende koers rijdt hij Blackberry, een Amerikaanse merrie die tot dusverre vooral in Alkmaar imponeerde. De overstap naar de vergelijkbare Nootdorp-piste zou dus geen probleem moeten zijn. Vervolgens komt de Schagerbrugger in actie met Varenna van Egmonder Wim Swart. De seriewinnares kan reclame maken voor een halfbroertje van haar. Swart heeft deze momenteel te koop staan. Voor de slotkoers worden de dravers vervolgens weer over de Nootdorp-piste gestuurd.
Tijdens de meeting staan ook diverse rennen op het programma. Een echte klassieker is de Sceptreprijs voor merries van drie jaar en ouder. De naam van de ren over 1900 meter is ontleend aan de legendarische merrie Sceptre, over wie vele fraaie anekdotes bekend zijn. Ze werd gefokt door de eerste Hertog van Westminster, Hugh Lupus Grosvenor. Die zou Sceptre echter nooit zien koersen, omdat hij vrij snel na de geboorte van de merrie overleed. Tijdens een veiling bij Tattersall's werd door een notoire gokker, The Winning Post-journalist Robert Sievier, het toenmalige recordbedrag van 10.000 guineas geboden. Toen Sceptre drie jaar oud was, raakte de journalist in grote schulden verzeild, waarna hij vrijwel al zijn paarden verkocht. Met uitzondering van Sceptre, die hij vanwege de kosten zelf ging trainen. De merrie kreeg een bijzonder zwaar schema voor de hoeven en moest soms meerdere keren in de week aantreden. Dat nam niet weg dat ze als eerste volbloed in de historie liefst vier Engelse klassiekers in één jaar wist te winnen, waarvan de St. Leger de laatste was.
Ondanks de extreme prestaties van Sceptre, raakte haar eigenaar opnieuw in diepe schulden, waarna hij haar voor een nieuw recordbedrag van 25.000 Britse ponden verkocht aan Sir William Bass. Bij trainer Alex Taylor werd Sceptre vervolgens rustig voorbereid op de koersen, waarvan ze er nog menige won. De legendarische volbloed had volgens de overlevering een grote voorliefde voor appels en chocolade en was een bijzonder kieskeurige eter. Zo doet het verhaal de ronde dat ze iedere dag een ander soort haver wenste, een maaltijd welke ook iedere dag op een andere plek moest worden geserveerd. In 1923 zou ze nog voor een schijntje verkocht worden naar Brazilië, maar onder druk van de publieke opinie besloot haar toenmalige eigenaar de legendarische volbloed toch maar te houden. Sceptre overleed in 1926, op 27-jarige leeftijd. Op Duindigt komen negen combinaties in actie voor deze Sceptre-prijs.
Uiteraard zijn er nog meerdere rennen. De tweede koers is voor volbloeds die tot dusverre nog weinig verdiend hebben en de vierde ren is bestemd voor Arabische volbloeds, die echter een Nederlandse fokker achter hun naam moeten hebben staan.

BJERKE – Ze zijn van buitencategorie, daarover bestaat inmiddels geen twijfel. Virgill Boko is een karakterdraver die begiftigd is met enorm veel klasse. En Hugo Langeweg jr is in de koers de nuchterheid zelve, geslepen en koelbloedig. Woensdagavond sleepte hij in Bjerke de eerste prijs binnen: 230.000 euro in de Grand Prix d’UET. Superlatieven zouden te kort schieten om de prestatie van zowel paard als pikeur passend te omschrijven. Nog nooit eerder had een Nederlander de eindstrijd bereikt van de koers die werd gewonnen door grote namen als Mack the Knife, Ina Scot, General November, Giant Cat, Abano As, Naglo en Daguet Rapide. En ineens staat daar die volkomen Nederlandse Virgill Boko tussen. Fokker John Bootsman zal, hem kennende, ook een terechte rondedans hebben gemaakt.
Voorafgaande aan de koers had Langeweg jr zich tegen het aanwezige journaille uit Europa nog rustig gehouden. Een favorietenrol? Niet helemaal, misschien een plaatsje als reservefavoriet, zo ver wilde de Schagerbrugger wel gaan. Het was natuurlijk al een speling van het lot dat Langeweg jr er stond met Virgill Boko, want aanvankelijk zou Russell November de troefkaart van de stal zijn. Uiteindelijk pakte alles goed uit, want na een triomftocht in Vincennes ontpopte Virgill Boko zich ook in Bjerke tot de beste Europese vierjarige.

KUURNE – Op de baan van het Belgische Kuurne werd deze week een door ruim 2000 toeschouwers bezochte meeting afgewerkt. Voor Nederland was er succes in de vorm van Umberto Newport, die in handen van Jeroen Engwerda het hoofdnummer won. Hij was daarmee na Hennie Grift de tweede landgenoot die de GP Marcassou op zijn palmares bij kon schrijven.
Umberto Newport liep een tijd van 1.17,6 over 2300 meter. De door Peter ter Borgh gefokte draver schreef in Nederland ook al enkele opvallende koersen op zijn naam, zoals de Euro Sire Stakes, de Nakoersen Sprintbokaal, de Unitrot Troostprijs en de Bertus Leeuwenkamp Trofee. Hij werd in Kuurne opvolger van Only You Drossaert (2006), Pittman (2005), Ispalion Jarzeen (2004) en Jasoda (2003). De eerste prijs bedroeg zeven mille.