OPNIEUW FRANSE OVERWINNING IN GROTE PRIJS DER LAGE LANDEN?

De winnaar van een jaar geleden is er nu niet bij. Nahar de Beval won destijds met Dominik Locqueneux op indrukwekkende wijze en zou later in zijn geboorteland zijn klasse onderstrepen. Dit jaar valt er voor de winnende combinatie met dank aan sponsor Merwestaal zelfs nog zeven mille meer te winnen voor de sterkste…

Grote Prijs der Lage Landen

Een nieuwe vedette op de lange erelijst zou mooi zijn, al misstaat de naam van Nahar de Beval allerminst. Na zijn winst op Duindigt greep hij in eigen land op Vincennes bijvoorbeeld ook de winst in de Prix Jockey. Net als in 2003 met Com Karat werd de winnaar vorig jaar getraind door de naar Frankrijk uitgeweken Nederlander Jan Kruithof. “De Lage Landen geniet in Frankrijk nog altijd veel aanzien”, verklaarde Kruithof na de imponerende winst.
Drie jaar geleden schreef men de naam van Abano As bij op de erelijst, een ‘cadeautje’ van mede-eigenaar Paul Wals aan het Nederlandse publiek. “Ik wil dat zij ook eens de winnaar van de Prix d'Amérique op Duindigt kunnen zien schitteren”, klonk het uit de mond van de Oostzaner over de inmiddels tot veel gevraagde dekhengst omgeturnde draver.
Die namen passen prima op een indrukwekkende erelijst met vedetten als O Marijke, Hairos II, Bellino II, Fideel, Mack the Knife en Flambeau des Pins, die het koersrecord nog altijd bezit met een kilometertijd van 1.15,1. De eerste winnaar was Mac Kinley, die met Willem Geersen aftikte in een tijd van 1.22.
Overigens was het destijds erbarmelijk weer en moest de koers ook nog eens worden vervroegd omdat twee Franse deelnemers spoorslags terug moesten naar Frankrijk. Zeker toen het aangevraagde vliegtuigje van een Texelse sportvlieger door het landinggestel zakte, leverde dat nogal wat commotie op. Geersen is nog altijd recordhouder als het gaat om het aantal zeges in de klassieker. Naast de wegens eerdere kreupelheid destijds buiten weddenschappen lopende Mac Kinley won hij ook met Peterhof en liefst drie keer Hairos II.
De Grote Prijs der Lage Landen maakte ook enige tijd deel uit van het Europese circuit, maar werd daaruit verwijderd, nadat werd verordonneerd dat dergelijke draverijen vanachter de auto moesten worden gestart. Door handhaving van de bandenstart werd het karakter van de koers geen geweld aan gedaan. In al die jaren is de Lage Landen twee keer niet gelopen. In 1965 legde een griepepidemie het nationale koerswezen volledig lam en enkele jaren geleden was de MKZ-crisis spelbreker.

De oudste winnaar van de Grote Prijs is nog altijd de legendarische Quicksilver S, die in 1964 vijftien jaar oud was toen hij de koers won. Dat zal vooralsnog een uniek record blijven, de maximale leeftijd om te mogen koersen is immers tegenwoordig lager.
De oudste deelnemers nu komen beide uit de stal van Henk Grift, wiens vader Hennie in 2000 nog won met de toenmalige supermerrie Hinde Buitenzorg. Grift junior neemt zelf de leidsels in handen van Com Karat, die zich in 2003 nog de sterkste toonde van het hele stel. Het is niet waarschijnlijk dat de hengst die stunt kan herhalen, al leverde hij recentelijk in het Duitse Gelsenkirchen een knappe zege af. De tweede Grift-vertegenwoordiger is Nathan Streamline die wordt gereden door de nationale kampioen Hugo Langeweg jr. Een topklassering van de hengst zou geen verrassing zijn, want laatst eindigde hij na een rommelige koers op één lijn met de winnende Johan, die vorig jaar in de Lage Landen aan een uitbetaling van 41 euro verbaasde met een derde plek. Hij bleef toen net voor de winnaar van twee jaar geleden, Starfighter LM. Ook deze nationale vedette is er met Hugo Langeweg, de seniorversie, weer bij. Hij is nu zeven jaar oud en steekt ondanks een op het oog wat teleurstellende vijfde plek in de Gouden Zweep in goede vorm. Zijn leeftijd is eerder een voor- dan een nadeel, ook Com Karat en Abano As waren bij hun zeges zeven jaar oud. De puur Nederlandse serie kanshebbers wordt gecompleteerd door Unico Limburgia met Peter Strooper en Optimistic met Jan van Dooyeweerd. Laatstgenoemde ruin werd in deze koers al eens vijfde.
Duitse deelname is er van Matador, die met een waslijst aan zeges deze kant op komt, maar in dit soort koersen vaak toch weer tegenvalt. Meer hoop is er misschien voor Ambassador As. De door Erwin Bot te rijden voormalige winnaar van de Duitse Derby zal echter dan wel zijn oude vorm terug moeten hebben. Na een longontsteking vorig jaar lijkt hij nooit meer helemaal de oude te zijn geworden, al werden zijn prestaties ook daarvoor al gekenmerkt door een grillige curve.
Eigenaar Ger Visser (Vibelzee) zal daarom meer oog hebben voor zijn tweede kandidaat, Macadam Cowboy met de flamboyante Vlaming Jos Verbeeck. De recente aankoop is volgens trainer Pierre Levesque precies op tijd in vorm gekomen voor deze koers. Bij zijn laatste optreden in Frankrijk (Vincennes) bleef hij zelfs makkelijk ruim voor Optimistic en dit veld oogt minder imponerend.
De Belgische afvaardiging hunkert na Fideel (1972) naar nieuw succes. Dat is niet onmogelijk, met drie kandidaten waarvan Nesos du Goutier op papier verreweg de sterkste is. Christophe Martens neemt plaats achter de hengst die vooral actief is in Frankrijk en daar onlangs Talent Groenhof en Simmie Rider voorbleef. Dus hoewel de absolute Europese top hier misschien verstek laat gaan, staat het veld echt wel bol van klasse en zal de erelijst beslist niet worden uitgebreid met een naam waarvoor de klassieker zich zou moeten schamen.
Ook in de stayerskoers over meer dan drie kilometer komen gevestigde namen aan de start. Duitse, Noorse, Franse, Italiaanse en Belgische opponenten staan in de rij om Teaser Elegance met Hugo Langeweg jr te dwarsbomen. De hengst, tweede in de Gouden Zweep, kwam pas één maal eerder in actie in een koers over meer dan drie kilometer en won toen prompt. Van de Nederlandse afvaardiging is hij dus de favoriet, maar hoe de verhoudingen ten opzichte van de buitenlandse cracks zijn, is moeilijk in te schatten.

Grote koersen zorgen er altijd voor dat de wagens volgeladen worden en dat betekent in de breedte prachtige sport. Een boeiende amateurkoers als aftrap, vervolgens een koers voor de beginners, al wordt die term geweld aangedaan door het optreden van de nog ongeslagen Vip Weber (Carel Roodenrijs) en Winning Valuta (Robin Bakker) die de eveneens nog niet geklopte Burggrafin tegenover zich vinden. De merrie van Willem Burggraaf zette onlangs een heel snelle tijd neer in Wolvega en oogt als een groot talent.
Bij de subtoppers komen vier gelijkwaardige seriewinnaars tegen elkaar in actie. Dat maakt de vierde koers, ondanks een klein veldje, met namen als Sir Groenhof, Tycho of Pass, Pirelli Attack en Indian Boy toch buitengewoon interessant.
In de tiende koers trekt Voltreffer na drie zeges op rij de aandacht en de voorlaatste koers is er een met elf gelijkwaardige subtoppers. Het publiek zal ongetwijfeld tot het einde blijven zitten, want als uitsmijter staat er nog een sterk bezette sprintkoers op het programma. Rise and Shine, Bar Exam, Urbie J en Uriah Boko zouden op eigen kracht al goed genoeg kunnen zijn voor een goed gevuld Duindigt.
Bij de volbloeds staat onder meer de Challenger Trophy voor amateurs op de rol, in totaal worden er drie fraaie rennen afgewerkt.