PRACHTIG VELD IN ALKMAARSE MONSTERKOERS

koersen 31 augustus 2008

ALKMAAR – De traditionele 4,5 kilometer van Alkmaar zorgt ervoor dat deze week op zondag in de kaasstad wordt gekoerst. De langste draverij van Europa heeft onder impuls van diverse sponsoren de laatste jaren weer aan uitstraling gewonnen en kent een imposante erelijst. Nadat de tegenwoordig in Duitsland actieve Harry Pools in 1967 de eerste uitgave van de monsterkoers won met Zilver Kid, schreven diverse topdravers de klassieker op hun palmares.

Jheronimus met Martin Vergay (zoon Cees won een halve eeuw later met Libido), Kees Verkerk, de tweevoudige winnaar Nico Kid, Arhus Cede, 'de beer van de Veluwe' Yellowa en Gazeau Skoatter (drie keer achtereen) misstaan absoluut niet op welke erelijst dan ook. Bovendien kenmerkt de dag zich altijd door massale publieke belangstelling. Vele duizenden bezoekers passeren ook komende zondag normaliter weer de poorten.
De winnaar van de laatste editie is er zondag ook weer bij. Ustan Medo van eigenaar Piet Groot reed zich een jaar geleden bijzonder knap op de erelijst, die daarmee werd aangevuld door een relatief jonge winnaar. Zeker in de eerste seizoenen was de klassieker vooral het domein van wat oudere paarden, die hun krachten goed verdeelden en vervolgens toesloegen. Maar ook Beau du Valais was enkele jaren geleden een mooi voorbeeld van zo'n krachtpatser. Via België waaide de Fransman over naar Nederland, omdat hij vanwege zijn leeftijd in eigen land niet meer mocht koersen.
Of Ustan Medo dit jaar kan repeteren, is maar de vraag. De ruin is door trainer en rijder Tom Kooyman in Lynden wel zorgvuldig toegewerkt naar deze koers. Veel starten zit er voor de inmiddels zes jaar oude draver niet in, maar indien hij ook nu de vette eerste prijs van 5200 euro oppikt, zou dat zijn seizoen grotendeels goedmaken. De concurrentie is echter hevig. Zo treedt de nummer twee van vorig jaar, Robin Schermer, eveneens aan. De in de Schermer door Siem de Jongh gefokte stayer wordt nu gereden door Arnold Mollema, wiens gezicht de laatste jaren hoogst zelden te zien was in Alkmaar. Toch won hij deze klassieker al eens: in 1998 was hij met Daso de snelste. De derde aankomende van een jaar geleden is eveneens van de partij. Het was niet voor de eerste keer dat Oscar Boshoeve in deze krachtproef op een ereplaats beslag legde en ook nu is hij in de rekening te nemen. Niet voor niets werd hij onlangs op de grasbaan van Joure over bijna even lange afstand nog winnaar van de grote stayerskoers aldaar. Ook toen werd hij gereden door Wim van der Mespel.
Natuurlijk zijn er meer paarden die hun oog op deze koers hebben laten vallen. In het eerste band zijn de kwaliteiten van Uiver D over deze afstand wat onduidelijk, maar de ruin van Stal Frejo steekt in puike vorm. Bovendien heeft rijder Fred de Zoete wel ervaring met deze door Reststoffen Centrale Alkmaar rijkelijk gedoteerde koers. De man uit Soest was in 2002 de eerste amateurrijder die de draverij (met Kid of Flora) wist te winnen.
In het achterste band vinden we met Super TD Limburgia een draver die zich vooral in het buitenland laat zien, al won hij bij ons ook al vier koersen, vaak in sterk bezette velden. Eigenaartrainer Gerrit Buitelaar heeft Peter Strooper aangezocht om de achtjarige ruin te sturen. Ook dat is opvallend, want de Callantsoger komt eigenlijk alleen maar op de zogenoemde A-banen in ons land in actie. Dat hij dit gastritje accepteert, zegt al veel over het belang van de koers. Ruud Pools rijdt de grootverdiener van het veld, de zeven jaar oude Naos du Vernay. Hoewel Frans gefokt, is de hengst toch vooral Nederlands, want gedurende zijn gehele loopbaan stond hij in training bij Jan van Dooyeweerd, die er in Frankrijk zo'n slordige tachtig mille mee won. De Hoofddorper won als rijder zelf de klassieker in 1999 met Aleby Ike en trad daarmee in de voetsporen van zijn vader, die in 1970 met Fire Bird W één van de eerste edities op zijn naam schreef. Van Dooyeweerd laat het rijden nu over aan Ruud Pools, die de uithoudingsproef nog nooit wist te winnen. Onlangs legde hij een geslaagde test af met Naos du Vernay op Alkmaar, waarbij hij na 2740 meter onder meer Lajos Ultimate (nu met John de Leeuw in het eerste band te vinden) voorbleef. Bij die zege meldde Pools dat hij vermoedde dat de Fransman over langere afstand juist nog beter tot zijn recht zou komen. Het is niet vreemd hem dus tot dé favoriet van het veld te bombarderen. Ook Procol Harum (Wim Duivenvoorden) zou hier best eens een rol van betekenis kunnen spelen. De ruin is niet voor niets een zoon van de Franse crack Idéal du Gazeau en heeft het uithoudingsvermogen dus in de genen meegekregen.
Niet alleen de kilometervreters, ook de sneltreinen hebben een mooie koers op het menu staan. Het Krämer Bouw Sprintkampioenschap van Alkmaar wordt eventueel nog eens extra beloond wanneer het baanrecord van Kim Wielinga (1.15,9) uit de boeken verdwijnt. Dat is bij ideale omstandigheden niet onmogelijk, met onder meer de in Duitsland bij Eddy en Sjoerd van der Galiën weer opgebloeide Ryan G Boko. De oudere broer van recente Derbywinnaars als Virgill en Willem W Boko heeft in dit veld een mooi startnummer en als hij de kop weet te nemen, zou er al veel gewonnen zijn. De Italiaan Freddy Mercury moet met Lindsey Pegram de eerste bocht door zien te komen – niet eenvoudig met de startpositie aan de reling – en zou dan met de Schagense ook een rol van betekenis kunnen spelen. Ook Roesjha Dear (Stefan Schoonhoven) en zeker Topass Medo (Freek van den Berg) kunnen hier vooraan eindigen. Laatstgenoemde merrie bleef onlangs over soortgelijke afstand in Groningen nog heel dicht bij Urbie J, die vorig jaar dit nummer won. Voor de paarden in het tweede gelid wordt winnen een bijna onmogelijke opgave, maar de loting is vorige week open bloot verricht, dus dat is meer een kwestie van domme pech. Roy Burgerheide (John de Leeuw) was in dit soort koersen wel vaker opvallend, ook vanuit meer kansloze positie.
In totaal worden er in Alkmaar liefst twaalf koersen verreden, mede door de geweldige inspanningen van de Alkmaarse familie De Groot. Het is waarschijnlijk dat ze zelf ook enkele keren bij de huldiging staan en dan niet alleen om als sponsor prijzen uit te rijken. In de tweede koers treedt Martijn Gruppen aan met de door de Ton de Groot gefokte Wishful Starlake. De merrie won met Langeweg jr inmiddels vier keer op rij, nu mag de Beemsterling het proberen. Gruppen, die zelf mede-eigenaar is van meerdere Starlake-dravers zoals Derby-deelnemer Yke Starlake, komt nog maar zelden in actie, maar hoopt in de toekomst weer wat meer tijd vrij te kunnen maken voor zijn hobby. “In het verleden reed ik altijd een heel mooi percentage winnaars.”
Ronny Kooyman nam onlangs Wynona Starlake over, die in de derde koers in actie komt. De merrie zou voor de geboren Alkmaarder uit kunnen groeien tot een dankbaar koerspaard, want afgelopen maandag won de combinatie overtuigend. “Ik ben heel blij dat ik deze merrie van Ton kreeg aangeboden, want ik was al langer op zoek naar een leuke draver”, aldus de jongste Kooyman die zich vooral waarmaakt als trainer van jonge koerspaarden, die worden klaargestoomd voor hun debuut op de drafbaan.
Een derde Starlake-draver die in actie komt is Utah Starlake. De ruin wordt in de negende koers van de dag gestuurd door de Haarlemse interieurbouwer Monny Krant, die al menig succes boekte met de ruin die nu alweer drie koersen op rij ongeslagen is in Alkmaar. Het feest zou in de slotkoers compleet gemaakt kunnen worden wanneer Tonny the Great wint met leerlinge Yasmin Halwani. De merrie is weliswaar gefokt door Egmonder Willem Swart, maar is uiteraard mede vernoemd naar haar naamgenoot, die zich met zijn zoon – en vele anderen – al jarenlang inzet voor het welslagen van deze Alkmaarse topmeeting. Die eigenlijk door niemand mag worden gemist.