Archief voor categorie: Algemeen

Na enkele moeizame seizoenen, is Groningen zich de laatste jaren aan het ontpoppen als een witte raaf in drafsportland. Onder impuls van voorzitter Peter Jansen zijn de voorbije jaren verschillende geslaagde initiatieven ontwikkeld. En ook voor 2009 zijn er nieuwe elementen zichtbaar, zoals de Social Club Stadspark.

Seizoenopening [] Daarmee kan de drafsport een belangrijk onderdeel worden van het ‘netwerk’ dat vele ondernemers kennen. Genieten van topsport in een leuke ambiance en daar soms ook nog revenuen van plukken door een geslaagde afspraak te maken met een relatie. Niet voor niets heeft men in Groningen gedurende de winter veel energie gestoken in het renoveren van baan, tribunes en hallen.
Nieuw is verder dat de Stichting Behoud Drafsport de ‘Peerd van Ome Loeks’-competitie in het leven heeft geroepen. Het best presterende paard gedurende het gehele seizoen wordt in het zonnetje gezet. Ook andere competities (voor trainers en rijders) krijgen een passend vervolg.
Groningen is van oudsher één van de belangrijkste banen in ons land. Niet voor niets is de stad ook één van de locaties met een lange drafsporthistorie, want in mei 1886 werd de plaatselijke harddraverijvereniging al opgericht. Via allerlei locaties in de omgeving belandde de vereniging op het Stadspark, waar in 1923 voor de eerste maal werd gekoerst. Op een baan die destijds zeer revolutionair was en algemeen werd gezien als één van de mooiste banen in ons land. De eerste winnaar ooit op de Groningse baan werd Malie B, gereden door Cees Ockhorst die in de eerste helft van de vorige eeuw ook in Frankrijk een vooraanstaande rijder was. In de loop der jaren was de baan de ondergrond voor vele klassiekers, zoals de Gouden Zweep, de Willem H Geersenprijs of de Grote Prijs van Nederland, ooit op de baan nog vier keer gewonnen door Speedy Volita en vijf maal door zo’n andere grootheid, Quicksilver S. Maar dergelijke topkoersen konden niet behouden blijven voor de Martinistad. Wel verrijdt men er jaarlijks nog de Sweepstakes, een klassieker voor driejarigen die dit jaar op 5 juli wordt afgewerkt. Verder staan er in 2009 nog talloze speciale meetings op de kalender, zoals de altijd succesvolle Horecadag.
Op de eerste koersdag is de aandacht gericht op de toekomst. Parklane Farm uit Drachten stelt dekbonnen beschikbaar van de hengsten Santana Boko, Radetzky Boshoeve en Pim Wielinga. Het zou kunnen dat die bonnen worden gewonnen door kinderen van de genoemde hengsten. Ruud Pools rijdt bijvoorbeeld in de zevende koers de goede You Wish Toscana (van Pim Wielinga) van liefhebber Harrie van der Heide uit Leek. De hengst sloot vorig jaar zijn Nederlandse seizoen af met een snelle zege in Groningen.
meer ▼
De negende koers brengt enkele gerenommeerde Nederlandse paarden aan de start. Tom Kooyman was vorig jaar bijzonder succesvol in Groningen en heeft hier een gastritje voor Johannes Kramer uit Buitenpost. De ruin Star Allison was de laatste tijd echter vooral actief in koersen onder het zadel. Rambo Neyenrode wordt gereden door Robbin Bot, die maandag nog twee keer won op de baan van Dinslaken. De vorm van de rijder die dit jaar zijn zinnen heeft gezet op een klassieke triomf is dus goed, over die van de hengst bestaat minder duidelijkheid. Dat geldt ook voor good old Ronald van Ranum van eigenaar Lammerts uit Tynaarlo. De ruin vertrok in 2005 voor enige tijd naar Noorwegen, maar heeft na zijn terugkeer eigenlijk maar zelden zijn oude vorm laten zien. Kansrijker is daarom ook Sterre Kesbo, die wordt gereden door de weer in de sport teruggekeerde Ronald de Beer. De afstand van 1700 meter zal de oud-winnaar van de Nakoersen Sprintbokaal zeker liggen.
Gerrit de Jong heeft een slim oog als het gaat om dravers op leeftijd uit het buitenland. Menigeen kent nog zijn successen met Bolets Creb, nu komt hij met de Franse Coktail Jet-zoon Negresco naar Groningen. De ruin is ruim twee jaar niet in een koers te zien geweest, maar werd daarvoor voor trainer Vincent Martens onder meer gereden door Pierre Levesque. En de Normandiër stapt heus niet in de kar achter een paard waar geen sjeu aan zit. Probes Star is een andere deelnemer die al langere tijd niet kon winnen, maar dat is hem vergeven met zijn veertien jaar. De Duitse hengst is bezig aan zijn afscheidstoernee. Hij doet dat met een opvallend record op zijn naam: 1.12,8. Dat liep hij ooit in een door Koko Dijkhoeve gewonnen koers op de baan van Gelsenkirchen in 2001. Een echte oude rot dus.
Voor Starfighter LM (Hugo Langeweg Jr) zijn er dus vooral tegenstanders die hun topjaren al achter zich hebben liggen, met alle respect overigens. Ook de zoon van Paul Trot – jarenlang de favoriete hengst van Parklane Farm’s Renco Slik – is niet meer de jongste, maar met zijn prestaties is echt niets mis. Dat hij vorige week net werd geklopt door Utah Alki was geen schande. Zijn eerste optreden in Groningen dateert van 2004. En uiteraard won hij.

Om de koerskalender gedurende de wintermaanden wat cachet te geven, zijn er enkele nieuwe koersen aan de kalender toegevoegd. Een van die draverijen is de Winter Sprinttrofee, een draverij over de mijl die weliswaar geen klassieke status zal bereiken, maar hopelijk op termijn wel een mooie erelijst zal kennen. Het moet wel gek gaan als er niet een fraaie naam op de palmares terechtkomt, al is het deelnemersaantal van zes paarden misschien wat teleurstellend.

Lange loopbaan [] Er zijn vijf uitdagers die de handschoen opnemen tegen Starfighter LM, de hengst die in zijn lange loopbaan inmiddels meer dan een kwart miljoen euro verdiende en van de deelnemers het snelste record achter zijn naam heeft staan. Maar van een op voorhand vaststaande zege zal natuurlijk geen sprake zijn, met bijvoorbeeld Utah Alki aan het vertrek. De door Tiny en Rinus Alkema uit Medemblik gefokte merrie werd de laatste tijd voortdurend eerste of tweede, met uitzondering van de sterk bezette Willem H Geersen Prijs. Als voormalige kortebaanwinnares zou de merrie hier weleens met Rob de Vlieger het te kloppen paard kunnen zijn. Haar record benadert dat van Starfighter LM nog het meeste van de overige deelnemers. Op de piste van Duindigt tikte zij af in 1.14,3 over de mijl, maar misschien was haar recente prestatie in het Zweedse Jägersro (1.14,4) nog wel beter. Het spurtkanon werd toen gereden door Erik Adielsson.
Daardoor lijkt Utah Alki de voornaamste uitdager te worden van Starfighter LM. The Black Pimp (Mieke van der Meer) en de nieuwe Zweedse aanwinst van Arnold Harzé – de ruin Severin – zijn verdienstelijke koerspaarden, maar ogen voor dit geweld net te licht. Afgelopen maandag bleef Roesjha Dear bijvoorbeeld in een amateurkoers nog ruim voor Severin op de baan van Alkmaar. Roesjha Dear is met zijn tien jaar de ouderdomsdeken van dit veld. De hengst is een koersleven lang eigendom geweest van Henk Hofstra uit Hoornsterzwaag, die hem aankocht tijdens een Unitrot Veiling. Die aankoop maakte hem startgerechtigd in de Grote Unitrot Prijs, waarin hij misschien wel zijn beste koers ooit liep met een vierde plaats achter Derbywinnaar Rise and Shine. Zeven jaar na dato is Roesjha Dear nog altijd in staat tot grootse dingen.
De vijfde tegenstrever van Starfighter LM is Sterre Kesbo met de weer zijdelings in de sport teruggekeerde Ronald de Beer. De voormalige leerlingenkampioen neemt plaats achter de ruin van Gé den Dubbelden uit Steenwijk. Ook Sterre Kesbo heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om het koersen over korte afstand. Medio 2007 was hij nog de sterkste in de Nakoersen Sprintbokaal.
meer ▼
Maar dé naam van de koers is natuurlijk Starfighter LM, een paard met zo’n slordige zestig koersen op de teller en een erelijst waar het merendeel van de Nederlandse dravers met jaloerse blikken naar kijkt. De laatste jaren komt de zoon van Paul Trot en Lady Celine S wat minder op de Nederlandse banen in actie. Zijn meest recente binnenlandse start leverde een derde plek op tijdens een internationaal sprintnummer op Wolvega. Hij leek toen niet helemaal in topvorm, maar zette een week later in het Franse Vincennes toch weer een mooie tijd neer.
Maar wat een erelijst. In 2003 al vijfde in de Derby die werd gewonnen door streekgenoot Sholty Boko. Achter dezelfde draver werd hij tweede in de klassieke Fokkers Trofee en verder won hij de fors gedoteerde Grote Unitrot Prijs dat jaar, terwijl hij in het najaar door Hugo Langeweg – samen met Willem van der Meer ook fokker van de hengst – naar de zege werd gereden in de Van Wickevoort Crommelin Memorial.
Een jaar later werd hij tweede in het Criterium der Vierjarigen, wederom achter de inmiddels gestopte Sholty Boko. In het Vierjarigen Kampioenschap draaide hij de rollen later dat jaar (waarin hij ook nog talloze Stakeskoersen won) duidelijk om. En ook nu schreef hij de Van Wickevoort Crommelin Memorial op zijn naam. Ook in 2005 bleef hij één van onze toonaangevende dravers. Zo werd hij tweede in de Gouden Zweep, achter de toen aan zijn zegereeks bezig zijnde stalgenoot Simmie Rider. In de Grote Prijs der Lage Landen haalde hij als winnaar dertien mille op, waarna Hugo Langeweg met hem naar Frankrijk trok. Daar opende hij met een zege in de Prix de la Ville Cabourg en beliep hij prijzengeld op de baan van Vincennes. Vervolgens keerde hij terug naar ons land om, inmiddels in handen van Langeweg Jr, en passant het Kampioenschap van Nederland op zijn naam te schrijven en voor een bijna-unicum te zorgen door voor de derde keer op rij het Van Wickevoort Crommelin Memorial te winnen. Die maximale prestatie deelt hij met Roland van Piet Strooper.
In 2006 won hij in de zomermaanden bijna een halve ton aan prijzengeld in Frankrijk, met zeges in Cabourg (met de Belgische catchdriver Dominik Locqueneux) en Amiens, waar Langeweg Jr met hem succesvol was. Bij die laatste prestatie troefde hij oude bekende Sholty Boko (Peter Strooper) af, een voorteken van de nu nog altijd voortzettende zegereeks van Nederlandse dravers op Franse bodem.
De laatste seizoenen komt hij wat minder frequent in actie, maar vaak genoeg zijn de prestaties nog uitstekend. In 2007 werd hij derde in de ‘Lage Landen’ die werd gewonnen door Macadam Cowbow, won hij in Wolvega het Kampioenschap Nederlandse Paarden en werd hij tweede in het voor de eerste maal naar Jan van Dooyeweerd vernoemde Kampioenschap van Nederland. Zijn best gehonoreerde prestatie dat jaar leverde hij op San Siro in Milaan, waar hij tweede werd in de Gran Premio d'Inverno met Andrea Guzzinati. Hij bleef gedurende de wintermaanden in de laars van Europa, om vervolgens in 2008 weer naar zijn vaderland terug te gaan. Zaterdag keert hij na vier maanden koersrust weer terug en het is mooi dat een paard dat de vaderlandse sport zo lang in binnen- en buitenland heeft vertegenwoordigd nog altijd achter de startuto plaatsneemt. Want aan dergelijke ‘bekende gezichten’ heeft de drafsport momenteel veel behoefte.

ALKMAAR – Naar jaarlijks goed gebruik wordt op de drafbaan van Alkmaar ook nu in het voorjaar een hengstenpresentatie gehouden. De Starnmeerse Alie Luitjes heeft hiervoor al vele aanmeldingen binnen, maar uiteraard is voor nieuwkomers nog plaats. Tot 22 februari kunnen belangstellenden zich nog opgeven voor dit evenement, dat tussen de koersen door zal worden gehouden.

Neem bij interesse even contact op met 06-53913311.

WOLVEGA – Vrijwel iedere koersdag komen er op de baan van Wolvega Dragon-dravers aan de start. Zo ook zaterdag, wanneer weer verschillende door Jutrijper Tjalco de Witte gefokte paarden tijdens de vrij entree-meeting achter de startvleugel plaatsnemen. De in de financiële sector actieve ondernemer speelde in het verleden niet alleen een belangrijke en reddende rol tijdens diverse periodes dat de baan van Wolvega het moeilijk had. Hij was tevens verantwoordelijk voor koersen als de Dragon Sire Stakes, in 1999 gewonnen door Nike Oldeson met Cees Kamminga. Met een prijzengeld voor de winnaar van 200.000 gulden was dat destijds de best gedoteerde koers op Nederlandse bodem ooit.

Initiatiefrijke liefhebber [] Maar de vindingrijke liefhebber die aan het bewuste prijzengeld kwam door slim te beleggen in Japanse warrants had nog veel meer initiatieven. In een periode dat op de website Nakoersen een revolutionair idee wordt gelanceerd in de vorm van wedaandelen, zal menigeen misschien terugdenken naar een ander aandelenplan. In het verleden zette De Witte onder meer Holland Horse Racing and Breeding NV op, waarmee kon worden geïnvesteerd in paarden.
Dat geesteskind stamt uit 1989, waarbij 10.000 aandelen werden uitgegeven met een waarde van honderd gulden. Niet alle aandelen konden worden geplaatst, waarna de toenmalige directeur van een commissionairshuis aanvankelijk bleef zitten met de helft van de aandelen. Een offer dat hij met liefde voor de sport bracht. Belangrijkste aanschaf was die van Grundy’s Ebony, een Amerikaanse hengst die in eerste instantie imponeerde op de koersbaan, maar vanwege een blessure vroeg de fokkerij opzocht. Aanvankelijk was er veel belangstelling voor de op Flevofarm in Lelystad gestationeerde hengst, het eerste jaar dekte hij zo’n veertig merries, maar vervolgens kwam de klad er een beetje in. Daardoor daalde de waarde van het aandeel Holland Horse ook.
Maar zoals het bij een nieuwbakken dekhengst altijd gaat: wanneer de resultaten van de nakomelingen bekend zijn, wordt pas de echte waarde van de zaadproducent bepaald. Grundy’s Ebony – een zoon van de geweldige Super Bowl – had zelf een goed record gelopen in Amerika en omgerekend zo’n anderhalve ton aan euro’s verdiend. Dat waren echter nog geen garanties voor een succesvolle productie. Toen zijn eerste lichting enkele goede koerspaarden voortbracht, waarvan Happyline First (winnares Jofferprijs) en Hong Kong Kid (Jonkerprijs) de beste waren, keerde ook de belangstelling van de merriehouders terug. Daardoor kreeg hij in de jaren 1993 en 1994 een propvol dekboek en steeg de waarde van het aandeel weer bijna naar de aanvangswaarde.
meer ▼

Toen echter het totale beeld van zijn nakomelingen niet helemaal meeviel, Happyline First bleef de meest verdienende nakomeling, verdween de hengst weer uit beeld. In het begin van deze eeuw bracht hij als vaderpaard nog wel twee winnaars op rij van de Hongaarse Derby.
De Witte is twintig jaar na dato gelukkig nog altijd in de sport actief en zal zeker ooit nog eens met een nieuw initiatief op de proppen komen. Na Grundy’s Ebony kwamen immers meerdere andere dekhengsten, zoals Mark Six, Sugar Bowl Hanover en zijn eigen succespaarden Nevele Cero O (zelfs deelnemer aan de Prix d’Amérique) en Dante Buitenzorg, de Derbywinnaar van 1989 met Peter Wortel in de sulky. Van Dante Buitenzorg komen de door De Witte gefokte dochter Trixie Dragon en zoon Travis Dragon zaterdag aan de start. Beide keren is Niels Jongejans de rijder van dienst. Utopian Dragon (van Nevele Cero O) wordt gereden door een ander talent, namelijk Robbin Bot. Nevele Cero O werd in 1998 door De Witte samen met Aonne de Wrede vanuit het Noorse Stavanger naar Nederland gehaald. Hij ontpopte zich vervolgens tot een geweldig koerspaard met onder meer zeges in het Franse Enghien. In 2000 werden zijn eerste kinderen geboren en Tjalco de Witte maakte met zijn eigen merries veel gebruik van de Noorse hengst.
De eerste koers is zaterdag om 16.00 uur. In totaal worden er op de fraaie Friese baan tien draverijen verreden. Onder de bezoekers wordt een Friese Stoeltjesklok verloot.