Drafsport prachtige mix van jong en oud!

ALKMAAR (20 november 2006)

Tien koersen worden er maandag verreden op de Alkmaarse drafbaan. Deze zijn voor een deel vernoemd naar de meest succesvolle dravers waar Cees Imming mee in actie kwam, de rijder die onlangs zijn duizendste zege bijeenreeed. Imming is inmiddels één van de ‘levende legenden’ binnen de sport die het tegen de almaar aanstormende jeugd moet zien te bolwerken.

De drafsport kampt vaak met het imago dat de sport alleen voor ouderen aantrekkelijk zou zijn. De waarheid is heel anders, al is de sport niet alleen passief, maar ook actief tot op hoge leeftijd te beoefenen. Gelukkig wel, zo weet bijvoorbeeld de voormalige wereldkampioen (1980) bij de amateurs, Jan Onrust uit Purmerend. Hij is inmiddels 71 jaar oud, maar ‘still going strong’. Maandag is hij zelfs actief met Shy Boy W. De befaamde blauwe ‘buis’ met oranje ‘O’ op de rug neemt plaats achter de draver van streekgenoot Theo Walraven.
Waar vind je een sport waar de nieuwe lichting het opneemt tegen de oude garde? Mannen tegen vrouwen? Binnen de drafsport gebeurt het allemaal. Jonge trainsters en rijdsters als Caroline Aalbers, Geertje de Leeuw, Rosalie Janssen en Lindsey Pegram nemen het op tegen de gevestigde orde. Zoals Jan Onrust, of de 69 jaar oude Heemskerker Cees de Ruyter, die momenteel op Duindigt iedereen versteld doet staan met zijn merrie Mac Myra, waarmee hij na vier starts nog ongeslagen is. De veel langs het strand trainende De Ruyter zou dit jaar zelfs nationaal kampioen kunnen worden bij de eigenaarrijders, waarin hij in fel duel is gewikkeld met de ook al bijna zestig jaar oude Ad Wonders.

Maandag klimt ook de inmiddels 75 jaar oude Pieter-Jan Huizinga uit het Friese Spanga in Alkmaar op de kar. En met zijn Venta is hij helemaal niet kansloos voor een hoge klassering, ook al rijdt hij tegen de liefst 53 jaar jongere Dennis Obermeijer. De oudjes in ons land zijn geen uitzondering, want in Amerika rijdt de 91 jaar (!) tellende Leo Burns nog in de rondte en hij won dit jaar met een tweejarige draver zelfs nog vijf koersen…
Jan Onrust is al jaren een bekende verschijning. In 1980 beleefde de toen toch al niet meer piepjonge Onrust zijn ‘finest moments’, door de wereldtitel op de Oostenrijkse baan van Krieau te veroveren. “Ik ben vijf keer nationaal kampioen geworden, eigenlijk nog net in de periode voordat Fred Handelaar ging regeren. Het WK werd destijds nog één keer in de vier jaar gehouden. Vier jaar later mocht ik als regerend kampioen in Nederland nog samen met Jan Glimmerveen meedoen. Maar die keer dat ik kampioen werd was natuurlijk geweldig. Een rondrit door het dorp, een gedenkbord van de gemeente, alle aandacht van de pers. Ik ben nog geïnterviewd door Hans Eijsvogel, dat heb ik nog ergens op een bandje staan.” En de vuistdikke plakboeken pakt hij ook nog vaak uit de kast. “Als ik ziek ben en ik pak die boeken, dan knap ik er gewoon van op. Dan zie ik al die koersen weer voor me.”
De titel in Oostenrijk was destijds een torenhoge verrassing. “De Italiaanse deelnemer kon eigenlijk niet meer verliezen, tenzij hij zou worden uitgeschakeld. Hoewel ik daar niet eens van op de hoogte was, zou ik bij een zege dan alsnog de titel pakken.” Dat scenario kwam uit. “Met Nino, de naam van dat paardje zal ik nooit meer vergeten. De eigenaar had me met zo’n door de drank schor geworden stem nog gezegd dat na 1600 meter het hele zooitje over me heen zou vliegen. Ik heb de hele weg die Nino vooruit lopen schreeuwen, misschien dat dat heeft geholpen. Soms klikt het ineens.”
Nog altijd is Onrust verknocht aan de sport die hem zo veel gegeven heeft. “Echt, het is een fabelachtige sport, het zou mij pijn doen als ik straks niet meer aan koersen toe zou komen. Mensen als Dirk Suykerbuyk en Martin Vergay zijn destijds ook jankend van de kar gestapt, te oud om nog te mogen rijden. Ik hoop dat ik met mijn jonge paarden nog in de baan mag komen.

De sport heeft mij veel plezier gegeven. Ik zat ook best wel achter mijn ritjes aan, maar het was toch moeilijker dan nu om veel te rijden. En dan ging het om vijftien gulden of een etentje als je eens een koersje won.”
Een echt hoofdnummer is er maandag moeilijk aan te wijzen, maar de afsluitende kwartetkoers lijkt voor Unique Boko met Hugo Langeweg jr een mooie koers om zich te revancheren voor haar recente tweede plek, toen de kleindochter van de beroemde Speedy Volita nog even aan de baan moest wennen. Overigens is het merkwaardig dat de Schagerbrugger niet is geselecteerd voor de verkiezing van Noord-Hollands Sportman van het Jaar, gezien zijn leeftijd had hij zelfs nog als Talent van het Jaar genomineerd kunnen worden. Blijkbaar wordt het schrikbarend hoge prijzenbedrag dat de nationale kampioen in geheel Europa bijeenreed; zijn handvol Derbyzeges in Italië, Duitsland en Nederland én zijn zilveren ‘plak’ op het EK voor beroepspikeurs door menigeen nog altijd niet op waarde geschat…

De eerste koers maandag is om 18.20 uur. Er zijn in totaal tien draverijen en de jeugd heeft gratis toegang.