ALKMAAR (20 november 2006)
Tien koersen worden er maandag verreden op de Alkmaarse drafbaan. Deze zijn voor een deel vernoemd naar de meest succesvolle dravers waar Cees Imming mee in actie kwam, de rijder die onlangs zijn duizendste zege bijeenreeed. Imming is inmiddels één van de ‘levende legenden’ binnen de sport die het tegen de almaar aanstormende jeugd moet zien te bolwerken.
De drafsport kampt vaak met het imago dat de sport alleen voor ouderen aantrekkelijk zou zijn. De waarheid is heel anders, al is de sport niet alleen passief, maar ook actief tot op hoge leeftijd te beoefenen. Gelukkig wel, zo weet bijvoorbeeld de voormalige wereldkampioen (1980) bij de amateurs, Jan Onrust uit Purmerend. Hij is inmiddels 71 jaar oud, maar ‘still going strong’. Maandag is hij zelfs actief met Shy Boy W. De befaamde blauwe ‘buis’ met oranje ‘O’ op de rug neemt plaats achter de draver van streekgenoot Theo Walraven.
Waar vind je een sport waar de nieuwe lichting het opneemt tegen de oude garde? Mannen tegen vrouwen? Binnen de drafsport gebeurt het allemaal. Jonge trainsters en rijdsters als Caroline Aalbers, Geertje de Leeuw, Rosalie Janssen en Lindsey Pegram nemen het op tegen de gevestigde orde. Zoals Jan Onrust, of de 69 jaar oude Heemskerker Cees de Ruyter, die momenteel op Duindigt iedereen versteld doet staan met zijn merrie Mac Myra, waarmee hij na vier starts nog ongeslagen is. De veel langs het strand trainende De Ruyter zou dit jaar zelfs nationaal kampioen kunnen worden bij de eigenaarrijders, waarin hij in fel duel is gewikkeld met de ook al bijna zestig jaar oude Ad Wonders.
Maandag klimt ook de inmiddels 75 jaar oude Pieter-Jan Huizinga uit het Friese Spanga in Alkmaar op de kar. En met zijn Venta is hij helemaal niet kansloos voor een hoge klassering, ook al rijdt hij tegen de liefst 53 jaar jongere Dennis Obermeijer. De oudjes in ons land zijn geen uitzondering, want in Amerika rijdt de 91 jaar (!) tellende Leo Burns nog in de rondte en hij won dit jaar met een tweejarige draver zelfs nog vijf koersen…
Jan Onrust is al jaren een bekende verschijning. In 1980 beleefde de toen toch al niet meer piepjonge Onrust zijn ‘finest moments’, door de wereldtitel op de Oostenrijkse baan van Krieau te veroveren. “Ik ben vijf keer nationaal kampioen geworden, eigenlijk nog net in de periode voordat Fred Handelaar ging regeren. Het WK werd destijds nog één keer in de vier jaar gehouden. Vier jaar later mocht ik als regerend kampioen in Nederland nog samen met Jan Glimmerveen meedoen. Maar die keer dat ik kampioen werd was natuurlijk geweldig. Een rondrit door het dorp, een gedenkbord van de gemeente, alle aandacht van de pers. Ik ben nog geïnterviewd door Hans Eijsvogel, dat heb ik nog ergens op een bandje staan.” En de vuistdikke plakboeken pakt hij ook nog vaak uit de kast. “Als ik ziek ben en ik pak die boeken, dan knap ik er gewoon van op. Dan zie ik al die koersen weer voor me.”
De titel in Oostenrijk was destijds een torenhoge verrassing. “De Italiaanse deelnemer kon eigenlijk niet meer verliezen, tenzij hij zou worden uitgeschakeld. Hoewel ik daar niet eens van op de hoogte was, zou ik bij een zege dan alsnog de titel pakken.” Dat scenario kwam uit. “Met Nino, de naam van dat paardje zal ik nooit meer vergeten. De eigenaar had me met zo’n door de drank schor geworden stem nog gezegd dat na 1600 meter het hele zooitje over me heen zou vliegen. Ik heb de hele weg die Nino vooruit lopen schreeuwen, misschien dat dat heeft geholpen. Soms klikt het ineens.”
Nog altijd is Onrust verknocht aan de sport die hem zo veel gegeven heeft. “Echt, het is een fabelachtige sport, het zou mij pijn doen als ik straks niet meer aan koersen toe zou komen. Mensen als Dirk Suykerbuyk en Martin Vergay zijn destijds ook jankend van de kar gestapt, te oud om nog te mogen rijden. Ik hoop dat ik met mijn jonge paarden nog in de baan mag komen.
De sport heeft mij veel plezier gegeven. Ik zat ook best wel achter mijn ritjes aan, maar het was toch moeilijker dan nu om veel te rijden. En dan ging het om vijftien gulden of een etentje als je eens een koersje won.”
Een echt hoofdnummer is er maandag moeilijk aan te wijzen, maar de afsluitende kwartetkoers lijkt voor Unique Boko met Hugo Langeweg jr een mooie koers om zich te revancheren voor haar recente tweede plek, toen de kleindochter van de beroemde Speedy Volita nog even aan de baan moest wennen. Overigens is het merkwaardig dat de Schagerbrugger niet is geselecteerd voor de verkiezing van Noord-Hollands Sportman van het Jaar, gezien zijn leeftijd had hij zelfs nog als Talent van het Jaar genomineerd kunnen worden. Blijkbaar wordt het schrikbarend hoge prijzenbedrag dat de nationale kampioen in geheel Europa bijeenreed; zijn handvol Derbyzeges in Italië, Duitsland en Nederland én zijn zilveren ‘plak’ op het EK voor beroepspikeurs door menigeen nog altijd niet op waarde geschat…
De eerste koers maandag is om 18.20 uur. Er zijn in totaal tien draverijen en de jeugd heeft gratis toegang.
Winst Verdi Boko
/in Drafsport, Nieuws /door adminSOLVALLA
De door Boko Stables gefokte Verdi Boko heeft maandag in het Zweedse Solvalla voor de tweede maal in zijn loopbaan gewonnen. De hengst kwam in handen van Per Lennartsson tot een kilometertijd van 1.17,4. Hij is een zoon van de Finse merrie BWT Illusion, van wie John Bootsman al zeven kinderen fokte. De beste was tot dusverre de naar Denemarken uitgevoerde Troy Boko.
Dinsdag eindigde Tyler B Boko als tweede in Aby in een koers waarin Uxer Lb Renka ongeplaatst was.
Kwintet nederlandse zeges
/in Drafsport, Nieuws /door adminDINSLAKEN
De Nederlandse kolonie deed maandagavond in Dinslaken weer goede zaken. Simon Woudstra won zelfs twee koersen (Devils Delight en Mascara Kavenga), terwijl Cees de Leeuw (Super Williams), Reinier Feelders (Ceicour) en amatrice Anita Goulooze (Gordon’s) eveneens met een zege huiswaarts reden.
In Duitsland is inmiddels weer een streep gehaald door twee meetings te Straubing. Die van 27 november kende een te gering aantal aanmeldingen, terwijl ook dinsdag 19 december inmiddels van de kalender is gehaald.
Stand Nederlandse zeges.
/in Drafsport, Nieuws /door admin21 november 2006
127 zeges: Hugo Langeweg jr (Schagerbrug)
85 zeges: Ruud Pools (Heiloo)
78 zeges: Tom Kooyman (Limmen)
43 zeges: Kurt Roeges (Zwaanshoek)
34 zeges: Robin Bakker (Wolvega)
30 zeges: Rob de Vlieger (Zwaanshoek)
29 zeges: John de Leeuw (Hoofddorp)
26 zeges: Ronald de Beer (Joure)
Drafsport prachtige mix van jong en oud!
/in Drafsport, Nieuws /door adminALKMAAR (20 november 2006)
Tien koersen worden er maandag verreden op de Alkmaarse drafbaan. Deze zijn voor een deel vernoemd naar de meest succesvolle dravers waar Cees Imming mee in actie kwam, de rijder die onlangs zijn duizendste zege bijeenreeed. Imming is inmiddels één van de ‘levende legenden’ binnen de sport die het tegen de almaar aanstormende jeugd moet zien te bolwerken.
De drafsport kampt vaak met het imago dat de sport alleen voor ouderen aantrekkelijk zou zijn. De waarheid is heel anders, al is de sport niet alleen passief, maar ook actief tot op hoge leeftijd te beoefenen. Gelukkig wel, zo weet bijvoorbeeld de voormalige wereldkampioen (1980) bij de amateurs, Jan Onrust uit Purmerend. Hij is inmiddels 71 jaar oud, maar ‘still going strong’. Maandag is hij zelfs actief met Shy Boy W. De befaamde blauwe ‘buis’ met oranje ‘O’ op de rug neemt plaats achter de draver van streekgenoot Theo Walraven.
Waar vind je een sport waar de nieuwe lichting het opneemt tegen de oude garde? Mannen tegen vrouwen? Binnen de drafsport gebeurt het allemaal. Jonge trainsters en rijdsters als Caroline Aalbers, Geertje de Leeuw, Rosalie Janssen en Lindsey Pegram nemen het op tegen de gevestigde orde. Zoals Jan Onrust, of de 69 jaar oude Heemskerker Cees de Ruyter, die momenteel op Duindigt iedereen versteld doet staan met zijn merrie Mac Myra, waarmee hij na vier starts nog ongeslagen is. De veel langs het strand trainende De Ruyter zou dit jaar zelfs nationaal kampioen kunnen worden bij de eigenaarrijders, waarin hij in fel duel is gewikkeld met de ook al bijna zestig jaar oude Ad Wonders.
Maandag klimt ook de inmiddels 75 jaar oude Pieter-Jan Huizinga uit het Friese Spanga in Alkmaar op de kar. En met zijn Venta is hij helemaal niet kansloos voor een hoge klassering, ook al rijdt hij tegen de liefst 53 jaar jongere Dennis Obermeijer. De oudjes in ons land zijn geen uitzondering, want in Amerika rijdt de 91 jaar (!) tellende Leo Burns nog in de rondte en hij won dit jaar met een tweejarige draver zelfs nog vijf koersen…
Jan Onrust is al jaren een bekende verschijning. In 1980 beleefde de toen toch al niet meer piepjonge Onrust zijn ‘finest moments’, door de wereldtitel op de Oostenrijkse baan van Krieau te veroveren. “Ik ben vijf keer nationaal kampioen geworden, eigenlijk nog net in de periode voordat Fred Handelaar ging regeren. Het WK werd destijds nog één keer in de vier jaar gehouden. Vier jaar later mocht ik als regerend kampioen in Nederland nog samen met Jan Glimmerveen meedoen. Maar die keer dat ik kampioen werd was natuurlijk geweldig. Een rondrit door het dorp, een gedenkbord van de gemeente, alle aandacht van de pers. Ik ben nog geïnterviewd door Hans Eijsvogel, dat heb ik nog ergens op een bandje staan.” En de vuistdikke plakboeken pakt hij ook nog vaak uit de kast. “Als ik ziek ben en ik pak die boeken, dan knap ik er gewoon van op. Dan zie ik al die koersen weer voor me.”
De titel in Oostenrijk was destijds een torenhoge verrassing. “De Italiaanse deelnemer kon eigenlijk niet meer verliezen, tenzij hij zou worden uitgeschakeld. Hoewel ik daar niet eens van op de hoogte was, zou ik bij een zege dan alsnog de titel pakken.” Dat scenario kwam uit. “Met Nino, de naam van dat paardje zal ik nooit meer vergeten. De eigenaar had me met zo’n door de drank schor geworden stem nog gezegd dat na 1600 meter het hele zooitje over me heen zou vliegen. Ik heb de hele weg die Nino vooruit lopen schreeuwen, misschien dat dat heeft geholpen. Soms klikt het ineens.”
Nog altijd is Onrust verknocht aan de sport die hem zo veel gegeven heeft. “Echt, het is een fabelachtige sport, het zou mij pijn doen als ik straks niet meer aan koersen toe zou komen. Mensen als Dirk Suykerbuyk en Martin Vergay zijn destijds ook jankend van de kar gestapt, te oud om nog te mogen rijden. Ik hoop dat ik met mijn jonge paarden nog in de baan mag komen.
De sport heeft mij veel plezier gegeven. Ik zat ook best wel achter mijn ritjes aan, maar het was toch moeilijker dan nu om veel te rijden. En dan ging het om vijftien gulden of een etentje als je eens een koersje won.”
Een echt hoofdnummer is er maandag moeilijk aan te wijzen, maar de afsluitende kwartetkoers lijkt voor Unique Boko met Hugo Langeweg jr een mooie koers om zich te revancheren voor haar recente tweede plek, toen de kleindochter van de beroemde Speedy Volita nog even aan de baan moest wennen. Overigens is het merkwaardig dat de Schagerbrugger niet is geselecteerd voor de verkiezing van Noord-Hollands Sportman van het Jaar, gezien zijn leeftijd had hij zelfs nog als Talent van het Jaar genomineerd kunnen worden. Blijkbaar wordt het schrikbarend hoge prijzenbedrag dat de nationale kampioen in geheel Europa bijeenreed; zijn handvol Derbyzeges in Italië, Duitsland en Nederland én zijn zilveren ‘plak’ op het EK voor beroepspikeurs door menigeen nog altijd niet op waarde geschat…
De eerste koers maandag is om 18.20 uur. Er zijn in totaal tien draverijen en de jeugd heeft gratis toegang.
Veilingkoopje wint nu ook al Breeders Crown voor vader
/in Algemeen, Nieuws /door adminDUINDIGT, ZONDAG
Op Duindigt werd voor de komende winter afscheid genomen van de volbloeds, waarbij Patricia de Zeeuw op de slotdag de titel bij de amateurjockeys voor zich opeiste. Bij de dravers was het Virginia Victory met Ruud Pools de sterkste in de Breeders Crown V.
Koopje De merrie was als favoriete van start gegaan in een twaalf deelnemers groot veld, mede omdat de vorig jaar bij de tweejarigen nog winnende Vinny Kingsdeep op stal bleef met een blessure. Dat laatste was nu net de reden waarom Virginia Victory destijds de grote klassiekers zoals de Sweepstakes misliep, een serie koersen waarin ze volgens vaste rijder Ruud Pools (vorig jaar bij de tweejarigen ook al verantwoordelijk voor de winst van Vinny Kingsdeep) absoluut niet zou hebben misstaan. Het veilingkoopje van nog geen duizend euro is voor eigenaar Bryan Vader inmiddels een uitstekende investering gebleken, want ze verdiende al meer dan twintig mille. En dat zonder deelname in voornoemde klassieker en de Derby.
In de versie voor merries ging de titel naar Her Way, afkomstig uit het entrainement van de vooral in Duitsland actieve trainer Leo Kokkes. De eveneens door Ruud Pools gereden merrie was met een imponerend record naar Duindigt gekomen, maar vooral opvallend actief geweest in een Duitse klassieker: ze werd namelijk met Heiner Christiansen al derde in de Arthur Knauer Rennen te Mönchengladbach. Die uitslag was zelfs vier maal zo rendabel als de eerste plek nu, toch altijd nog goed voor 2600 euro. Ze dankte haar deelname aan het feit dat ze een dochter is van de hengst Kaliman, van wie de producten ingeschreven stonden voor de Breeders Crown.
De Troostversie van deze Breeders Crown werd een prooi voor Vladimir Spirit, die zich het afgelopen jaar uitstekend heeft ontwikkeld. Na zeges op kleinere banen als Eenrum en Alkmaar, bewees de hengst ook op de grotere banen te kunnen winnen, dit keer was trainer Frank Westerveld zelf weer op de kar geklommen.
Voor Vip Weber kwam zijn debuut in de baan te laat om nog een rol te spelen in deze nieuwe klassieker, maar gezien zijn zege zondag zou hij niet hebben misstaan in de Breeders Crown. Na een overtuigende kwalificatie in handen van Duindigt-trainer Carel Roodenrijs, zette hij in handen van gastrijder Rob van Toor nu direct een snel record neer.
Leeftijdgenote Victory S lijkt met twee zeges op rij, en eveneens een nieuw record, ook wel inhoud te hebben. De hengst werd door Jeroen Engwerda naar de bloemen gereden. Voor de Biddinghuizer was het toch al geen slechte dag, want ook met Victoriusmagic S boekte Engwerda een zege. Ze won de negende koers, die werd verreden op de kleine (verlichte) piste in Wassenaar.
Michael Schmid laat zich de laatste maanden steeds vaker zien in ons land en dat op zich is al een teken dat het bij onze oosterburen niet zo geweldig met de sport gaat. De rijder uit Essen won uit een beperkt aantal starts dit jaar al zeven maal op Hollandse bodem. De laatste winst binnen dat septet boekte hij zondag in de openingskoers met Trigger Dragon uit het entrainement van Age Posthumus.
Hilda Hofstra deed goede zaken in de strijd om de nationale titel bij de amatrices, waarin ze met Uiver H haar voornaamste concurrente Annemiek Beekman terugwees. De Zandvoortse haalde er met een tweede plaats voor Syrene Promise overigens meer uit dan menigeen voor mogelijk had gehouden.
Bij de volbloeds was het vooral spannend wie de nieuwe nationale kampioene bij de amateurs zou worden, waarbij nog drie kandidaten voor de titel waren overgebleven: Patricia de Zeeuw, Mariska Bakker en Birkje Hoorens van Heyningen. De ren zelf werd gewonnen door Jynx met Angeline Batist, waardoor de Haagse nog opschoof naar een tweede plek. Bakker (tweede met Great General) en Hoorens van Heyningen (vierde met Stranded Gentry) kwamen wel heel dicht bij de kampioenshelm, maar sneefden in het zicht van de haven. Zodoende mag de Haagse Patricia de Zeeuw, op basis van het aantal tweede plaatsen, zich de nationale kampioene voor één jaar noemen. De pas één jaar als amatrice actieve De Zeeuw neemt de titel over van Sandra Vetter.
De titel bij de beroepsrijders was al vergeven, vandaar dat de nieuwe titularis Terry Cain zich niet al te druk zal hebben gemaakt om zijn overigens knappe tweede plaats in de laatste ren van het jaar op Duindigt. Met Sharp eindigde hij vlak achter Miranda’s Sprite met Raymond Chang.
Bolets creb naar sensationele winst in elite mijl, breeders crown gaat naar wervelwind
/in Algemeen, Nieuws /door adminWOLVEGA, ZATERDAG
In Wolvega werd zaterdag de tweede jaargang van de Nederlandse Breeders Crown in gang gezet. De versie voor tweejarigen, de W-jaargang, ging naar Wervelwind van Stal De Groningers met Robin Bakker in de sulky.
Wervelwind wint Breeders Crown
De winst van Wervelwind met Robin Bakker was opvallend, want de merrie ging in deze tweede editie van de Breeders Crown voor tweejarige dravers niet bepaald als favoriete van start. Die eer was voorbehouden aan Wout Wielinga en Wings Summerland, die de overige ereplaatsen bezetten. Wervelwind is een late beloning voor een investering die de familie Roggen van Stal De Groningers in 1999 deed. Zij kochten toen de moeder van Wervelwind, Pepper Butcher, als jaarling, maar de merrie zou nooit een stuiver verdienen. Hoewel Pepper Butcher inmiddels uit het stamboek is geschreven, lijkt ze met Wervelwind toch nog een laatste goede daad te hebben verricht voor de Groningse eigenaren. De tweede plek ging naar de in de slotfase zeer moeizaam dravende Wout Wielinga, eigendom van Klaas Wiersma van ‘dagsponsor’ WS Fish International.
Trainer Hans Bot had vanuit Otterlo eerder al positieve geluiden laten horen over zijn Wahinie Stardust, die in de belangrijkste klassiekers nog geen rol van betekenis had kunnen spelen. Na een dik betaalde zege in een Stakeskoers voegde de dochter van Incredible Crafts er nog eens 2.700 aan toe met de winst in de Breeders Crown voor merries. Vermoedelijk mag de tweejarige, die dit jaar al tien mille verdiende, nu even van een winterpauze genieten.
De Troostversie van de Breeders Crown werd een prooi voor Wight Summerland met Hugo Langeweg jr. Het betrof het eerste optreden in koersverband van de hengst, een zoon van twee winnaars van de Productendraverij: de hengst Out of the Blue en de merrie Never Too Late. Het was voor Langeweg jr inmiddels alweer seizoenzege nummer 126.
De W.S. Fish International Elite Mijl was een bijzonder sterk bezette koers, waarin zelfs Freiherr As participeerde. De Duitse draver van het jaar 2004 moest zich, na een vermoeiende trip vanuit Italië, echter gewonnen geven tegen veteraan Bolets Creb, die op twaalfjarige leeftijd in handen van Gerrit de jong zowaar bijna nog zijn eerder dit jaar op Duindigt gevestigde record verbeterde.
De veteraan, ooit door De Jong opgedoken bij een kleine eigenaartrainer, is een ware alleskunner voor wie het jammer is dat het einde van zijn loopbaan inmiddels in zicht komt. Eerder dit jaar bracht hij zijn winsom tot over de ton.
Ook voor de stayers stond er een mooie koers op de kalender, waarbij de volledig doorgebroken Titus Boko zich de snelste toonde over 3100 meter. Het was inmiddels de zevende zege van de krachtpatser dit jaar, net als bij al zijn eerdere overwinningen werd hij gereden door Ruud Pools.
De openingskoers werd een prooi voor Tahiti Yoly, een door Gerrit Jol gefokte zoon van dekhengts Getalonglittledoggy, welke destijds de eerste geregistreerde draver van jaargang 2001 was. Rijder was Johnny Westenbrink.
Pesach Boko is vanwege zijn gedrag en uiterlijk het lievelingspaard van vele mensen binnen de drafpsort. De zoon van de legendarische Mack Lobell kon door Nico Knoll voor een zacht prijsje worden overgenomen en dochter Maaike Knoll beleeft sindsdien mooie succesen met de ruin. Niet alleen won de 25-jarige er destijds haar eerste koersje mee als gelegenheidsrijdster, na haar winst zaterdag was ze ook verantwoordelijk voor de laatste overwinningen voor de staltroef.
Valeur le Blanc vervolgde zijn loopbaan met een tweede zege, waardoor de pupil van Voorhouter Dolf Rieken nog altijd ongeslagen is. De hengst werd naar een nieuw record gereden door Ronald de Beer.
De Zweed Fast haalde weer eens ouderwets uit voor eigenaresse Sierdje Schokker. De ruin was ooit door een ongeval in het land enige tijd uit de roulatie en ook rugproblemen liepen lange tijd als een rode draad door de loopbaan van de draver. Hij werd nu naar de winst gereden door Kurt Roeges, die de honneurs waarnam voor de geblesseerde Henk Hamming. De Belg was voorheen werkzaam in Oudeschoot en kende de Zweed dus al uitstekend. De tegenwoordig eveneens in Oudeschoot actieve Dion Tesselaar leverde in een gastritje overigens ook nog een winnaar af, door voor collega Cornelis Vergay Redemtion Park naar de winst te rijden.
Rick Wester voelt zich uitstekend thuis achter de rug van Rhea Jari. De jeugdige Alkmaarder die een week eerder nog enkele koersen in Italië reed, leidde de merrie nu voor derde maal in successie naar de winst in de lucratieve Supertriokoers.
Hans van der Pijl is de laatste weken vooral in zuidelijker gelegen streken (België en Frankrijk) succesvol, zaterdag haalde hij echter in een fors bezette koers uit met Voorinja van eigenaartrainer Gerrit Buitelaar uit Voorschoten. Voor Van der Pijl was het de eerste zege op eigen bodem sinds lange tijd.
Richard Slijfer wint in praag
/in Drafsport, Nieuws /door adminPRAAG – Het zijn van die locaties waar je als Nederlandse pikeur niet vaak komt, maar Richard Slijfer mocht mede op uitnodiging van het Duitse Gestüt Platvoet afgelopen weekeinde koersen in de Tsjechische hoofdstad Praag. De oud-inwoner van Marum deed dat niet zonder succes, want al in de tweede koers was het raak met de zesjarige Rekord Skal. In het hoofdnummer speelde hij met de Nederlandse draver Sir Playboy echter geen rol van betekenis en werd vierde, nog achter Ubaldo Boko. Sir Gill (Jaromir Kotasek) won de koers.
Twee ‘Nederlandse’ paarden wisten nog wel de winst te pakken. Lucky Fortuna (de Schoonderwoerd-draver liep 1.15,5!) en de door Martin Sanders gefokte Okido San toonden zich tijdens de laatste meeting van het jaar in Tsjechië nog eens de sterkste.
Hans van der Pijl
/in Drafsport, Nieuws /door adminLA CROISE LAROCHE – Met dank aan Hans van der Pijl is de toekomst van Perrine De Padd in Frankrijk even veiliggesteld. De merrie zegevierde vorige week in La Croise Laroche in handen van Hagenaar Hans van der Pijl, waardoor ze in de toekomst niet – zoals de strenge Franse reglementen voorschrijven – zal worden verwijderd uit het Franse stamboek. Perrine De Padd won in een koers voor de beginnersklasse (driejarige merries) in 1.17,1.
prix de Bretange
/in Algemeen, Nieuws /door adminVINCENNES – De Prix de Bretagne, de eerste echt grote koers in het Franse winterseizoen, is een prooi geworden voor Maxime Bezier met Keed Tivoli. In deze voorbereidingskoers op onder meer de Prix d’Amérique bleef de winnende combinatie Ladakh Jiel (Pierre Vercruysse), Nijinski Blue (Yves Dreux), Notre Haufor (Chr. Bigeon), Super Light (Jürgen Westholm) en Java Darche plus Mara Bourbon voor.
Rembrandt November wint!
/in Drafsport, Nieuws /door adminBERGEN – In het Noorse Bergen was er donderdag de eerste winst in de loopbaan van Rembrandt November, een draver die in ons land en in Duitsland nog actief was voor Ger Visser's Vibelzee en in training stond bij Cees Kamminga. Hij verbeterde in handen van Rune Wiig zijn record naar 1.18,3.
Rembrandt is een kleinzoon van de destijds bijzonder snelle merrie Yeaning Boshoeve. Die kwam bijna twintig jaar geleden tot een record van 1.14,7 en won bijna negentig mille in haar loopbaan. De door Wiebe Landman (St. Nicolaasga) gefokte merrie was ook als fokmerrie een succes. Niet alleen bracht ze de moeder van Rembrandt November, Pearl Boshoeve, maar ook de meervoudig tonwinnaar Hans Boshoeve die momenteel als dekhengst aan de weg timmert.
Bergen staat niet bekend als een extreem snelle baan, maar kent toch enkele opzienbarende baanrecordhouders. Bij de oudere hengsten en ruins is de Zweedse crack The Onion sinds 1985 met 1.12,1 baanrecordhouder. Bij de merries is de Amerikaanse Grades Singing met 1.12,6 (1989) nog altijd niet uit de boeken gereden. Beide paarden wonnen ooit in ons land de Prijs der Giganten.