DINSLAKEN – Vijf verschillende Nederlandse pikeurs wonnen maandagavond op de baan van Dinslaken een koers. Niels Jongejans deed dat met Sjef Boko zelfs in één van de snelste tijden van de avond, 1.17,6 over 2100 meter. De driejarige Yfrie Beemd imponeerde in handen van Dirk Knoops. De inwoner van Baexem heeft duidelijk een talent op stal staan.
Sjef Boko benaderde zelfs de tijd welke in de topklasse werd neergezet door Prince of Night met Roland Hülskath. Die kwam na een slotfase aan een voet van 1.12,1 in 1.17,3 over de meet. Daar kon Sjef Boko net niet aan tippen, maar hij poetste daarmee wel twee mindere prestaties in Nederland weg. Zo snel hoefde Yfrie Beemd niet, maar met 1.19,2 bewees de Santana Boko-zoon wel uit het goed hout gesneden te zijn, hij won 'van start tot finish'.
Richard Heynen reed zijn Victor Hallinck in 1.20,1 naar de bloemen, terwijl Cees de Leeuw Frankrijk en Duitsland nog altijd goed weet te combineren, getuige de winst met Super Williams, die Viky de Bloomerd aftroefde. Uiteraard boekte ook Gerrit Gommans, dit jaar bijzonder op dreef, weer een zege. Zijn Wonder Houberg legde in 1.18,3 over de kilometer een ritje over 2100 meter als snelste af

Door het eerdere afgelasten van de meeting in Aduard vanwege zware regenval, is Emmeloord het tweede station dat de liefhebbers van de grasbanen aandoen. Op de baan die van oudsher een toevluchtsoord is geweest voor bekende trainers als oefenpiste, wordt ook dit jaar weer drie keer gekoerst. Woensdagmiddag prijken er tien fraaie koersen op het programma.

Opgeknapt Emmeloord [] Emmeloord is jaarlijks een vaste trekpleister op de koerskalender. Al vanaf 1959 wordt er gedraafd op de grasbaan, waar sinds jaar en dag mensen als de binnenkort vertrekkende Bas Crébas, de familie Verhulst en good old Dirk Bolwijn hun paarden trainen. Laatstgenoemde is wel heel nauw verweven met de piste, want al sinds 1962 was hij – met onderbrekingen – actief op de polderse baan.
Doordat alleen in Eenrum tot dusverre is gekoerst, is over het klassement van de Grastrofee nog maar weinig te zeggen. Vorig jaar ging deze immense bokaal naar Secretnora van eigenaar John Elzinga, die Valley Sund uiteindelijk ruim voorbleef. Beide paarden ontbreken hier. Misschien kan Sybes Pride, inmiddels acht jaar oud, dit jaar wederom een hoofdrol opeisen. Ze start in een goed bezette stayerskoers over 3100 meter. De merrie draait al jaren mee aan de top, ondanks een gemist jaar vanwege blessureleed. Vijf jaar geleden won de door Bas Crébas getrainde draver al eens twee keer op rij op zijn thuisbaan. Hij werd toen nog gereden door Hans Crébas, neef van, die nu met Terry H van Almeerder Roy Roy niet kansloos is. Racing Dragon (André Bakker) is op deze ondergrond altijd goed en ook Videx SR (Arend de Wrede) en Tarzan Weber (Caroline Aalbers) zijn hier in hun element.
Is het klassement voor de paarden nog ondoorzichtig, bij de rijders is er wel al enige tekening ontstaan. De gevestigde namen hebben zich reeds gemeld aan de kop van het klassement. Ruud Pools, Robin Bakker en Rob de Vlieger schreven in Eenrum ieder twee koersen op hun naam, zij domineren dan ook de stand. Pools komt in het nummer voor de hoogste winsomklasse uit met Piccolino S, die onlangs in Eenrum ouderwets uithaalde. De ruin van Jeroen Rampen, sportschoenenhandelaar uit Petten, boekte het merendeel van zijn 39 zeges op de baan van Alkmaar, maar lijkt na zijn succesvolle debuut juist op gras zijn veertigste triomf te kunnen boeken. Alleskunners als Pacific Valley (Rob de Vlieger) en Roesjha Dear (Stefan Schoonhoven) zullen zich hier ook wel weten te redden.

Met tien paarden in iedere koers is van een mooie bezetting sprake tijdens deze koersdag, die om 17.00 uur begint. Bij een zege zou Piccolino S meteen de kop pakken in de strijd om de grasbaantrofee, want veel meer winnaars van Eenrum zijn niet aanwezig. Met uitzondering van Vant d'Amerique, de merrie die met Groninger Roelof Maring na zijn succes op gras ook nog zegevierde in Alkmaar. De combinatie treft hier in de zesde koers onder meer Dancing Way, de sterk verbeterde ruin uit de stal van Jan van Dooyeweerd, die anderhalve week geleden nog zegevierde op de ruime grasbaan van Duindigt. Die is overigens minder egaal dan de Emmeloordse piste, die in de voorbije maanden nog eens extra onder handen is genomen.
In de zevende koers verliest mogelijk een paard zijn dit jaar op de grasbanen ongeslagen status: Toya Clover met Peter Petersen. Hij neemt het hier op tegen een specialist als Tauros Cup (Robin Bakker), een hengst die van fokker en eigenaar Cupido veel tijd heeft gekregen om zich te ontwikkelen. Op gras is hij zeldzaam betrouwbaar: in al zijn zes starts op de recreatieve pistes liep hij binnen het trio. Vorig jaar won de in Wedde opgegroeide draver nog in Eenrum.

WARMOND – Nu de zomer in aantocht is, neemt ook de frequentie van de kortebanen toe. Zaterdag strijkt het circus neer in Warmond, waar sinds 1989 weer wordt gekoerst, nadat eerder deze locatie een kwart eeuw niet werd aangedaan door de spurters. Traditioneel start men er op de eerste zaterdag van de maand juli en de laatste jaren waren het vaak vrouwelijke pikeurs die de aandacht trokken.
Recente winnaars in Warmond:
2007 Utah Alki (Rob de Vlieger)
2006 Ubina Limburgia (Lindsey Pegram)
2005 Deliberate Dust (John de Leeuw)
2004 Adonis Guard (Aad Pools)
2003 Lino Hawai (Bert Post)
2002 Mr Diamond (Debbie van Gent)
2001 Ido Baldwin (Debbie van Gent)
2000 Mister Postman (Andries vd Blonk)
1999 Savason (Ruud Pools

De klassieker krijgt in ieder geval weer een nieuwe winnaar, want titelhouder Macadam Cowboy is er niet bij. Stal Vibelzee mikt dit jaar op de kwaliteiten van Talent Groenhof, die met Michael Schmid aan de start komt. De merrie verbeterde aan het begin van dit jaar haar record in Italië naar 1.12,0, waarmee ze hier tot de snelste deelnemers in dit veld behoort. Ze won rond de jaarwisseling zeven maal op rij in sterk bezette Franse en Italiaanse velden, onder meer met Enrico Bellei. Dat haar laatste optreden in Cagnes-sur-Mer geen succes werd, hoeft niet alles te zeggen.
Grote Prijs der Lage Landen [] In het eerste band treffen we de nummer drie van twee jaar geleden aan: Johan. Vorig jaar was zijn optreden nog beter, maar de ruin werd nadat hij als eerste de meet bereikte alsnog uitgeschakeld. Het was één van de grootste teleurstellingen in de loopbaan van rijder Tom Kooyman, die ondanks de wat povere laatste voorstellingen van de Biesolo-zoon toch weer voor een revanche gaat. Hij zal net als zijn landgenoten Swiebertje Kes en Urbie J boven zichzelf uit moeten stijgen om hier een rol te kunnen spelen. Anders is dat met Antzinthepantz, de grappig genaamde Zweed die in Waregem en Wolvega recentelijk een goede indruk achterliet. Hij heeft de steun van een heuse wereldkampioen, hoe lang is dat geleden in een Lage Landen?, hetgeen hem natuurlijk tot een interessante deelnemer maakt. Jos Verbeeck zag zijn Gondar Park in Italië zijn record verbeteren – als winnaar – maar of dat de hengst daadwerkelijk tot een kanshebber maakt? Anderhalf jaar geleden was hij in de Giganten-meeting nog niet opgewassen tegen Vilas Boko. En ontzettend veel vijfjarige winnaars zijn er in de historie van deze klassieker niet geweest.
Ron Kuiper bezet met twee paarden de helft van het middelste band, waarin Odyssee des Bordes en Simmie Rider de al gememoreerde Talent Groenhof en de onvoorspelbare Speedy Aresy treffen. Laatstgenoemde schiet soms ongenadig uit zijn slof, zoals vorig jaar toen hij het Kampioenschap van Nederland won. Simmie Rider lijkt goed genoeg voor een plaatsgeld, maar de voornaamste troef van oud-Zaankanter Kuiper zal toch Odyssee des Bordes zijn. Speciaal voor deze klus laat de trainer weer de Zweedse toprijder Jim Frick overkomen. Die vermaardheid boekte sinds zijn eerste overwinning in 1971 inmiddels zo'n vijfduizend zeges. Met Frick werd de merrie laatst op Solvalla nog vijfde, en was daarmee niet ongeplaatst zoals enkele data willen doen geloven, in een persoonlijke besttijd van 1.12,2.

Hij bleef toen vlak achter de Finse topper Passionate Kemp, die tweede werd. Een vingerwijzing dat de merrie, vorig jaar verkocht tijdens de Amérique-veiling, hier een rol gaat spelen!
De toppers vinden we natuurlijk in het achterste band. Over Virgill Boko is al in zoveel superlatieven geschreven, dat het slechts bevreemding wekt dat zijn prestaties voor de dagbladjournalisten blijkbaar in het donker worden behaald. Zijn zege in Noorwegen tussen de vierjarigenelite was overdonderend, werd door het Europese journaille op waarde geschat, maar kreeg in Nederland slechts mondjesmaat aandacht. Iedere keer dat hij niet wint, wordt echter onder het vergrootglas gelegd, terwijl het in het buitenland toch heel legitiem is om naar een piek toe te werken. In deze Lage Landen zal Hugo Langeweg jr echter niet met een bijrol genoegen wensen te nemen. Interessant is daarbij de confrontatie met zijn Duitse jaarganggenoot Sir Karan (Roland Hülskath), die eveneens met een geweldige palmares komt. De hengst weet al voor langere tijd niet wat verliezen is. Voeg daarbij de Duitse Derbywinnaar Unforgettable (Arnold Mollema) en de Europese topper Passing Renka (Ruud Pools) en het moge duidelijk zijn dat er van een ouderwets sterk bezette Lage Landen sprake is.
De winnaar past zeker op de erelijst met indrukwekkende namen als O Marijke, Hairos II, Bellino II, Fideel, Mack the Knife en Flambeau des Pins, die het koersrecord nog altijd bezit met een kilometertijd van 1.15,1. De eerste winnaar was Mac Kinley, die met Willem Geersen aftikte in een tijd van 1.22. Enkele jaren geleden trok zelfs Abano As als Prix d'Amérique-winnaar nog naar Duindigt voor een succesvol optreden. De Grote Prijs maakte ook enige tijd deel uit van het Europese circuit, maar werd daaruit verwijderd, nadat werd verordonneerd dat dergelijke draverijen vanachter de auto moesten worden gestart. Door handhaving van de bandenstart werd het karakter van de koers geen geweld aan gedaan. In al die jaren is de Lage Landen twee keer niet gelopen. In 1965 legde een griepepidemie het nationale koerswezen volledig lam en enkele jaren geleden was de MKZ-crisis spelbreker.
Gelukkig is de Lage Landen midden in het programma geplaatst en wordt het niet als toetje geserveerd. Toch zijn de twee slotkoersen juist de moeite van het wachten wel waard. Eerst een mooie stayerskoers met onder meer de winnaar van de 4,5 kilometer van Alkmaar, Ustan Medo, de zich sterk ontwikkelende Udo Siebar en Tennessie Forest, die helaas voor trainster Caroline Aalbers winsom te weinig had om deel te nemen aan de Lage Landen. Verder komen ook Urbano Crown, Venividivici Joe (hij koerste ongelukkig de laatste tijd) en enkele buitenlandse gasten in aanmerking voor de zegepraal. Good Dry van Lieven de Groote liep bijvoorbeeld al bijna vier ton aan prijzengeld bijeen door heel Europa.
Als uitsmijter wacht Duindigts Sprintkampioenschap. Arnold Mollema neemt zijn Italiaanse crack Expo Bi mee, de hengst heeft een record van 1.12,1 en dat is een fractie langzamer dan de 1.11,8 die Top Ten (Michael Schmid) op de klokken bracht. Rob de Vlieger zet liefst drie troeven in, waarvan de door hemzelf te rijden Victor Bas de belangrijkste lijkt. De hengst is ouderwets in vorm. Dion Tesselaar heeft Romeo Boko zondag ingeladen, een ruin die maar mondjesmaat aan het vertrek verschijnt. Bij zijn laatste optredens in ons land was hij over de mijl echter niet te beschieten.
De gehele meeting kent uitstekende prijzengelden, ook voor deelnemers die nog niet tot de topcategorie zijn doorgedrongen. Dat betekent dat het niveau van de paarden gedurende de gehele meeting uitstekend is. Daarvoor is een blik op de openingskoers al genoeg. De Italiaanse merrie Light my fire Bi kruist met Hugo Langeweg jr de degens weer met Oh Boy, een duel dat onlangs door laatstgenoemde met Ruud Pools werd gewonnen. De startpositie van de driejarige Italiaanse spreekt nu echter in haar voordeel. Het duo moet nu rekening houden met (minstens) nog een kaper op de kust. Visconti is bij zijn nieuwe trainer Tom Kooyman namelijk ook nog ongeslagen. Drie seriewinnaars dus in deze boeiende opener!

En van dergelijk kaliber paarden is de gehele middag doordrenkt. Golddigger won met Peter Strooper inmiddels acht maal op rij, al moet hij in Wassenaar zijn eerste winst nog boeken. De draver van Stal Amsterdam rekent iedere keer echter opnieuw af met een geduchte opponent, zoals dat nu Utah Alki (Rob de Vlieger) is. De voormalige kortebaankampioene won inmiddels drie keer op rij en bracht laatst haar record onder de grens van de 1.15.
De derde koers brengt natuurlijk geen seriewinnaars aan de start, want het betreft hier nieuwkomers die nog een beperkte staat van dienst hebben. Wim van der Mespel treedt hier aan met het in deze koers nog enige ongeslagen paard: Your Love Lois uit de stal van Rob van Toor. De Haagse trainer is momenteel uiterst succesvol op meerdere fronten. De moeder van Your Love Lois was trouwens ook geen verkeerde: Realy Furniture werd tweede in de Derby van Rise and Shine.
Van Vriend Vryenesse deden de geruchten de ronde dat hij in actie zou komen in de Grote Prijs der Lage Landen, dat is echter niet het geval geweest. De ruin heeft nu prima kansen in de vijfde koers, met nationaal kampioen Fred Handelaar als rijder achter zich. Een koers later is de vier keer op rij winnende Voltreffer met Hugo Langeweg Jr de te kloppen draver. De ruin is de oogappel van Duindigt-trainer Arend-Jan Harmsen, die in een op persoonlijk vlak moeilijke periode veel steun heeft gehad aan de vijfjarige draver. De Italiaanse hengst Inalco (Arnold Mollema) zal echter samen met seriewinnaar Winston C (Wim van der Mespel) voor weerwerk zorgen.
De achtste koers biedt goede kansen voor de Fransman Quatuor du Bouffrey, die tot dusverre drie van zijn vier koersen won. Rijder Tom Kooyman zal twintig minuten later echter pas op de plaats moeten maken met Reine Vryenesse. De verdienstelijke merrie neemt het op tegen America's Dust (Christophe Martens), Udo Kievitshof (Peter Strooper), Flash Light (Arnold Mollema), Sunzi November (Hugo Langeweg jr) en de Italiaan Idecrottable met Jos verbeeck. Allemaal paarden die gezien hun leeftijd op termijn ook deelnemer kunnen worden in de Lage Landen. Voeg daarbij Duindigt-draver van het Jaar 2007 Terminator, die zijn rentree maakt, en duidelijk is dat ook deze koers er een is om de vingers bij af te likken.
Duindigt zonder rennen is als een winter zonder ijs (en beide komen helaas toch weleens voor…) De vierde koers is als enige voorbehouden aan de volbloeds, waarvan er zeven in de baan komen.

AXEVALLA – Op de Zweedse baan van Axevalla was er een nieuwe zege voor een voormalige pupil van de Helmondse familie Gerrits. De zes jaar oude ruin Paxmen won in 1.16,4 over 2140 meter, hetgeen zijn derde seizoenzege betekende. De zoon van Castleton Bass (hengstenhouder Mart Bakker kan weer een ééntje bij zijn advertentie voegen) en Another Victory werd gereden door Ake Svanstedt. Paxmen begon zijn loopbaan met meerdere zege bij trainer Hugo Langeweg