WDC25: Jaap van Rijn eindigt als derde in World Driving Championship 2025

Op IRT New Zealand Cup Day op Addington heeft Jaap van Rijn zijn wereldkampioenschap afgesloten met een derde plaats in de eindstand van de World Driving Championship 2025. Op het heilige gravel van Addington, het vlaggenschip van de Nieuw-Zeelandse drafsport, hield de Nederlander in de laatste heat het hoofd koel en bekroonde hij een indrukwekkende campagne met een podiumplek in een veld van tien absolute wereldtoppers.

De slotdag stond volledig in het teken van spanning rond de posities achter de ongenaakbare James MacDonald. De Canadees had tijdens de eerdere heats, onder andere met een ijzersterke reeks in Winton, een voorsprong opgebouwd die hij op Addington hoefde te consolideren om de wereldtitel veilig te stellen. Voor Jaap ging het om iets anders: zijn wereldprestatie op Winton vertaalde zich in een derde plek in het klassement en op Cup Day moest hij die positie verdedigen tegen de Nieuw-Zeelandse publiekslieveling Blair Orange en de Zweedse toppikeur Mats Djuse.

In de laatste heat reed Jaap precies zoals je dat van een rijderskampioen mag verwachten: scherp in de uitgangspositie, geen onnodig risico en elke meter benutten die het koersverloop hem gaf. Met een gedoseerde aanval in de laatste bocht, waarbij hij zich niet liet meeslepen in het gevecht om de overwinning maar wel zijn directe concurrent in het oog hield, stelde hij de punten veilig die nodig waren voor de derde plaats in de eindrangschikking. In een kampioenschap waar elke fout direct wordt afgestraft, voelde dat als een overwinning op zich.

De derde plaats van Jaap is meer dan alleen een klassering; het is een visitekaartje voor de Nederlandse drafsport. In een competitie die over twintig manches werd verreden op vier karakteristieke banen, het strandachtige Kaikoura, het strakke Cambridge, het Zuid-Island-circuit Winton en de iconische Cup-baan Addington, liet hij zien dat Nederlandse pikeurs zich moeiteloos kunnen meten met de wereldtop. Zijn offensieve rijstijl, het gevoel voor koers en tempo en zijn vermogen om zich razendsnel aan te passen aan andere banen en ritmes, maakten indruk op publiek en collega-rijders.

Voor Nederland blijft WDC25 zo een kampioenschap om trots op te zijn. Jaap van Rijn keert naar huis terug met een bronzen medaille, een rugzak vol ervaring en de bevestiging, na de twee wereldtitels van Rick Ebbinge, dat Nederlandse rijders thuishoren op het hoogste wereldpodium. De drafsport in Nederland wint hiermee niet alleen aan prestige, maar ook aan inspiratie: jonge rijders hebben nu een vers, tastbaar voorbeeld van hoe ver talent, vakmanschap en mentale weerbaarheid kunnen reiken.

WDC25: Nederlandse dag op Winton

Op de koersbaan van Winton, diep in het zuiden van Nieuw-Zeeland, kreeg de World Driving Championship 2025 (WDC25) gisteren precies wat je van een WK mag verwachten: spektakel, spanning en een hoofdrol voor de Nederlandse troef.
Op Central Southland Raceway, een 1500 meter lange en eerlijke baan die bekend staat om haar snelle mijlentijden, won Jaap van Rijn drie van de vier WDC-heats en katapulteerde hij zichzelf daarmee naar de derde plaats in het tussenklassement, met een marge van negen punten op thuisrijder Blair Orange.

Dat Winton een cruciale halte zou worden, was vooraf al duidelijk. In de aanloop schreven Nieuw-Zeelandse media dat de vier WDC-heats op deze baan een sleutelrol zouden spelen in de strijd om de wereldtitel, juist omdat het toernooi over in totaal twintig koersen wordt beslist en elke fout in deze fase hard doortelt.

De vrijwilligers en baanbestuurders van Winton hadden alles uit de kast getrokken om de beste pikeurs ter wereld en hun entourage zich welkom te laten voelen. Aan alles was te zien en te merken hoe trots men was dat het WDC25 Winton aandeed. Ter ere van de grotendeels Schotse achtergrond van de inwoners van Southland werd de bus met de rijders, officials en begeleiders ontvangen en begeleid door traditionele doedelzakmuziek.

Van Rijn had de stijgende lijn al eerder te pakken. Op Addington reed hij meerdere paarden naar de punten, maar wat hij in Winton liet zien was wel zeer bijzonder. Drie keer kwam Van Rijn als winnaar terug naar de winners’ circle; drie keer toonde hij precies waar Europese koersintelligentie en snelle aanpassing aan de Nieuw-Zeelandse pacers samenkomen.

De kracht van Van Rijn op deze dag zat niet alleen in de uitslag, maar in de manier waarop hij zijn zeges pakte. Op een baan als Winton, met vloeiende, ruime bochten, loont het om te koersen aan de voorzijde van het veld.

In zijn eerste winnende heat van de dag profiteerde Jaap van een scherpe start, en dat recept herhaalde hij bij zijn volgende overwinningen.

Voor Winton lag de focus in de internationale berichtgeving vooral op James MacDonald, die na sterke optredens in Kaikoura, Cambridge en Addington de leiding in het klassement had genomen en wist vast te houden. In eerdere heats schoof de Canadees met zijn constante podiumplaatsen gestaag naar voren, terwijl Gary Hall Jr. lang in de buurt bleef en thuisfavoriet Blair Orange zich met een sterke avond in Cambridge naar de vierde plaats knokte.

Na de WDC-dag in Winton is het beeld verschoven. Met drie zeges in vier heats stijgt Van Rijn naar de derde plaats. Na negentien heats en vijf koersdagen verdedigt hij nu een voorsprong van negen punten op Blair Orange. Hoewel het paard in de laatste heat op 132 tegen 1 staat, is het vasthouden van de derde plaats zeker mogelijk.

Met nog één koersdag en in totaal één heat te gaan, telt elke beslissing. MacDonald blijft de te kloppen man, maar zijn voorsprong is niet onaantastbaar; één mislukte rit, een uitschakeling of opgesloten raken kan het klassement nog op zijn kop zetten. Vooral Hall Jr. loert daar direct achter, terwijl Orange op eigen bodem zal willen laten zien dat zijn dag in Cambridge geen uitschieter was, maar een voorbode.

Voor Van Rijn is de opdracht na Winton bijna klinisch eenvoudig: koel blijven, punten pakken, geen domme risico’s nemen en alleen forceren als het echt kan. Maar sportief gezien is er nog iets anders aan de hand. Met drie zeges op één dag in Winton heeft hij niet alleen het klassement beïnvloed, maar ook het verhaal van dit WK gekaapt: van “rookie tussen de pacers” naar de man van de dag. Niet voor niets noemde de andere pikeurs hem “The Flying Dutchman”.

Hoe de WDC25 ook eindigt, de Winton-dag van 2025 gaat voor Nederlandse drafsportfans de boeken in als de dag waarop Jaap van Rijn aan de andere kant van de wereld liet zien dat een Nederlandse pikeur ook tussen de pacers in Nieuw-Zeeland de lakens kan uitdelen. En dat het oranje in WDC25 niet alleen in de naam van Blair Orange zit, maar vooral staat voor de kleuren van Nederland.

WDC25: Punten sprokkelen voor Jaap van Rijn

Na de eerste twee koersdagen op Kaikōura en de verplaatsing naar het Noordereiland werd het WDC25 hervat op Cambridge Racecourse, een snelle baan vlakbij Hamilton. Op deze baan was het vooral de Zweedse pikeur Mats Djuse die indruk maakte met twee overwinningen.

Na Cambridge Racecourse volgde opnieuw een verplaatsing, dit keer terug naar Christchurch voor de koersen op Addington, waar de Nieuw-Zeelandse pikeur Blair Orange zijn 3000e overwinning uit zijn carrière behaalde.

Hoewel Jaap van Rijn op Cambridge Racecourse indruk maakte met een offensieve rijstijl, was de oogst met twee vierde plaatsen, een zesde plaats en twee zevende plaatsen mager. De Zweed Mats Djuse was de pikeur van de avond met zijn twee zeges.

Op vrijdagochtend waren de pikeurs en hun entourage op bezoek bij een van Nieuw Zeelands beste trainers John Dunn, de broer van de in Amerika zeer succesvolle toppikeur Dexter Dunn. Een aantal pikeurs en begeleiders maakte van de kans gebruik om mee te gaan met John Dunn en zijn team om de paarden te trainen op het strand van van Woodend Beach. Linda Matsky, de succesvolle Duitse amatrice en partner van Van Rijn, en SNDR bestuurslid Stef van der Weide genoten van snelwerk op het strand met enkele van Nieuw Zeelands beste pacers.

Op Addington, de baan van de New Zealand Cup, zagen de kansen voor Jaap van Rijn er beter uit. Met twee tweede plaatsen werden er opnieuw belangrijke punten gescoord. Vooral heat 15 (de achtste koers) mondde uit in een spannende finish; Jaap van Rijn en zijn paard Nothing But You namen in de rechterlijn de leiding over van Pierre Vercruysse met One Eye Bandit en leken af te stormen op de overwinning, totdat Vercruysse nog één keer aanzette en op de streep de winst naar zich toe trok.

Op zaterdag reisden de pikeurs af naar het zuiden van Nieuw-Zeeland, waar op zondag gekoerst zou worden op Winton Racecourse. De rijders werden getrakteerd op een diner in het plaatsje Bluff, het meest zuidelijke puntje van Nieuw-Zeeland.

Na vijftien heats zijn de kansen van Jaap van Rijn op de wereldtitel te verwaarlozen. De strijd lijkt nu te gaan tussen de Canadees James MacDonald, de Australiër Gary Hall jr., de Zweed Mats Djuse en de Nieuw-Zeelander Blair Orange. Zowel Djuse als Orange hebben in de laatste vijf heats kansrijke paarden geloot, waardoor de ontknoping nog altijd spannend kan worden.

WDC25: Eerste overwinning op Kaikōura Racecourse

De eerste racedag begon onder een staalblauwe hemel boven Kaikōura. Met de oceaan als achtergrond vormde het terrein van de Kaikōura Trotting Club een schilderachtig decor. Rijders, teams en toeschouwers verzamelden zich voor de officiële opening van het evenement, waarop de eerste drie heats van het kampioenschap werden verreden.

Bij het wereldkampioenschap zijn de rijders grotendeels afhankelijk van de loting waarmee de paarden worden toegewezen. Dit keer had vooral de Australiër Gary Hall jr. geluk: hij kreeg in de eerste twee koersen de favoriet toebedeeld. Voor onze Nederlandse pikeur Jaap van Rijn verliep de loting minder gunstig. In de eerste twee koersen leek hij op voorhand vrijwel kansloos; pas in de derde koers kreeg hij een paard met meer mogelijkheden. De strategie was dan ook om punten te sprokkelen. Gedurende de competitie rijdt elke deelnemer zowel sterke als zwakkere paarden, en juist door met de mindere paarden boven verwachting te presteren, kan verschil worden gemaakt ten opzichte van de concurrentie.

Voordat de eerste koers van het WDC25 van start ging, verzamelden de pikeurs zich langs de baan om de verrichtingen van de Canadese deelnemer James MacDonald te volgen. MacDonald had de Amerikaanse toppikeur Dexter Dunn — van oorsprong een Nieuw-Zeelander — gevraagd om een rit te regelen vóór aanvang van het WDC25, om zo de Nieuw-Zeelandse koersstijl te leren kennen. Met een door de familie Dunn getraind paard won hij direct op indrukwekkende wijze de openingskoers van de dag en bevestigde hij zijn reputatie als toprijder.

De eerste koers van Jaap van Rijn werd een tactische strijd om punten. Zijn paard Lim In A Bottle, getraind door Anne-Marie en Jack Best, werd beschouwd als de minste deelnemer in het veld. Met een zevende plaats van de negen starters (één paard was geschrapt) presteerde Jaap boven verwachting. De Australiër Gary Hall jr. deed wat van hem werd verwacht en won met de favoriet.

De overige twee koersen leverden voor Nederland slechts minimale punten op door uitgeschakelde paarden. Gary Hall jr. sloot de dag af met twee overwinningen en een tweede plaats — een indrukwekkende prestatie. Die tweede plek kwam er dankzij het sublieme rijden van de Italiaan Giampaolo Minucci, die op de streep de overwinning wist te grijpen.

De tweede dag stond in het teken van de grote koersdag in Kaikōura. De prestigieuze Alabar Kaikōura Cup beleefde haar honderdste editie. Opnieuw was het decor indrukwekkend: volle tribunes, een levendig middenterrein met campers, caravans, barbecues, muziek, sfeer en verkoelende drankjes — een weekend vol beleving.

Voor Nederland begon de dag uitstekend. Jaap van Rijn reed de favoriet It’s Though, eveneens uit de training van de familie Dunn, naar een onbetwiste overwinning en pakte daarmee waardevolle punten voor het klassement. In de tweede WDC25-koers van de dag was het vervolgens onze oosterbuur Michael Nimczyk die de bloemen in ontvangst mocht nemen.

De twee dagen in Kaikōura bewezen dat sportieve prestaties en beleving elkaar versterken. Op de baan werd scherp en doelgericht gestreden, waarbij tactiek en snelheid het verschil maakten. Buiten de baan wisselden de deelnemers ervaringen uit en beleefden zij samen momenten van rust en inspiratie.

Dinsdag stond in het teken van de verplaatsing: van het Zuidereiland verhuisde de competitie naar het Noordereiland. Maar eerst gingen de rijders en hun entourage de oceaan op om walvissen en dolfijnen te spotten aan de oostkust van Nieuw-Zeeland. Na de vlucht naar Hamilton volgde een bezoek aan de prachtige stallen van Bretton Farms, kampioenfokker van Nieuw-Zeeland. Een diner naast de stallen, met uitzicht over de paddocks, vormde het decor van de avond. Binnen dit soort competities groeien de rijders steeds meer naar elkaar toe, en de avond werd afgesloten met het bekijken van koersbeelden van Varenne, voorzien van live commentaar en toelichting door Jori Turja en Giampaolo Minucci.

De volgende koers vindt plaats op Cambridge Racecourse, waar maar liefst vijf koersen worden verreden. Na deze dag is de competitie halverwege en zal de ranglijst grotendeels vorm krijgen. Voor Nederland en Jaap van Rijn is het daarom zaak om tijdens deze koersdag het maximaal aantal punten te verzamelen.

WIJZIGINGEN IN DE LIJST VAN GOEDGEKEURDE IJZERS EN “PLAQUES” DOOR DE SETF

Het Comité van de SETF heeft op 29 oktober 2025, de lijst van goedgekeurde ijzers en plaquesgewijzigd.

 Deze lijst wordt van kracht tijdens wedstrijden die vanaf 10 november 2025 worden georganiseerd (aangiften van starters op 7 november 2025).

Klik hieronder voor de betreffende publicatie. Het document wordt in een nieuw scherm geopend.

Bulletin Letrot 30-10-2025 ferrureDownloaden

De start van het World Driving Championship 2025

Morgen, 2 november 2025, klinkt in het kustplaatsje Kaikōura op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland het eerste startschot van het World Driving Championship 2025 (WDC25). Tien rijders uit evenzoveel landen staan aan het begin van een negendaagse competitie die zal bepalen wie zich de beste pikeur ter wereld mag noemen. Vandaag kwamen de deelnemers samen in Christchurch voor de officiële briefing en persmomenten. Daarna vertrokken ze gezamenlijk per bus richting Kaikōura, waar morgen de eerste serie heats plaatsvindt.

Aankomst en briefing in Christchurch

In de vroege ochtend druppelden de rijders binnen in Christchurch, waar ze werden ontvangen door vertegenwoordigers van Harness Racing New Zealand (HRNZ) en het internationale WDC-comité. Hierna volgde de officiële briefing, waarin de organisatie de specifieke Nieuw-Zeelandse koersregels toelichtte.

De rijders kregen uitleg over de lokale startprocedures, de veiligheidsvoorschriften op de baan, het zweepgebruik, de push outs  en het puntensysteem dat in alle heats wordt gehanteerd. Vooral rijders uit Europa en Noord-Amerika luisterden aandachtig; kleine verschillen in regelgeving kunnen immers grote invloed hebben op het verloop van de serie.

Na afloop van de briefing poseerden de tien deelnemers voor de internationale pers. De foto’s symboliseerden de start van een unieke editie van het kampioenschap: voor het eerst vindt het toernooi volledig in Nieuw-Zeeland plaats, zonder gedeelde gastlanden.

In de namiddag stapte het gezelschap in de bus richting Kaikōura, zo’n 180 kilometer ten noorden van Christchurch. De rit voerde langs kustwegen en door kleine vissersdorpen; onderweg wisselden de rijders verhalen en verwachtingen uit. Bij aankomst in Kaikōura, waar de zon langzaam achter de bergen zakte, was de sfeer ontspannen maar gespannen tegelijk, het besef groeide dat morgen de eerste punten te verdienen zijn.

Kaikōura als decor

Kaikōura is een iconische locatie voor de drafsport in Nieuw-Zeeland. De Kaikōura Trotting Club bestaat sinds 1914 en organiseert jaarlijks een tweedaags evenement dat bekendstaat om zijn unieke ligging: met uitzicht op de oceaan aan de ene kant en de besneeuwde bergtoppen van de Seaward Kaikōura Range aan de andere.

Voor het WDC-toernooi is Kaikōura het ideale startpunt: compact, sfeervol en met een publiek dat de sport ademt. De eerste vijf heats van het kampioenschap worden hier verreden, verspreid over zondag 2 en maandag 3 november.

Op zondag begint de eerste race rond 12:30 uur lokale tijd (NZDT), wat overeenkomt met 00:30 uur Nederlandse tijd (CET). Op maandag start het programma om 12:00 uur NZDT, oftewel 00:00 uur in Nederland.
Daarmee zullen de Nederlandse fans tot diep in de nacht moeten opblijven om Jaap van Rijn en zijn internationale collega’s live te volgen.

De puntentelling: elke meter telt

Het klassement van het World Driving Championship wordt bepaald aan de hand van een gestandaardiseerd puntensysteem dat in alle heats wordt toegepast. Het systeem is ontworpen om consistentie te belonen in plaats van enkel individuele overwinningen.

De officiële puntentelling voor WDC25 is als volgt:

PositiePunten
1e17
2e12
3e9
4e7
5e6
6e5
7e4
8e3
9e2
10e1

De totale competitie bestaat uit twintig heats verspreid over zes racedagen op vijf locaties: Kaikōura (2 en 3 november), Cambridge (5 november), Addington (7 november), Winton (9 november) en de grote finale op Addington Cup Day op dinsdag 11 november.

Voor de pikeurs betekent dit dat één mindere dag direct gevolgen heeft. De puntentabel stimuleert risico’s en tactisch rijden: soms is het verstandiger om voor een zekere vierde plaats te gaan dan te forceren en buiten de punten te vallen.

Strategie en psychologie

De puntentelling beïnvloedt ook de psychologie van het kampioenschap. Rijders die goed starten, krijgen niet alleen een voorsprong in punten maar ook in vertrouwen. Wie achterop raakt, moet risico’s nemen om nog kans te maken.

Gary Hall Jr zei daarover in een interview met het Australische Racing WA: “Je kunt niet defensief rijden. Als je niet voorin meedoet, word je onzichtbaar in de punten. Soms moet je gokken op een gat dat er nauwelijks is.”

Blair Orange is juist van de gecontroleerde benadering: “Het is een lang toernooi. Je kunt het niet op dag één winnen, maar wel verliezen.”

Jaap van Rijn gaf aan dat hij vooral kijkt naar regelmaat: “Ik wil in elke heat punten scoren. De rest volgt vanzelf. Het is net als een meerkamp: stabiliteit wint.”

Achter de schermen

De organisatie van WDC25 vergt een enorme logistieke operatie. De verplaatsing van tien rijders, hun begeleiders, officials, paarden, trailers, journalisten en fans over het Zuid- en Noordereiland is een project op zich.

HRNZ werkt samen met Tourism New Zealand om het kampioenschap ook als toeristisch evenement te profileren. Er rijden speciale “WDC Tour Bussen” voor fans en sponsors, die de volledige serie kunnen volgen met overnachtingen op de wedstrijddagen. Daarnaast is er een samenwerking met Trackside NZ, die alle heats live uitzendt via televisie en streaming.

Voor internationale kijkers, waaronder de Nederlandse drafliefhebbers, wordt een samenvattend programma voorzien via Harness Racing Global.

Volg het WDC25 via Trackzide.co.nz of via het Whatsapp kanaal WDC25 | Wereldkampioenschap pikeurs via onderstaande QR code

Zoë Wester vertegenwoordigt Nederland op EK voor leerlingpikeurs in Spanje

Aanstaande zaterdag en zondag verdedigt Zoë Wester de Nederlandse eer tijdens het Europees Kampioenschap voor leerlingpikeurs in Spanje. De races worden op beide dagen live uitgezonden via YouTube. De links vind u onder dit bericht. 

Zoë heeft er een sterk seizoen op zitten, waarin ze haar veelzijdigheid heeft bewezen. Ze boekte de afgelopen jaren meerdere overwinningen op zowel de langebaan als de kortebaan en liet zien zich onder alle omstandigheden staande te kunnen houden. Met haar rustige rijstijl, scherp koersinzicht en natuurlijke gevoel voor tempo heeft ze zich ontwikkeld tot een van de meest veelbelovende jonge talenten in de Nederlandse drafsport.

De passie voor de sport zit bij Zoë in de familie. Haar vader Rick Wester is al vele jaren actief als trainer en pikeur en heeft zich in het bijzonder op de kortebaan onderscheiden met een constante stroom van aansprekende prestaties. Haar oom Mats Wester was als leerlingpikeur eveneens succesvol en behoort inmiddels tot de vaste waarden op de kortebaan. 

(Bron: Facebook)

Het Europees Kampioenschap voor leerlingpikeurs biedt jonge talenten uit heel Europa de kans zich te meten met hun internationale leeftijdsgenoten. Voor Zoë is het een bijzondere ervaring en een bekroning op haar prestaties van het afgelopen jaar.

Namens de SNDR wensen wij Zoë veel succes in Spanje. Nederland kijkt mee en hoopt dat zij met haar inzet en talent opnieuw een visitekaartje kan afgeven voor de Nederlandse drafsport.

Zaterdag 18 oktober 2025

Zondag 19 oktober 2025

Jaap van Rijn strijdt namens Nederland op WDC25 in Nieuw-Zeeland

In november is Nieuw-Zeeland het middelpunt van de internationale drafsport. De World Driving Championship 2025 (WDC25) brengt tien top­pikeurs uit evenzoveel landen samen voor een serie van twintig koersen verspreid over vier iconische banen: Kaikoura, Cambridge, Winton en Addington (Christchurch). De finale valt samen met de grootste koersdag van het jaar in Nieuw Zeeland op de IRT New Zealand Cup Day op Addington. De organisatie van het wereldkampioenschap is in handen van Harness Racing New Zealand (HRNZ). 

De World Driving Championship (WDC) is compact opgezet, in slechts negen dagen, van zondag 2 november tot en met dinsdag 11 november, wordt het volledige kampioenschap afgewerkt. Het toernooi vindt grotendeels plaats op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland, een land waar drafsport, en dan voornamelijk de pacers, diep geworteld is in cultuur en gemeenschap.

Het kampioenschap start met twee racedagen in Kaikoura, een idyllische kustplaats dat bekendstaat om haar adembenemende landschap en de mogelijkheid om het gehele jaar walvissen te spotten. Vervolgens reist het gezelschap naar het Noordereiland voor een koersdag in Cambridge, het hart van de Waikato-regio.

Na deze uitstap keert het kampioenschap terug naar het Zuiden voor de volgende etappe op de legendarische drafbaan van Addington in Christchurch, de grootste stad van het Zuidereiland en het kloppend hart van de Nieuw-Zeelandse drafsport. Daarna volgt een koersdag in Winton, diep in het zuiden, waar het publiek bekendstaat om zijn passie voor de sport.

Het slotstuk belooft spectaculair te worden! De finale vindt plaats op Addington tijdens Cup Day, de dag waarop de New Zealand Cup wordt verreden, het absolute hoogtepunt van het drafsportjaar.

Deelnemersveld: tien landen, twee voormalig wereldkampioenen

Harness Racing New Zealand (HRNZ) presenteerde in april het volledige veld met tien rijders; Brett Beckwith (USA), Mats Djuse (Zweden), Gary Hall Jr. (Australië), James MacDonald (Canada), Michael Nimczyk (Duitsland), Blair Orange (Nieuw-Zeeland), Santtu Raitala (Finland), Antonio Simioli (Italië), Jaap van Rijn (Nederland) en Pierre Vercruysse (Frankrijk). Een opmerkelijk feit daarbij is dat MacDonald (2017) en Vercruysse (2013) voormalig wereldkampioen zijn, wat de sportieve lat direct hoog legt. 

De Italiaanse deelnemer Antonio Simioli moest helaas wegens privé redenen afzeggen voor het wereldkampioenschap. Maar, zijn vervanger in niemand minder dan de vaste pikeur van het legendarische paard Varenne, Giampaolo Minucci.  

De thuisrijder is Blair Orange, al jaren een dominerende naam in de NZ-statistieken en drievoudig NZ Cup-winnaar (met Copy That twee keer en Cruz Bromac). Zijn deelname onderstreept de ambitie van het gastland om het beste van de lokale en internationale drafsport samen te brengen. 

Jaap van Rijn: de Nederlandse troef

Namens Nederland komt Jaap van Rijn aan de start. Op zijn WDC25-profiel schetst hij nuchter de uitdaging van het rijden in een ander draflandschap, Nieuw-Zeeland kent een eigen koerscultuur en pacers zijn er dominant terwijl het in Europa alleen om dravers draait. Van Rijn zegt daarover: “Dat zal niet eenvoudig zijn aangezien we in Europa een andere stijl van koersen hebben. Het rijden van pacers in de koers zal een nieuwe ervaring zijn hoewel ik in mijn tijd in Amerika wel pacers getraind heb”.

Het geeft precies aan waarom de WDC een echte rijderscompetitie is, snel schakelen, lezen wat een koers vraagt en op onbekende paarden meteen de juiste beslissingen nemen. Het koele karakter en zijn rijderskwaliteiten gaat Jaap van Rijn in deze competitie zeker verder helpen.

Volg Jaap van Rijn en alles rond WDC25

Kijk tijdens het WK op drafsport.nl voor het laatste nieuws en inzichten en abonneer op het Whatsapp-kanaal WDC 25 | WK Pikeurs voor het laatste nieuws direct op je telefoon.

Plekken op de neus bij paarden mogelijk veroorzaakt door een schimmeltoxine, persbericht SRP 2-10-25

Er is momenteel in Nederland onrust over huidplekken rond de snoet en in de neus van paarden die weidegang krijgen of vers gras eten. De neus vertoont huidontsteking en korstvorming en is (erg) pijnlijk. De paarden zijn verder niet ziek. Royal GD heeft afgelopen week twee bedrijfsbezoeken afgelegd waarbij monsters van aangedane paarden zijn afgenomen voor verder diagnostisch onderzoek.

Paard met lichte irritatie aan mond en neus. (credits: Eva Dieterman)

Volgens prof.dr. Johanna Fink-Gremmels, specialist veterinaire farmacologie en toxicologie, wordt de huidaandoening waarschijnlijk veroorzaakt door een mycotoxine (gif geproduceerd door schimmelsoorten) dat in planten wordt gevormd, doorgaans in het najaar. Er kunnen verschillende toxines een rol spelen waarvan satratoxine een goede mogelijkheid is. Dit toxine is echter niet of nauwelijks aantoonbaar en daarom is er erg weinig over bekend. Een andere mogelijkheid is T2-toxine. Dit toxine is wel aantoonbaar en daarom is er iets meer over bekend. 

De betreffende toxines zijn bij direct contact toxisch (giftig) voor de huid en kunnen veel pijn geven, meer pijn dan je gezien de ernst van de laesies (aangetaste plekken) zou verwachten. Pijnstillers hebben er doorgaans niet echt een positief effect op. Wat wel kan helpen is de neus voorzichtig afdouchen (zachtjes!) met water, koud of eventueel handwarm als het paard dat aangenamer vindt. Probeer het paard hier niet toe te dwingen, maar kijk of het paard het voorzichtig afspoelen wil accepteren. Hoe eerder het afspoelen begint, hoe minder aangetaste plekken er zullen ontstaan. Soms kan een ontsmettende zalf een positief effect hebben, maar als het paard te pijnlijk is om dit aan te brengen, is niets doen waarschijnlijk beter.

Als de paarden niet meer met hun neus in contact komen met de plantjes die het toxine bij zich hebben, zullen de problemen verdwijnen. Zoals gezegd de veroorzakende schimmeltoxines zijn niet of moeilijk aantoonbaar en het blijft dus doorgaans bij een ‘waarschijnlijkheidsdiagnose’.

Eva Dieterman, dierenarts bij Royal GD, geeft aan dat zij tijdens de bedrijfsbezoeken samen met de bedrijfsdierenarts bloedmonsters en monsters van de aangetaste plekken heeft genomen en dat Royal GD en WBVR (Wageningen Bioveterinary Research) aanvullende diagnostiek verrichten op deze monsters. Wanneer deze onderzoeken nieuwe inzichten of een andere diagnose opleveren, zal dit natuurlijk bericht worden.

prof.dr. Marianne Sloet (voorzitter SRP werkgroep Gezondheid & DAP Krommerijnstreek)

Ontvangst gasten SNDR Derby “P”

De ontvangst van de gasten van de SNDR voor de Derby “P” zal plaatsvinden in de tent achter de hoofdtribune in plaats van in de Panoramazaal.