Archief voor categorie: Drafsport

Kwalificatie-eisen Dravers

Het bestuur van de N.D.R. verlengt voor nogmaals twee maanden (tot en met de meeting van vrijdag 30 juni) ontheffing op het bepaalde in OB-1 (hoofdstuk Drafwezen, kwalificatie-eisen) op de regel dat een paard éénmaal in de 6 maanden gestart moet zijn.

De OB-1 publicatie wordt als volgt:
Alleen paarden die nog niet zijn gestart, niet aan de kwalificatie-eisen hebben voldaan of paarden die in de laatste 12 maanden niet aan een wedstrijd hebben deelgenomen, dienen (wederom) een kwalificatieproef af te leggen.

Soms blijkt het moeilijk om voor echte hoogtepunten een mooi plekje op de drafkalender te vinden. De Nakoersen Sprintbokaal heeft weliswaar al meerdere jaren een positie gevonden op de kalender, maar vaak moest initiator Kees Voshol daar menige zweetdruppel voor laten. Soms werden meetings afgeblazen waarop de heatdraverij stond geprogrammeerd en kon de Hagenaar die ooit successen boekte met Orta Luce dus op zoek naar een nieuwe locatie op de agenda.

Nakoersen Sprintbokaal [] Nakoersen is het geesteskind van (onder meer) Kees Voshol, die zelfs na een periode van meerdere jaren nog stug doorgaat met zijn internetsite, die dagelijks door bijna vierduizend mensen wordt bezocht. Op Nakoersen staan de laatste weetjes omtrent de drafsport en heel vaak spectaculair fotomateriaal. Daarnaast zijn Voshol en de zijnen – hij heeft een waslijst aan medewerkers die zaterdag ook via de naamgeving van de koersen in het zonnetje worden gezet – ook op andere fronten actief om de sport populair te maken. Samen met het magazine draaf eigenlijk het enige initiatief dat de sector momenteel positief in het nieuws weet te houden.
De Nakoersen Sprintbokaal staat al meerdere jaren op de kalender. De koers kreeg al mooie winnaars als Simmer Hendrika met Tom Kooyman, Umberto Newport met André Bakker, Sterre Kesbo met Dion Tesselaar en Victor Bas met Rob de Vlieger. De eerste editie werd nog verreden op Duindigt, eigenlijk de thuishaven van Voshol. De laatste jaren is men echter voortdurend in Wolvega te gast geweest. En zelden zullen de beide series zo sterk bezet zijn geweest als juist dit jaar. Al was de winst van Victor Bas vorig jaar er eveneens een om in te lijsten. Met 1.13,7 in de serie bleef hij, net als later in de eindstrijd, Vriend Vryenesse voor.
De koers doet wat denken aan de voormalige Prijs der Giganten die ook aan de hand van deze formule werd gereden. Van alle deelnemers is er één die ooit de tijd van Victor Bas van vorig jaar al eens aantikte, de vijf jaar oude hengst Armbro Embellish die met Sidney van den Brande in actie komt. De zoon van de Italiaanse geweldenaar Varenne – in eigen land met een status vergelijkbaar aan die van grote voetballers en wielrenners – kwam eigenlijk vooral over de langere afstanden in actie. Zo won hij in Gelsenkirchen bijna tien mille in een grote stayerskoers en klopte daarbij onder meer Venividivici Joe. Zijn record dateert van augustus dit jaar, eveneens op Duitse bodem gelopen.
De seriewinst zal de vedette uit de stal van Arnold Mollema echter niet cadeau krijgen. Er staan meerdere uitstekende paarden in deze tweede schifting, al zal de ausdauer van de hengst in de finale mogelijk wel een voordeel zijn.
Tim Pine heeft ook lucht te koop, maar mist de fijne speed van de favoriet. Toch beleeft Nootdorper Nico Post bijzonder veel plezier aan zijn ruin, die traditioneel in de wintermaanden zijn beste vorm etaleert. Om een rol te kunnen spelen, moet hij hier wel zijn record flink verbeteren. Dat hoeft You've got mail niet. De klassieke winnares uit de stal van vader en zoon Van der Blonk uit Assendelft liep hier in Wolvega haar beste koersen. Als tweejarige won ze in Friesland de Productendraverij, werd ze een jaar later tweede in de Fokkers Trofee en vestigde ze eerder dit jaar haar record over de mijl, 1.14,3. Ze is vermoedelijk de enige die het op pure snelheid na de start kan opnemen tegen Armbro Embellish.
In de 'tweede lijn' staan goede paarden als Seahawk Dragon (Caroline Aalbers) en Uruguay River met Mario van Dooyeweerd. Seahawk Dragon won zelfs in het Zweedse Jägersro, maar zijn gloriejaren liggen wat achter hem. Laatst werd hij ruim geklopt door Armbro Embellish. Ook Uruguay River kwam in zeer sterk bezette velden de laatste tijd wat minder uit de verf. In 2006 was hij hier wel al eens de sterkste in een vergelijkbare seriedraverij. Als hij de finale haalt, is hij misschien niet eens uit te vlakken. Tot de outsiders behoren hier Wessel Heikant (Jesse ter Borgh), Velocity M (de trouwe kleindochter van Manza Buitenzorg wordt gereden door Ruud Pools) en Tyvonne Promise met André Bakker. Laatstgenoemde draver van Harrie van Riel uit Biddinghuizen loopt wel steeds goede tijden en schopte het de laatste twee jaar steeds tot de eindstrijd van de Sprintbokaal, waarin ze zesde (2007) en vierde (2008) werd.

Eerste serie
Ook de eerste serie is al heel sterk bezet. Wico Toscana kruipt bijvoorbeeld steeds dichter naar de vaderlandse top toe, nadat de zoon van Pim Wielinga eerder dit jaar vooral in het montégenre opviel. Zijn laatste twee koersen voor de kar won hij echter ook. Mario van Dooyeweerd neemt de leidsels in handen. Quick du Vivier is met Tom Kooyman voortdurend succesvol op Duitse bodem en vocht laatst een heroïsch duel uit met Tennessie Forest op deze baan. Die strijd werd toen met lipdikte gewonnen door laatstgenoemde, die zich steeds meer lijkt te ontpoppen tot een pure sprinter. De hengst won zijn laatste vier starts op deze baan en verbeterde daarbij ook nog eens twee keer zijn record. In deze vorm is het puur genieten voor rijdster Caroline Aalbers, die de inmiddels acht jaar oude hengst al als tweejarige in haar bezit kreeg.
Yelina Charisma won dit jaar één keer, maar dat gebeurde nadat de winnaar achter de groene tafel nog uit de uitslag werd geschrapt. Sinds die overwinning is de pupil van Peter Louwersheimer zoekende naar haar topvorm. Ook Uriah Heep won dit jaar één keer, met amateurrijder Fred Handelaar in januari. De merrie dankt haar recordtijd aan een succesvolle periode in Zweden, waar ze bij Hans Crébas verbleef. Ze wordt nu gereden door Rick Ebbinge. Warrior Victory (Frans van der Blonk) is een alleskunner, maar heeft juist een afkeer van de baan van Wolvega. Aangezien dat de enige piste is waar nu nog gekoerst wordt, probeert men het toch maar even met de ruin.
Syrene Promise is niet het prototype van een sprintster. De nu door André Bakker te rijden merrie boekte haar meeste zeges op de baan van Alkmaar in handen van amatrice Annemiek Beekman. Soms schiet ze ook in sterke velden uit haar slof, maar vanuit het achterveld zal het hier een moeilijk karwei worden. Twee vreemdelingen zijn de Franse merrie Poa (Willem de Jong) en Galimpulso As met Ruus Pools. Laatstgenoemde verbaasde onlangs met een zege in Wolvega over wat langere afstand, voorheen stond hij vooral bekend als kortebaner. Heeft trainer Cees Hetteling weer een paard dat ook in het grote werk mee kan?
De beide series worden verreden als derde en vierde koers van het om 16.00 uur beginnende programma. De best geklasseerde paarden uit de series kwalificeren zich voor de finale, die als tiende en voorlaatste koers van de avond staat geprogrammeerd.

WOLVEGA – De Prijs der Giganten kende altijd een internationaal karakter, hetgeen blijkt uit de serie Franse, Amerikaanse en (later) Zweedse winnaars op de imposante erelijst. Alleen de eerste winnaar Henri Buitenzorg met Jan Wagenaar en Speedy Volita, in 1976 met Gerard Gommans, vinden we als Nederlandse vertegenwoordiger op de lijst terug.
In 2001 werd geen sponsor gevonden voor de klassieker. Een vervangende koers werd toen wel gewonnen door Intact Hornline, maar de naam van rijder Hugo Langeweg treffen we daardoor nog niet op de lange ‘officiële’ lijst aan. De stal heeft dit jaar met Russel November dus wel een grote kandidaat voor de zege.

Naast bekende namen van beroemde dravers als Bellino II (1977) en Idéal du Gazeau (1981) prijkt ook die van Friendly Face liefst drie keer op de erelijst. Drie jaar op rij was de miljonair van de Fin Pekka Korpi de sterkste. Met name de zege in 1989 was een memorabele, toen hij de Amerikaanse wereldkampioen Mack Lobell klopte en het koersrecord naar 1.12,8 bracht. Dat record is sinds de verhuizing van Hilversum naar Wolvega nog altijd onaangetast en dat zal door de latere aanpassing van de afstand ook wel even zo blijven. Of kunnen de deelnemers elkaar onder goede omstandigheden opzwepen tot grote successen?

De koers is dit jaar geadopteerd door Special Jobs. De onderneming wordt geleid door Anton Conijn, zelf een enthousiast liefhebber van de drafsport en eigenaar van dravers. Mede door zijn inspanningen is toch weer een prachtig programma samengesteld. Op het programma staat ook de Hodij Coatings Elite Mijl, met deelname van onder meer Willem W Boko, de Derbywinnaar van twee jaar geleden.

Met de Prijs der Giganten staat zaterdag op de baan van Wolvega weer één van de populairste Nederlandse koersen uit het jaarprogramma op de rol. Een koers ook met een lange historie, die met onder meer de Duits-Nederlandse toppers Russel November en Unforgettable twee Europese toppaarden aan het vertrek heeft staan.

Prijs der Giganten [] Russel November is uiteraard het te kloppen paard, daar doen zijn laatste prestaties in het buitenland in beresterke velden niets aan af. In Italië en Frankrijk stuitte hij op de elite van Europa en toch wist hij ook daar zijn visitekaartje af te geven. In oktober was hij nog de sterkste in de klassieke Gran Premio Gaetano Turilli, goed voor een eerste prijs van 125.000 euro.
Maar Russel November heeft natuurlijk in de loop der jaren – en over een langere periode – al geweldige dingen laten zien. Een erelijst om de vingers bij af te likken en omdat hij nog maar zelden in ons land aan de start stond, is het ook een aanrader juist nu naar Wolvega te gaan. Qua klasse overtroeft hij namelijk de meest recente winnaars als Norginio en Copper Beech.
Russel November was er al heel vroeg bij, met als driejarige zijn eerste statement door de winst in de Duitse Derby. Hij werd daarmee de opvolger van Unforgettable, die in dit veld ook is vertegenwoordigd. Hetzelfde jaar, 2007, won hij ook de Prix de Milan, een koers waarin zijn vader General November precies tien jaar eerder nog tweede was geworden achter Full Account.
Russel November bleek veel meer dan een eendagsvlieg. In Schagerbrug werd behoedzaam omgesprongen door trainer Hugo Langeweg met de vedette, die als vierjarige doorging met het boeken van successen. Zo won hij in Frankrijk het Criterium de Vitesse de Basse Normandie. Een bij ons misschien niet zo bekende klassieker, maar met grootheden op de erelijst als Coktail Jet en meer recent Jag de Bellouet, is het formaat van de koers wel aangegeven. In Noorwegen won hij een topkoers, de Rikstoto Europamatch en in de Hugo Abergs Memorial werd hij derde achter L’Amiral Mauzun, de winnaar van de Giganten van 2006.
Dit jaar bevestigde Russel November zijn klasse wederom. Hij werd tweede of derde in meerdere Europese klassiekers en won ook nog eens de Oslo Grand Prix, waarin hij op de erelijst de opvolger werd van de al genoemde L’Amiral Mauzun. De hengst kwam dus nog maar zelden in ons land in actie, maar is hier met Hugo Langeweg Jr natuurlijk de te kloppen favoriet. Daar zijn vriend en vijand het over eens.

Zijn grootste tegenstrever is op papier Unforgettable, de één jaar oudere Duitse hengst die door Arnold Mollema wordt getraind. Bij onze oosterburen won hij diverse Breeders Crown-koersen, als tweejarige en als vierjarige. Als driejarige werd hij slechts geklopt door de eerder dit jaar in Frankrijk overleden Unico Limburgia, maar hij wist toen wel de Derby binnen te halen. Als vierjarige was hij ook de sterkste in de Italiaanse topkoers de Gran Premio Tino Triossi. Hij bevindt zich daarmee in het gezelschap van onder meer Varenne en wie die naam in zuidelijk Europa laat vallen wordt overladen met superlatieven. Dit jaar toonde hij aan nog altijd tot de Europese top te behoren met een zege in de Grand Prix des Ducs de Normandie. Daarom mag hij, ondanks zijn op het oog wat mindere recente prestaties, met respect worden behandeld. Arnold Mollema neemt zelf plaats op de kar. Als trainer was hij eerder al meerdere keren bij de zege, maar met onder meer Freiherr As en de door hem zelf gefokte Rise and Shine bleef hij steken op een tweede plaats.
Op die plek legde Cees Kamminga als trainer ook al eens beslag met Ambassador As (2005). Dit jaar komt hij met een andere door de voormalige Olympische springruiter Alwin Schockemöhle gefokte merrie, Mona Lisa As. Die werd als driejarige eerste in de merrieversie van de Duitse Breeders Crown en was dit jaar in Denemarken al eens winnares. Winnen zal niet meevallen, maar kansloos voor een topklassering is de draver van Gerrit Steenge allerminst. De vestigingsdirecteur van Klein Poelhuis Installatietechniek heeft al meerdere goede paarden gehad.
Voor menigeen is Golddigger een uiterst interessante deelnemer. De hengst uit de stal van Peter Strooper weet nauwelijks wat tweede of derde plaatsen zijn, want het is winnen of een excuus verzinnen. Hij heeft zijn klassieke winst dit jaar al binnen door op Duindigt die andere grote internationale koers op Nederlandse bodem, de Grote Prijs der Lage Landen, te winnen. Callantsoger Strooper heeft de Giganten enkele jaren aan zich voorbij laten gaan. Eerder was hij met paarden als Irish Fire, Campo Express en Komet November een vaste klant in de periode dat de koers nog over de mijl ging. Tot succes leidde dat echter niet.
Hollys Boy is een Duitse deelnemer die tegen de top aanschuurt. Twee jaar geleden werd hij nog tweede in de Duitse Breeders Crown voor oudere hengsten en ruins, in 2008 werd hij tweede in de Grosser Preis von Bild, beter bekend als de Bild Pokal. De historie van die koers is er een met vooral in de vorige eeuw grote winnaars als Mack Lobell en Sea Cove, die twee keer op rij wonnen. Hollys Boy wordt gereden door Thomas Panschow. Twee jaar geleden zou de ruin ook vertrekken, maar werd uiteindelijk teruggetrokken.
King Prestige is de troef van Henk Grift. De ruin was dit jaar sensationeel op de dag van de Elitlopp en won een montédraverij met een Franse jockey. Bij zijn laatste twee starts stuitte hij steeds op de hier eveneens aanwezige Golddigger. Als rijder komt Roland Hülskath naar Wolvega. De Duitser was met een tweede plek van Rise and Shine al eens dicht bij een Giganten-zege.
Er zijn in dit veld natuurlijk ook deelnemers die, hoewel startende onder de Olympische gedachte, toch rekenen op misschien een plaatsgeldje. Zo’n paard is de oudste van het stel, de veertienjarige Probes Star die met Willem de Jong vertrekt. De veteraan is een zoon van de Amerikaanse hengst Probe, die in 1989 voor een unieke gebeurtenis wist te zorgen door met Park Avenue Joe de winst in de Hambletonian, voor velen de grootste koers van het jaar, te moeten delen. Park Avenue Joe moet niet verward worden met de formidabele Park Avenue Kathy, die de Giganten met de Zweed Göran Johansson twee keer won, in 1991 en 1992. Destijds kwamen nog tienduizenden bezoekers af op de koers.
Ook Kebby du Bocage uit de stal van Lieven de Groote zal het hier moeilijk krijgen. De Franse veteraan wordt gestuurd door Kurt Roeges. Die zorgde al eerder voor een stunt in de Giganten door in 2004 derde te worden met de grote outsider N.G. Pride.
De eerste start is zaterdag om 16.00 uur.