PRACHTIG DUEL VENIVIDIVICI JOE VS WIM WIELINGA
De traditionele 4,5 kilometer van Alkmaar zorgt ervoor dat deze week op zondag in de kaasstad wordt gekoerst. De langste draverij van Europa heeft onder impuls van diverse sponsoren de laatste jaren weer aan uitstraling gewonnen en kent een imposante erelijst. Nadat de tegenwoordig in Duitsland actieve Harry Pools in 1967 de eerste uitgave van de monsterkoers won met Zilver Kid, schreven diverse topdravers de klassieker op hun palmares.
Langste koers van Europa [] Jheronimus met Martin Vergay (zoon Cees won een halve eeuw later met Libido), Kees Verkerk, de tweevoudige winnaar Nico Kid, Arhus Cede, 'de beer van de Veluwe' Yellowa en Gazeau Skoatter (drie keer achtereen) misstaan absoluut niet op welke erelijst dan ook. Bovendien kenmerkt de dag zich altijd door massale publieke belangstelling. Vele duizenden bezoekers passeren ook komende zondag normaliter weer de poorten.
Het veld van komende zondag laat zich heel mooi aanzien, met enkele kilometervreters van het zuiverste water. Meest opvallende namen zijn Wim Wielinga en Venividivici Joe, paarden die tot de nationale top behoren en het hier misschien wel onderling gaan uitvechten in deze op voorhand al uiterst boeiende editie van deze klassieker.
In deze eeuw wisten reeds drie uit het eerste band vertrekkende paarden de langste koers van Europa te winnen: Libido, koersrecordhouder Orta Luce (1.18,9) en Ustan Medo. Het geeft aan dat niet alleen de grootverdieners kans hebben in deze koers, waarin een grootheid als Yellowa zelfs zestig meter starthandicap weg wist te werken. Die afstand is op zich niet zo’n probleem, maar het feit dat een aanval in deze koers vaak resulteert in een lange periode in het buitenste spoor is vaak het voornaamste struikelblok.
In het eerste band treffen we onder meer Wim Wielinga aan. Die kreeg onlangs in handen van Ruud Pools (hij is na zijn zege vorig jaar met Naos du Vernay de titelverdediger als pikeur) een geslaagde test op de baan, waar hij nog niet eerder in actie kwam. De hengst bewees onlangs zijn vorm met een tweede plek in de Gouden Zweep op Duindigt. Als jong paard was hij vooral succesvol over de kortere afstand, zo won hij een serie in het Sprintkampioenschap. Hij zal de longen dus wat voller moeten blazen dan tot dusverre, maar vaak worden de eerste ronden nog groepsgewijze afgelegd en beginnen de schermutselingen in een later stadium. Leuk detail: de moeder van Wim Wielinga was Kim Wielinga en die zette in 2001 hier met 1.15,9 op de dag van de 4,5 kilometer tijdens het Sprintkampioenschap zelfs een baanrecord neer. Ook toen was de rijder Ruud Pools…
meer ▼
Wim Wielinga is zeker niet het enige paard in het eerste band dat in de gaten moet worden gehouden. De stal van Andries van der Blonk speelt ook vaak een rol van betekenis (winst in 1994 met een toen nog heel jonge Frans van der Blonk) in dit hoofdnummer. Met Vanilla Ice heeft Van der Blonk opnieuw de kans een hoofdrol te spelen. Gedurende het gehele grasbaanseizoen is hij in de stayerskoersen aanwezig, met veelal opvallende resultaten, hoewel winnen vaak net niet haalbaar blijkt. Zijn meest opvallende zege boekte hij als tweejarige met een dikbetaalde winst in een Stakesdraverij.
Vito Corleone mag in dit veld niet worden onderschat. Vorig jaar debuteerde hij in deze koers met een zevende plek en die ervaring neemt rijdster Sjoukje Wagenaar uiteraard mee. De zesde plek in de Gouden Zweep was opvallend, zijn zege onlangs in een amateurkoers met Hans Sinnige was dat evenzeer.
Tony Trot is een paard dat de hoeven niet omdraait voor een metertje meer. De draver van Koninklijke Stallen-koetsier Bryan Vader is bovendien een baanspecialist, al zal winnen in dit veld moeilijk zijn. Anders ligt dat met de door Gerrit de Jong uit België gehaalde Rejo. Hij won twee keer een koers over de langere afstand in Emmeloord, hetgeen voor de Oranjewouder mede de reden was hem hier in te zetten. Met zijn voordelige startpositie zou hij hier wel eens een belangrijke rol kunnen spelen.
Op twintig meter achterstand beginnen vijf paarden. Valeur le Blanc debuteerde vorig jaar in deze koers met Mariska Huel. De ruin raakte toen in goede uitgangspositie verwikkeld bij een koersincident en kwam zelfs ten val. Hij keert terug van een niet onverdienstelijke Zweedse campagne en gaat met zijn rijdster opnieuw een gooi naar eremetaal doen.
De Fransman Nimo du Niel (Robin Bakker) zal het hier niet eenvoudig krijgen, al heeft hij vanwege zijn geboorteland natuurlijk het stayersbloed in de genen zitten. Kansrijker lijkt echter Tim Trot, die zich in koersen over de langere afstand altijd uitstekend weet te weren. In Wolvega eindigde hij ooit eens in de Stayerstrofee achter Golddigger en waar die toe in staat is, weet menigeen inmiddels na zijn triomf in de Grote Prijs der Lage Landen.
Orsini Dragon heeft als oud-Paradepaard natuurlijk zijn beste jaren wel achter zich liggen. Hij kwam twee keer in actie in deze koers, waarin rijder Kees Zijp uit Akersloot tiende en vijfde werd. Die laatste klassering was vorig jaar eigenlijk misschien wel de beste prestatie van de koers. Als Orsini Dragon het kruit lang droog kan houden en enkele durfals sneuvelen eerder in de strijd, dan is een herhaling van vorig jaar niet onmogelijk. Mooi dat hij er bij is, deze oude krijger die destijds door wijlen Piet Zijp werd aangekocht om hem nog wat koersplezier te bezorgen in de laatste jaren van zijn leven. Zoon Kees borduurde nog lang voort op die investering.
De Haagse trainer Rob van Toor is een vaste waarde in deze koers, met de laatste jaren bijvoorbeeld Oscar Boshoeve. De veteraan is er nog altijd bij en vaak met groot succes. Vorig jaar werd de hengst uitgeschakeld in dit nummer, maar in 2007 (derde), 2006 (vierde) en 2005 plus 2004 (beide keren derde) speelde hij een belangrijke rol. Wim van der Mespel uit Leidschendam is de laatste tijd zijn vaste rijder. Zelf neemt Van Toor in zijn opvallende roze buis plaats achter Valentino Viola, die dit jaar op de grasbanen aan een uitstekende serie bezig is. In Eenrum was hij de sterkste in een koers waarbij hij Vanilla Ice voorbleef en in Joure moest hij alleen het kanon Ryan G Boko (die in Alkmaar nu zijn titel in het Sprintkampioenschap verdedigt) voor laten gaan. In dit soort koersen lijkt de starthandicap vaak doorslaggevend, bij zijn laatste optreden in Emmeloord waren de hier ook actieve Rejo en Vanilla Ice hem net te snel af. Valentino Viola is er ook al langer bij, met op jeugdige leeftijd een derde plek in de Fokkers Trofee en een vijfde in de Grote Unitrotprijs.
In het achterste band staan natuurlijk de toppers, want deze drie paarden hebben in hun loopbaan het meeste verdiend. Hans van der Pijl is een bekend gezicht in de koers. De nu al meerdere jaren in België actieve trainer won in 2000 met de op leeftijd geraakte Fransman Beau du Valais dit nummer, nu doet hij een gooi met Super TD Limburgia. Vorig jaar werd hij op afstand gereden en een jaar eerder was hij zesde in deze koers. Over de huidige vorm van de voorheen in Duitsland succesvolle draver is maar weinig bekend, hij maakte onder meer uitstapjes naar Tsjechië.
Oud-Assendelver Niels Jongejans treedt over een week aan op Mallorca in het Europees Kampioenschap voor leerlingpikeurs. De inmiddels tot de rijen van de beroepspikeurs doorgedrongen Zaankanter heeft een gastritje in deze koers achter Kiwi di Vivier. Naar goed gebruik zijn Franse paarden in dergelijke koersen altijd gevaarlijke klanten. De bruine ruin, die nog afstamt van de geweldige Franse merrie Ua Uka, kwamen we dit jaar met redelijke prestaties tegen op de grasbanen.
De grote favoriet is natuurlijk Venividivici Joe met Hugo Langeweg Jr. De ruin is eigenlijk sporadisch te zien in ons land, maar voor de Noordwijkse eigenarengroep de Vrienden van het Paard bezig aan een succesvolle strooptocht over de Europese banen. Zijn laatste optreden in ons land leverde een zege op Duindigt op in de Stayerstrofee, waarna hij in Noorwegen en Frankrijk dik betaalde ereplaatsen boekte. Zijn mooiste triomf dateert echter van vorig jaar juli, toen hij in Zweden een groot nummer op zijn naam schreef. De draver is eigendom van een aantal Noordwijkse zakenvrienden, die het paard vernoemden naar een aloude sigarenzaak bij hen in de straat: Veni Vidi Vici van de toenmalige notabele Jan van Kan.