Wicky de Viking bewijst klasse in speersnelle productendraverij

WOLVEGA – Wicky de Viking is het trotse eigendom van een groep relatieve nieuwkomers in de drafsport. Dat het gezelschap meteen een echte ‘klapper’ heeft gemaakt met de aankoop van de hengst, is echt sensationeel. Want het zoeken naar een goede draver heeft vaak veel weg van de speurtocht naar die ene speld in een overvolle hooiberg…

Toch was het al vrij snel duidelijk dat de hengst een talent was. Hij won immers met speels gemak al een andere klassieker, de Jonkerprijs. Met een seizoenrecord bombardeerde de hengst zich meteen tot een van de grote favorieten voor de Productendraverij en dat bleek zaterdag op een goed bezet Wolvega geheel terecht. Wicky de Viking troefde, gestart als de grote favoriet, zijn naaste belager Wichita River (Hugo Langeweg jr) makkelijk af. Hij verbeterde en passant het koersrecord van Never Too Late, die in 1998 met Tom Kooyman iets langzamer was dan de door Wicky de Viking getoonde 1.15,5. Voor trainer Arnold Mollema was het de tweede zege in deze klassieker, in 2004 won hij al met de door Ruud Pools gereden Until the End, die later ook de Derby zou winnen. Met een eerste prijs van ruim elf mille verdiende Wicky de Viking in totaal nu zo’n twintigduizend euro, een mooi begin voor een jonge draver.

Rick Wester kende overigens een succesvolle meeting, want ook met Rhea Jari uit de stal van werkgever Arnold Mollema won hij. De talentvolle rijder was in mei ook al verantwoordelijk geweest voor de laatste winst van de merrie van Jan Jager.
Ook met Robin Schermer won Wester. De ruin veranderde onlangs van trainer, nadat hij door amateurrijder John Maurix werd aangekocht. Bij Mollema boekte hij, na enige maanden mindere prestaties, nu weer een zege.

De openingsdraverij werd een verrassende prooi voor Toro Ravestein met Aonne de Wrede in de sulky. Het was de eerste keer dat De Wrede plaatsnam achter de zoon van de snelle merrie Sommarflort Gelj, het leverde ook meteen de eerste winst op Nederlandse bodem op. In Duitsland had de ruin wel reeds gewonnen.

Ook Vant d’Amérique boekte haar eerste zege. Ze staat sinds kort in training bij Roelof Kromkamp, die bezig is aan een opmerkelijke rentree in de sport. Na jarenlange afwezigheid in verband met rugklachten, heeft hij met een kleine stal toch al een fors aantal zeges geboekt.

De winst van Rejoy Cartouche van Rob Amse was niet alleen een leuke opsteker voor zijn eigenaar, maar ook voor de familie De Reuver, die zich destijds ontzettend heeft ingezet om de ruin in de bossen bij Epe weer op niveau te krijgen. Amateur Alwin de Reuver haalde de verdiende bloemen op als rijder.
Het nummer voor de grootverdieners werd gewonnen door Nathan Streamline, hetgeen een mooi gastritje betekende voor Hugo Langeweg jr. De ruin was door de Schagerbrugger overigens al vaker gereden, onder meer naar een tweede plek in de semiklassieke Willem H Geersenprijs. De zoon van Donderstraal heeft in Duitsland al enkele kinderen rondlopen en kan volgens trainer Henk Grift die dekactiviteiten mooi combineren met zijn actieve koersloopbaan.

De familie Van der Zwaan keerde huiswaarts naar Ter Idzard met een zege van Tabora D. De door John de Leeuw gereden merrie is sterk afhankelijk van het koersverloop, maar heeft soms fenomenale uitschieters.